به گزارش مدیسن نت، این به اصطلاح "توهمات حضوری"، مانند احساس قوی وجود شخصی پشت سر فرد است که او را تماشا می‌کند، اما هیچ کس آنجا نیست.

دکتر «اولاف بلانکه»، رئیس آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی در مؤسسه فناوری فدرال سوئیس در لوزان، گفت: "ما اکنون می‌دانیم که توهمات اولیه باید در بیماری پارکینسون جدی گرفته شود."

او در بیانیه خبری مؤسسه گفت: "اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید و توهمات حتی جزئی را تجربه می‌کنید، باید این اطلاعات را در اسرع وقت با پزشک خود در میان بگذارید. در حال حاضر، ما فقط شواهدی در رابطه با زوال شناختی و توهمات اولیه برای بیماری پارکینسون داریم، اما می‌تواند برای سایر بیماری‌های عصبی نیز معتبر باشد."

برای این مطالعه، محققان داده‌های ۷۵ بیمار بین ۶۰ تا ۷۰ سال را جمع آوری کردند. هر یک از آن ها مبتلا به پارکینسون تشخیص داده شده بودند و تحت یک سری مصاحبه قرار گرفتند تا وضعیت شناختی شأن ارزیابی شود و اینکه آیا آن ها دچار توهم هستند یا خیر. آن ها همچنین تحت اندازه گیری الکتروانسفالوگرافی (EEG) فعالیت مغز در حالت استراحت قرار گرفتند.

محققان دریافتند که زوال شناختی در پنج سال بعد در میان بیماران پارکینسون با توهمات اولیه سریع‌تر بود.

پارکینسون و دیگر بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی اغلب پس از پیشرفت بیماری شناسایی می‌شوند و تأثیر اقدامات پیشگیرانه و درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری را محدود می‌کنند.

این محققان می‌خواهند آن را تغییر دهند و به دنبال علائم و راه‌هایی برای ترویج مداخله زودهنگام برای کُند کردن پیشرفت علائم شناختی و روان‌پزشکی بیماران هستند.

حدود نیمی از بیماران مبتلا به پارکینسون به طور مرتب توهم را تجربه می‌کنند. در حدود یک سوم بیماران، توهمات اولیه قبل از شروع علائم حرکتی مانند لرزش ظاهر می‌شود. بر اساس این مطالعه، در حالی که پارکینسون معمولاً دارای علائم حرکتی است، انواع علائم غیرحرکتی می‌توانند در اوایل ظاهر شوند.