بعد از تغییر عضویت تهران از ناظر به دائم در پیمان شانگهای، اینک الحاق به پیمان بریکس به عنوان یکی از قطب‌های اصلی ساختار چندقطبی آینده جهان را می‌توان قطعه دیگری از پازل نقش‌آفرینی تهران در سازمان‌های تاثیرگذار بین‌المللی دانست که در دولت سیزدهم تحقق یافته‌است.

تکمیل پازل سیاست خارجی دولت سیزدهم با پیوستن تهران به بریکس

به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا، آیت الله «سید ابراهیم رئیسی» که به دعوت رسمی «سیریل رامافوزا» رئیس جمهور آفریقای جنوبی و برای شرکت در پانزدهمین نشست سران «بریکس» امروز پنجشنبه (دوم شهریور) وارد آفریقای جنوبی شده‌ بود، توانست دستاورد بزرگ دیگری در حوزه سیاست خارجی رقم بزند که الحاق ایران به بریکس بود.

البته اعضای بریکس پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم در ایران، آغوش خود را برای تهران گشوده‌اند و بارها از رئیس‌جمهوری کشورمان برای حضور و شرکت در نشست‌های این پیمان دعوت به عمل آورده‌اند.

همان طور که تیرماه سال گذشته «شی جین پینگ» رئیس‌جمهوری چین که در کنار چهار کشور دیگر شامل برزیل، روسیه، هند و آفریقای جنوبی از پایه‌گذاران بریکس به شمار می‌رود به‌ عنوان رئیس دوره‌ای این ائتلاف به‌طور رسمی از رئیس جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در چهاردهمین دوره اجلاس سران بریکس دعوت کرد.

در جریان آن اجلاس، آیت‌الله رئیسی به‌صورت ویدئو کنفرانس حضور یافت و دیدگاه‌های جمهوری اسلامی را درباره مسائل بین‌المللی و توسعه همکاری‌های تجاری و اقتصادی با سایر کشورها تشریح کرد.

در حقیقت، بریکس را می‌توان یک باشگاه اقتصادی با گرایشات سیاسی و حتی فرهنگی تمدنی دانست؛ کشورهایی که فقط بازیگرانی در حال توسعه نیستند بلکه قطب‌های اصلی ساختار چندقطبی آینده جهان به شمار می‌روند.

ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بریکس نیز قابل توجه است در زمینه‌هایی چون برخورداری از بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشورهای دنیا تا متنوع‌ترین منابع و قدرتمندترین ارتش‌های جهان، این گروه رکوردزنی کرده‌است. افزون بر آن، کشورهای عضو بریکس ۴۲ درصد جمعیت، ۳۰ درصد سرزمین‌ها، ۲۶ درصد تولید ناخالص داخلی و ۲۰ درصد تجارت کالایی جهان را در اختیار دارند.

در ارتباط با مزیت‌های تهران برای بریکس لازم به ذکر است که موقعیت جغرافیایی منحصر بفرد ایران و قابلیت ها و ظرفیت های بی نظیر آن در حوزه انرژی، تزانزیت و فعالیت‌های تجاری و اقتصادی به گونه‌ای است که اعضای بریکس نگاهی ویژه به تهران دارند و ایران از جذابیت بالایی برای کشورهای قدرت و قدرت‌های نوظهور این گروه برخوردار است.

ایران به عنوان مسیر طلایی اتصال ترانزیتی شرق به غرب، سخت مورد توجه چین به عنوان یکی از بزرگترین صادر کنندگان کالا به اقصی نقاط جهان از جمله خاورمیانه و اروپاست تا از طریق ایران یکی از امن‌ترین، ارزان‌ترین و کوتاه‌ترین مسیرهای صادرات خود را ایجاد و همین طور، مواد خام مورد نیاز خود را از ایران و دیگر کشورهای حوزه خاورمیانه از طریق مسیر ایران تامین کند.

در مقابل، عضویت در بریکس، فرصت‌های اقتصادی- سیاسی قابل توجهی را در اختیار ایران قرار می‌دهد که به دلیل بدعهدی غرب در اجرای برجام، تحت شدیدترین تنگناها قرار دارد و چند دور مذاکره در دولت سیزدهم هم به دلیل زیاده‌خواهی‌های آمریکا و متحدان اروپایی، بی‌نتیجه مانده‌ است.

بنابراین، بریکس می‌تواند به کمک ایران برای خنثی سازی تحریم‌های غربی برآید. ضمن اینکه روسیه نیز به عنوان عضوی از شانگهای و بریکس که اینک تحت شدیدترین تحریم‌های تاریخ آمریکا و اروپا قرار دارد، می‌تواند با استفاده از تجارب تهران، تحریم‌های غرب را دور بزند.

در مجموع، در چنین شرایطی که غرب با استفاده ابزاری از تحریم در مقابل کشورهای ناهمسو، سعی در دستیابی به مطالبات گزاف خود دارد، همکاری کشورهای نوظهور بزرگ، غنی و پرجمعیت می‌تواند محاسبات آنها را برهم بزند. با این دیدگاه، بازیگران مختلف جهان به ویژه اعضای بریکس به این نتیجه رسیده‌اند که با تعریف سازوکارهای پولی و اقتصادی مخصوص به خود از آسیب‌های نظم آمریکایی-اروپایی مصون بمانند.

منبع: خبرگزاری ایرنا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.