به گزارش قدس آنلاین، در نشست وزرای امور خارجه چین، ژاپن و کره جنوبی که در ماه گذشته پس از چهار سال وقفه، برگزارشد، پکن متعهد بر ثبات منطقه شمال شرقی آسیا شد و بر همکاری مبتنی بر بلوک و پرتاب ماهواره نظامی کره شمالی نیز مخالف کرد.

این ماهواره که گفته می شود قادر به رصد کامل از کاخ سفید و پایگاه های دریایی آمریکا است، اولین ماهواره ای بود که پس از تلاش های ناموفق قبلی با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت.
 

مقامات سئول گمان می کنند که پیونگ یانگ در ازای معاملات نظامی با مسکو، حمایت فنی کلیدی در این رابطه از روسیه دریافت کرده است. اما دو کشور هرگونه معامله تسلیحاتی را رد کرده اند.

این گمانی زنی ها در زمانی صورت گرفت که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی در ماه سپتامبر دیدار داشتند.

پکن که یکی از شرکای نزدیک پیونگ‌یانگ و مسکو محسوب می شود، در مورد گسترش همکاری کره شمالی- روسیه سکوت کرده و تاکید می کند همکاری آنها موضوعی بین دو طرف است و چین مداخله نخواهد کرد.

کارشناسان متقعد هستند که پکن در مورد پیوستن به یک محور سه جانبه با پیونگ‌یانگ و مسکو محتاط است، زیرا ممکن است موجب یک جنگ سرد جدیدی شود که منافع واشنگتن را افزایش و تنش در منطقه را تشدید کند.

چین خواستار تقویت روابط سه جانبه با کره شمالی و روسیه اما بدون ایجاد بلاک سازی در منطقه است

بیورن الکساندر دوبن کارشناس مسائل شمال شرق آسیا در دانشگاه جیلین گفت: چین خواستار تقویت روابط سه جانبه با کره شمالی و روسیه اما بدون بدون ایجاد بلوک‌سازی در منطقه است.

هفته گذشته، مقامات ارشد چین در دیدار های جداگانه با میخائیل میشوستین نخست وزیر روسیه و پاک میونگ هو معاون وزیر امور خارجه کره شمالی در پکن، متعهد شدند که روابط راهبردی را با مسکو و پیونگ‌یانگ افزایش خواهد داد.

دوبن با اشاره به اینکه چین در اصل از گسترش روابط با روسیه و کره شمالی، خشنود است اما در عمل منافع آنها با هم متفاوت است، خاطرنشان کرد که مسکو و پیونگ‌یانگ هر دو انگیزه هایی برای ایجاد اخلال در نظام جهانی دارند ولی پکن که در ثبات جهانی سهم بزرگی دارد، این رفتار به نفع این کشور نیست.

وی با بیان اینکه چین هم‌چنان در بهبود روابط خود با غرب تلاش می‌کند، افزود:پکن به بحران‌های جزئی که آمریکا را ایجادکرده، اهمیتی نمی‌دهد، اما خواهان بی‌ثباتی بیشتر با توجه به وضعیت نامطلوب اقتصادی چین، ژاپن و کره شمالی نیست.

در دیدار شی جین پینگ رئیس جمهور چین با جو بایدن، همتای آمریکایی‌اش در حاشیه نشست سانفرانسیسکو، سران دو کشور توافق کردند که تنش های بین دو کشور را مدیریت کند. اما تاکنون هیچ پیشرفتی در زمینه‌های اصلی مناقشه مانند رقابت نظامی رو به رشد در اقیانوس هند و اقیانوس آرام وجود نداشت.

واشنگتن، توکیو و سئول، هماهنگی نظامی خود را برای مقابله با پکن در اقیانوس هند و اقیانوسیه، افزایش داده اند و روابط چین با دو همسایه آسیای شرقی نیز در سال های اخیر تیره شده است.

چین به رزمایش نظامی روسیه و کره شمالی نمی پیوندد

چین تمایل به شرکت در این رزمایش نظامی سه جانبه ندارد، زیرا نگران است که انجام این کار به یک جنگ سرد جدید تبدیل شود؛ چیزی که پکن واشنگتن را به انجام آن متهم کرده است.

