به گزارش قدس آنلاین، روز گذشته خبری مبنی بر آزاد شدن صادرات کیوی از سوی جهاد کشاورزی از مهر ماه منتشر شد، خبری که شاید این سئوال را در ذهن ایجاد کند که چرا صادرات کیوی ایران به کشورهای هدف در ۳ ماه از سال ممنوع است؟

رتبه چهارم ایران در جهان از نظر صادرات کیوی

کیوی میوه پرطرفدار، خوشمزه و گرمسیری است که نه تنها به شکل مرغوبی در ایران کشت می شود بلکه بازارهای هدف صادراتی بزرگ و مهمی همچون روسیه و کشورهای اطراف خلیج فارس را دارد.

جالب است بدانید صادرات این میوه پرطرفدار در سال ۱۳۹۸ به گفته مسئول وقت دفتر میوهای گرمسیری و نیمه گرمسیری دوبرابر شده بود.

در سال های اخیر ایران با داشتن رتبه چهارم در تولید جهانی کیوی، از نظر صادرات بعد از ایتالیا، نیوزیلند، شیلی، بلژیک، یونان، هلند و فرانسه در رده هشتم جهان قرار گرفته و نکته قابل توجه این است که سالانه حدود ۳۰۰ هزار تن کیوی در کشور تولید و تقریبا نیمی از آن صادر می‌شود.

آمارها نشان می دهد، سال گذشته ۷۵ هزار و ۳۱۴ تن و ۴۲۳ کیلوگرم کیوی به ارزش ۴۳ میلیون و ۲۳۵ هزار دلار صادر شده، این در حالی است که در سال ۱۴۰۰ حدود ۵۱ هزار و ۶۲ تن و ۹۹۷ کیلوگرم از این محصول به ارزش ۲۸ میلیون و ۷۶۹ هزار دلار از کشور صادر شده بود.

این آمار حاکی از آن است که صادرات کیوی در هفت ماه نخست سال جاری نسبت به بازه زمانی مشابه در سال گذشته ۲۴ هزار تن به لحاظ وزنی و ۱۵ میلیون دلار به لحاظ ارزشی رشد داشته است.از طرف دیگر می توان گفت صادرات کیوی به لحاظ وزنی افزایش ۴۷ درصدی و به لحاظ ارزشی افزایش ۵۰ درصدی را به خود دیده است.

رسیدن به حد مطلوب بریکس کیوی؛ علت ممنوعیت صادرات این میوه

با توجه به اینکه آمارهای صادرات کیوی مثبت است، نباید مشکلی در صادرات این میوه پرطرفدار باشد، اما ماجرا وقتی جالب می شود که مسئولان مربوطه علت ممنوعیت صادرات آن را رسیدن به حد مطلوب بریکس کیوی عنوان می کنند.

حال بریکس کیوی به چه معناست؟، پاسخ این است که یکی از مولفه‌های مهم در برداشت کیوی میزان قند آن است که باید به ۷ رسیده باشد. زمانی که قبل از این میزان استاندارد، یعنی در شهریورماه برداشت صورت بگیرد، به نوعی قند آن پایین بوده و کیوی اصطلاحا اسیدی می‌شود.

از همین رو سازمان توسعه تجارت مجوز صادرات را تا پانزدهم مهرماه ممنوع کرده است و چون مقصد اصلی کیوی ایران روسیه و خلیج فارس است در صورت برداشت زودتر از موعد به نوعی کیفیت کیوی باعث تضعیف بازار ایران در این کشورها و در نهایت کاهش صادرات و ارزآوری می‌شود.