عربستان و ایران سال هاست نقش مؤثری در عرصه لبنان دارند. اما آنچه به چشم می‌خورد این است که در طول سال‌های پس از انقلاب تهران – ریاض، نقش تقابلی با یکدیگر در بیروت داشته اند.  

مهم‌ترین تقابل دائمی میان دو کشور تقابل گفتمانی است؛ ایران گفتمان مقاومت را ترویج کرده و برای استقلال و صلح لبنان احترام قائل است و بر راهبرد دفاع از استقرار صلح و ثبات در لبنان و حمایت از تمامیت ارضی آن در مقابل رژیم صهیونیستی پافشاری می‌کند.

در طرف مقابل، عربستان روابط پشت پرده ای با رژیم صهیونیستی دارد «عاموس یادلین»، رئیس اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹، تأیید کرده عربستان در جنگ اسرائیل با حزب‌الله معروف به جنگ ۳۳ روزه، از رژیم صهیونیستی حمایت اطلاعاتی کرده است.

عربستان سعودی پس از انتقاد جرج قرداحی، وزیر اطلاع‌رسانی لبنان، از جنگ ریاض علیه حوثی‌ها در یمن، روابط خود را با لبنان قطع کرد و با پیگیری پرونده عادی سازی روابط خود با اسرائیل، به لبنان پشت کرد.  

بازی عربستان در پازل غرب نیز مشهود است که بر خلاف نظر ایران است، باب وودوارد،  نویسنده متخصص‌ در زمینه جنگ‌های آمریکا در کتاب خود با عنوان «حجاب» به نقل از «ویلیام کیسی» مدیر وقت مرکز «سی‌آی‌ای» در بیروت به راهکارهای تأمین مالی طرح ترور مرحوم علامه فضل‌الله ، پدر معنوی حزب الله لبنان اشاره کرده است.

حمایت از گروه‌های معارض توسط ایران و عربستان از دیگر عرصه‌های تقابل تهران-ریاض است. عربستان در طول جنگ ۱۵ ساله لبنان از گروه‌های ضد مقاومت نظیر سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی  حمایت جدی کرد.

سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی  است که مجری برنامه‌های آمریکا درپروژه‌های ضدمقاومت شهرت دارد. سمیر جعجع، رهبر سابق حزب فالانژ لبنان و از رهبران ائتلاف ۱۴ مارس به شمار می رود. در مقابل ایران به‌دلیل سیاست های ضدصهیونیستی و ضداستکباری خود، حمایت دائمی‌‍ خود را از حزب الله و گروه‌های مقاومت اعلام کرده است.

تقابل رویکرد ایران و عربستان حتی در ارسال سوخت تا آنجا پیش رفت که سید حسن نصرالله صراحتاً اعلام کرد ما از ایران سوخت می‌گیریم و دوستان سعودی هم از عربستان.تقابل ایران و عربستان در عرصه‌های سیاسی لبنان نیز به چشم می خورد.

رفیق حریری تاجر ثروتمندی بود که با داشتن تابعیت عربستان سال ها سکان حکومت را در دست داشت . روابط وی با عربستان به قدری حسنه بود که بسیاری از تحلیلگران وی را یک فرد سعودی می‌دانستند. وی دست عربستان را برای قدرت‌نمایی در لبنان بازگذاشته بود، اگرچه ایران نیز حمایت های خود را بارها از گزینه های مورد حمایت حزب الله اعلام کرده است، اما سیاست کلان ایران، انتخاب مسئولان حکومتی در بیروت با حمایت جریان‌های سیاسی مختلف بدون هرگونه مداخله خارجی، عنوان شده است.