به گزارش قدس آنلاین، اوج فاجعه آنجا بود که سرمربی استقلال پس از گل باد آورده دوم تیمش که توسط آرمان رمضانی به ثمر رسید، بهترن بازیکنان تیمش را از میدان بیرون برد تا عرصه برای گلزنی دوباره تیم شمس آذر قزوین باز شود و بازیکنان سعید دقیقی بتوانند بازی باخته را با تساوی تاخت بزنند. یکی از نکات مهم در تعویضهای جواد نکونام بیرون بردن مهدی مهدیپور از میدان بود. درحالی که این بازیکن نمایش مطلوبی را ارائه میکرد، از سوی نکونام به خارج از زمین هدایت شد تا حامدیفر بازی کند.
این تصمیم به حدی عجیب بود که تعجب و شگفتی این بازیکن را هم به همراه داشت، اما مهدیپور برای اینکه مقابل سرمربیاش قرار نگیرد، بدون اینکه اعتراضی داشته باشد، روی نیمکت نشست. تعویض آرمان رمضانی نیز که بعد از گلزنی با روحیه بهتری بازی را دنبال میکرد از آن دسته تصمیمات عجیب آقای سرمربی بود. نکونام که انگار قصد دارد از بلانکو به سرعت یک مهاجم گلزن بسازد، این بازیکن را دوباره راهی میدان کرد اما بلانکو در همان بدو ورود دچار اشتباهات مهلکی شد تا مشخص شود هنوز به آمادگی کامل نرسیده است.
همین دو تعویض و در ادامه بیرون رفتن یامگا توازن استقلال را تا حد زیاد برهم زد تا شمس آذرگل تساوی را وارد دروازه استقلال کند.
تیمِ نکونام در سه بازی قبلی، چهار گل دریافت کرده که مطمئناً این آمار برای تیمی که میخواهد در کورس قهرمانی بجنگد، قابلقبول نیست. نکته مهم دیگر اینکه استقلالیها باید در دو بازی آینده خود در لیگ برتر به مصاف تراکتور تبریز و ذوبآهن اصفهان بروند که در فصل جدید رقابتها، از قدرت تهاجمی بالایی برخوردارند . با این اوصاف، تغییر آرایش برای استقلالیها دور از ذهن نیست.
در این سو نیز یحیی گل محمدی نتوانست تیمش را به لحاظ ذهنی چنان آماده پیکار با صنعت نفت آبان کند که بازی برده را با تساوی عوض نکند. درواقع یحیی نیزبه نوع دیگری اشتباهاتی مرتکب شد تا تیمش بازی برده را در شرایطی که صنعت نفت 10 نفره هم بود، مانند استقلال از دست بدهد. اما دلیل انتقاد از گلمحمدی و نکونام فنی نیست. این دو مربی برای اینکه ذهنها را به سمت و سوی دیگری ببرند، بعد از بازی دوباره علیه یکدیگر صحبتهایی به زبان آوردند که اساساً لزومی نداشت پس از خلق نمایشی ضعیف درهفته نهم این چنین یکدیگر را مورد تاخت و تاز قرار دهند.
انتظار بود یحیی و نکونام درباره دلایلی که منجر به از دست رفتن پیروزی شد، توضیحاتی ارائه کنند تا روشن شود دلیل این درد مشترک چه بوده است؟ البته این وضعیت بی ارتباط با فضای ذهنی دو سرمربی پیش از بازی نیست. وقتی مربیان سرخابی در تکاپوی پاسخگویی علیه یکدیگرهستند، بالطبع فرصتی برای تمرکز روی بازی باقی نمیماند و همان طور که دیدیم دچار درد مشترکی شدند و بازیهای برده را با تساوی تاخت زدند.
نظر شما