به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا، یک شبکه عبری زبان در گزارشی اعلام کرد، در چند روز گذشته جو پر تنشی میان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر و یوآو گالانت، وزیر جنگ حاکم بوده، به این شکل که گالانت هر گونه فراخوانی از سوی اعضای ائتلاف حاکم علیه نظامیان ارشد ارتش را محکوم و از تصمیمات آنها حمایت کرد.

این شبکه عبری زبان گزارش داد، پیش از این نخست وزیر گالانت را ماه مارس اخراج کرد؛ اما کمی بعد از تصمیم خود منصرف شد، اکنون سوال این است، آیا گالانت به جمع وزرای جنگ کابینه نتانیاهو افزوده خواهد شد که علیه او کودتا کردند؟ نتانیاهو اصلا به وزرای جنگ خود اطمینان نمی‌کند و تاریخ نشان می‌دهد او با همه آنها مشاجره می‌کند و بیشتر آنها را دست‌کم یک بار اخراج کرده است.

به نقل از خبرگزاری سمای فلسطین، ژنرال موشه یعالون که از سال ۲۰۱۳ تا ابتدای ۲۰۱۶ وزیر جنگ بود، در سخنرانی استعفای خود گفت: متاسفانه من یکی از حلقه‌های زنجیره وزرای جنگی هستم که به این نتیجه رسیده، نمی‌توان به نتانیاهو اعتماد کرد، به تازگی بر سر مسایل اخلاقی و شغلی دچار اختلاف‌نظرهای جدی با نخست وزیر شدم.

شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی در ادامه اعلام کرد، درک اینکه وزرای جنگ نتانیاهو چه کار می‌کنند، دشوار است، شاید مشکل از این واقعیت ناشی می‌شود که او همواره این پست را یک پایگاه قدرت تهدیدکننده می‌داند و شاید به این دلیل است که آنها با ارتش ارتباط دارند که از نظر نتانیاهو بخشی از رژیم، دولت و نخگبان محسوب می‌شود و چه بسا وزرای جنگ در کابینه به واقعیت نتانیاهو پی بردند.

یعالون تاکید کرد: نتانیاهو خطری برای «امنیت اسرائیل» است، او به دولت و مردم اهمیتی نمی‌دهد بلکه به خودش اهمیت می‌دهد به ویژه که درگیر پرونده جنایی است و اسرائیل آتش خواهد گرفت.

وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی در ادامه گفت: وزیر جنگی را نمی‌شناسم که با نتانیاهو کار کرده باشد و همینطور نه رئیس ستاد کل، رئیس شاباک و رئیس موسادی که کار را به همان شیوه‌ای که از آن حمایت می‌کنند، به پایان رسانده باشد.

همچنین این شبکه اعلام کرد، آنچه در مورد گالانت اتفاق افتاد که لحظه‌ای اخراج شد و با فشار اعتراضات بازگردانده شد، تازه‌ترین مورد در زنجیره وزرا بود، اولی ژنرال اسحاق مرخای بود که سال ۱۹۹۶ وزیر جنگ شد و پیش از پایان دوره مسؤولیتش، نتانیاهو او را تهدید قلمداد کرده و از سمتش برکنار کرد و در انتخابات سال ۱۹۹۸ به عنوان رئیس حزب میانه به عنوان مخالف سیاسی شرکت کرد. ایهود باراک در سال ۱۹۹۹ نتانیاهو را شکست داد؛ اما نتانیاهو سال ۲۰۰۹ دوباره نخست وزیر شد و باراک را به عنوان وزیر جنگ کابینه خود تعیین کرد و پس از یک دوره همکاری جدی میانشان، بحثی درباره حمله به ایران بالا گرفت و باراک امروز یکی از سرسخت‌ترین دشمنان نتانیاهو محسوب می‌شود.

شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی در ادامه اعلام کرد، انتخابات ۲۰۱۵ سه وزیر جنگ داشت، اولی یعالون بود که در آن زمان عضو حزب لیکود بود؛ اما پس از پرونده ایلور ازریا، سربازی که یک جوان فلسطینی را با شلیک مستقیم به سرش یه شهادت رساند، برکنار شد، در واقع یعالون مخالفت خود را با تیراندازی به این فلسطینی پس از خنثی کردنش اعلام کرد؛ اما نتانیاهو از او حمایت کرد و در ادامه آویگدور لیبرمن را جایگزین یعالون کرد.

لیبرمن نیز مدعی شد، نتانیاهو اجازه نداد اقدام جدی علیه حماس انجام شود و پرداخت دلارها به غزه با چمدان ادامه یافت و در ادامه از سمتش استعفا کرد.

پس از لیبرمن، نفتالی بنت در چارچوب قراردادی سیاسی روی کار آمد و دوره او نیز به شکل بدی پایان یافت، نتانیاهو از آنجا به بحران و فلج سیاسی کشیده شد که برای چندین سال به او اجازه نداد کابینه تشکیل دهد و برای اولین بار خودش را وزیر جنگ کرد و خود را اخارج نکرد؛ اما فضا را برای ائتلاف با بنی گانتس و گابی اشکنازی فراهم کرد و کابینه بزرگی مملو از فساد و حقارت بود که با یک کمپین انتخاباتی دیگر و جایگزینی نتانیاهو با کابینه بنت-لاپید پایان یافت، سپس در ادامه بازگشت خیره‌کننده نتانیاهو را داشتیم که گالانت را به جایگاه موردنظر اما بسیار خطرناکی در کابینه‌های نتانیاهو هدایت کرد.

طبق گزارش این شبکه عبری زبان، گالانت ماه مارس گفت: «به عنوان وزیر جنگ اسرائیل به صورت شفاف می‌گویم شکاف روبه‌فزونی در جامعه ارتش و دستگاه‌های امنیتی را نابود می‌کند.»

این شبکه در ادامه نیز  هشدار داد: «گالانت امروز حرف‌های مشابهی می‌زند و احتمال برکناری او از هر زمانی نزدیک‌تر به نظر می‌رسد.»