در نشست وزرای خارجه چین، ژاپن و کره جنوبی که در ماه گذشته برگزارشد، زمینه مناسبی برای بهبودی روابط سه کشور با محوریت همکاری های اقتصادی فراهم شد.

شی یین‌خونگ، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه خلق چین گفت: با توجه به نشانه های اخیر از بهبودی روابط آمریکا، ژاپن و کره جنوبی با چین، بعید است که این کشور در رزمایش مشترک با روسیه و کره شمالی شرکت کند که موجب افزایش تنش ها شود.

بنا بر گزارش رسانه ها، سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه پیشنهاد دعوت از کره شمالی برای شرکت در رزمایش‌های دریایی سه جانبه با چین را داده است، سکوت کرده است.

شی با بیان اینکه وضعیت شبه جزیره کره بسیار وخیم است، تاکید کرد که پکن علاقه ای به نزدیک‌تر شدن به پیونگ‌یانگ که یکی از عوامل تنش بالا در این منطقه است، ندارد.

یونگ ووک ریو کارشناس مسائل چین و کره در آکادمی سیاست عمومی «لی کوان یو» سنگاپور گفت: پکن تمایلی به شرکت در این رزمایش نظامی سه جانبه ندارد، زیرا نگران است که انجام این کار به یک جنگ سرد جدید تبدیل شود؛ چیزی که پکن واشنگتن را به انجام آن متهم کرده است.

چین: روابط خوب بین چین و کره شمالی و نفوذ پکن بر پیویانگ یانگ دو مقوله جداست

نمایندگان چین و آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل هفته گذشته، زمانی که برای بحث در مورد فعالیت‌های نظامی اخیر کره شمالی، از جمله پرتاب موشک بالستیک قاره‌پیما در هفته گذشته، ملاقات کردند، همدیگر را سرزنش کردند.

بنا بر گزارش های رسانه ها، کره شمالی پنجمین موشک بالستیک قاره‌پیما خود را پرتاب کرده که نسبت به سال های گذشته، تعداد پرتاب های موشکی این کشور افزایش یافته است.

این پرتاب از سوی پیونگ‌یانگ در زمانی صورت می گیرد که واشنگتن به دنبال گنجاندن مانور هسته ای در رزمایش های مشترک با سئول بوده و یک فروند زیر دریایی هسته ای خود را نیز وارد بندر «بوسان» کره جنوبی مستقر کرده است.

رابرت وود نماینده آمریکا در شورای امنیت سال ملل، خواستار پیوستن چین و روسیه به سایر اعضای شورا در مورد عملکرد کره شمالی شد، در حالی که گنگ شوانگ نماینده پکن در این شورا، واشنگتن را عامل تنش در شبه جزیره کره می داند.

چین تمایلی به محکوم کردن تحولات نظامی کره شمالی ندارد و با تحریم‌های جدید شورای امنیت مخالف است و متقعد است که با این روش مشکلی حل نخواهد شد، در عوض خواستار رسیدگی به نگرانی‌های امنیتی مشروع پیونگ‌یانگ و رویکرد «تعلیق دوگانه» برای دستیابی به خلع سلاح هسته‌ای شده است که کره شمالی را ملزم می‌کند برنامه موشکی و هسته‌ای خود را متوقف کند و همچنین کره جنوبی و آمریکا تمرین‌های نظامی مشترک را متوقف کنند.

واشنگتن و پیونگ‌یانگ در زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا بر سر کار بود، چند دور مذاکرات هسته ای برگزار کردند، اما پس از اینکه دو کشور نتوانستند روی یک رویکرد مشترک برای خلع سلاح هسته ای به توافق برسند، کره شمالی پرتاب های موشکی خود را افزایش داده است. هفتمین آزمایش هسته ای را تهدید کرده است و ایالات متحده و کره جنوبی در پاسخ به آن، رزمایش های نظامی خود را در مقیاس بزرگ گسترش داده اند.

کارشناسان متقعد هستند که پکن ممکن است ترجیح دهد وضعیت موجود در شبه جزیره را حفظ کند، زیرا می ترسد فشار بیش از حد بر کره شمالی ممکن است آن را به دشمن تبدیل کند.

یونگ ووک ریو خاطرنشان کرد که با توجه به تشدید رقابت آمریکا و چین، به نفع پکن است که واشنگتن درگیر تهدیدات نظامی کره شمالی باشد.

