م ظرافتی/  تحریریه جای این طور کارها نیست. حتی جای طنز نوشتن هم نیست چه برسد به مطلب جدی نوشتن! برای همین هیچ‌وقت یکی مثل ما را توی تحریریه مشغول طنزنویسی و یا مطلب به دردبخورنویسی نمی‌بینید. ما را وقتی مشغول پیدا کردن عکس و طرح هستیم برای مطالبی که معلوم نیست کی و کجا و چطوری نوشته‌ایم، می‌توانید توی تحریریه پیدا کنید. ما بیشتر اوقات توی تحریریه مشغول اصلاح، بازنویسی، نیش‌گیری، مارگیری و بلکه زهرمارگیری  و حذف آن‌ها از توی نوشته‌ها و صفحه‌مان هستیم تا خدای ناکرده این صفحه و مطالبش زهرمارتان نشود.
دیروز سردبیر محترم آمد بالای سرمان، چاپ اولیه صفحه را گذاشت پیش رویمان و گفت: عزیز من...نگاهی به جاهایی که خط کشیدم بنداز!
ما: خب این چند خط اولی که کشیدین یعنی چی؟ 
سردبیر:  یعنی با این مقوله‌ها نمیشه شوخی کرد...چاپ بشه باید عزای ملی اعلام کنیم شمام بری خونه‌ بشینی واسه نشریات اونور آب چیزی بنویسی.
ما: آهان... خب خط دوم چی؟
سردبیر: در این باره که روزنامه ما نبایستی طنز بنویسه.
ما: خط سوم اونوقت...؟
سردبیر: این که از قدیم خط قرمز بوده نمیشه بهش ورود کرد اصلاً  برای همین با خودکار قرمز خط کشیدم.
ما: بعد این ده دوازده تا خطی که با خودکار آبی کشیدین چی؟
سردبیر: ببین اینا مواردیه که شما از نظر خودت آزادی دربارش بنویسی. البته من صلاح نمی‌دونم بنویسی. یعنی منافع و مصالح ملی ایجاب می‌کنه این چیزا رو پایین و بالا نکنیم.
ما: خب شما همه رو خط خطی کردین که... پس من چی بنویسم ؟
سردبیر: طنز بنویس دیگه... الان کلی توضیح دادم چطوری و درباره چی بنویسی...!