وی افزود: پکن بخاطر اینکه توجهات و منابع واشنگتن و متحدان کلیدی آن از جمله توکیو به سمت منافع چین منحرف کند، نسبت به تنش و بی ثباتی در شبه جزیره کره واکنش نشان نمی دهد و گرنه بی ثباتی در این منطقه کمتر درگیری نظامی نیست. و این که پکن تا به چه اندازه به وضعیت شبه جزیره کره را بر مسائل دیگری مانند رقابت با ایالات متحده و تایوان در اولویت قرار می دهد، جای سوال دارد. از این رو، تردید وجود دارد که پکن واقعا نقش سازنده ای در محدود نمودن رفتار های پیونگ یانگ دارد یا خیر.

جامعه جهانی بارها از چین خواسته اند تا بر پایان اقدامات نظامی کره شمالی کمک کند ولی پکن تاکید می کند که نفوذ لازم بر پیونگ یانگ را ندارد.

مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین در ماه سپتامبر در پاسخ به سوالی درباره درخواست سئول از پکن برای مهار پیونگ‌یانگ گفت: روابط خوب بین چین و کره شمالی و نفوذ پکن بر پیویانگ یانگ دو مقوله جداست

یون سوک یول رئیس جمهور کره جنوبی ماه گذشته در مصاحبه ای با تلگراف گفت: چین نقش مهمی در ثبات منطقه ای دارد و وی معتقد است که همسویی چین با کره شمالی و روسیه به منافع این کشور خدمت نمی کند.

دنیل راسل دستیار وزیر امور خارجه سابق آمریکا در امور آسیای شرقی و اقیانوس آرام گفت: مقاومت پکن در قبال همسویی نزدیکتر بین مسکو و پیونگ‌یانگ به این دلیل است که نمی خواهد در قبال رفتار نادرست یک کشور شریک، پاسخگو باشد.

راسل نایب رئیس موسسه سیاست جامعه آسیا گفت: چین نمی‌خواهد بهایی بابت رفتارهای کره شمالی که در هیچ کنترلی ندارد، بپردازد.

وی افزود: چین تا زمانی که هیچ هزینه برای خود نداشته باشد از روسیه و کره شمالی حمایت لفاظی خواهد کرد، اما از حمایت آشکار نسبت به عملکرد آنان در زمانی که خطر انتقام یا محکومیت جهانی را تهدید می‌کند، خودداری می‌کند.

راسل تاکید کرد که پکن همچنین ممکن است نسبت به همسویی رو به رشد روسیه و کره شمالی محتاط باشد زیرا می تواند اهرم فشار پکن بر پیونگ‌یانگ را تضعیف کند.

کره شمالی: روابط با روسیه در اولویت ماست

راسل گفت: مقامات کره شمالی مدت‌هاست تلاش کرده‌اند که قدرت های بزرگ را در مقابل یکدیگر قرار دهند و دیدار کیم جونگ اون با ولادیمیر پوتین؛ آخرین نمونه آن است. کیم تلاش می‌کند با نشان دادن گزینه‌هایی غیر از چین، اهرم فشاری بر پکن به دست آورد یا فشار چین بر خود را کاهش دهد.

کیم در دیدار با پوتین خاطرنشان کرد که روابط با مسکو در اولویت اول این قرار دارد. ولی پس از این دیدار به شی نامه نوشت تا به پکن اطمینان دهد که روابط با چین مثل همیشه نزدیک است.

پاک میونگ هو معاون وزیر امور خارجه کره شمالی اولین مقام رسمی این کشور که پس از کووید-۱۹ برای دیدار مقامات ارشد چین به پکن سفر کرد. وی بر ارتقای سطح روابط در جهت حفاظت از منافع مشترک دو کشور، تاکید کرد.

یون سان، رئیس میز چین در اندیشکده مرکز استیمسون واشنگتن، گفت: تردید دارد که تغییری در سیاست های کره شمالی صورت گرفته است.

وی افزود: پکن بزرگترین حامی اقتصاد پیونگ‌یانگ است. و همچنین نفوذ بسیار بیشتری نسبت به مسکو در سطح منطقه ای و جهانی امروز دارد.