به گزارش قدس خراسان، در پیگیری رسانهای قدس خراسان در موضوع حل موانع صادرات دستساختههای نقره، گوهرسنگ و جواهرات، یکی از گلایههای تولیدکنندگان و فروشندگان باز پس دادن کالاهای خریده شده توسط مسافران خارجی به آنها به دلیل جلوگیری از بردن این اقلام به عنوان بار همراه مسافر هنگام خروج از کشور است که در این زمینه دلایل و روایتهای گوناگونی توسط این افراد عنوان میشود که به بررسی این گلایه میپردازیم.
پیش از طرح پاسخها به این موضوع در حل مشکلات حوزه صادرات طلا، نقره و گوهرسنگها، یادآور میشود اوایل دی ماه، امیررضا رجبی، مدیر کل صنعت، معدن و تجارت خراسان رضوی در گفتوگو با قدس خراسان گفت: ارزشگذاری طلا و نقره در تهران و در بانک مرکزی و ارزشگذاری گوهرسنگها در حوزه وزارت صمت به صورت جداگانه انجام میشد و برای صادرات مصنوعات طلا باید صادرکننده مشهدی به تهران میرفت که عملاً صادرات مصنوعات طلا از حوزه استان خارج میشد. با پیگیریهای صورت گرفته ارزشگذاری طلا و جواهر به بانک کارگشایی مشهد تفویض و مشکل ارزشگذاری این بخش حل شد و با این تفویض اختیار، صادرات مصنوعات طلا و جواهر در گمرک مشهد قابل انجام است و در حال تدوین سازوکار ارزشگذاری گوهرسنگها و تفویض اختیار آن به مشهد هستیم.
قوانین هرچه باشند، در صورتی کارآمد هستند که در عمل به صورت واقعی محقق و موجب تسهیل در کار مردم شوند و اینکه تنها خبری از حل مشکل داده شود؛ اما در عمل تأثیری در زندگی افراد نداشته باشد، جز هدررفت سرمایهها و ایجاد بیانگیزگی در تولید و صادرات نتیجهای نخواهد داشت.
در حوزه قوانین خروج گوهرسنگها و فلزات گرانبها، یکی از نقاطی که میتواند خبر از تسهیل امور بدهد، محلی مانند گمرک یا پایانههای مرزی است که در زمینه صادرات چمدانی و بار همراه مسافر به ویژه برای زائران فرودگاه شهید هاشمینژاد مشهد یک نقطه مرکزی در این زمینه به شمار میرود. برای پاسخ به این پرسشها به سراغ این مرجع رفتیم.
اجرای هر قانونی نیازمند ابلاغ است
کارشناس امور گمرکی فرودگاه هاشمینژاد مشهد در پاسخ به اینکه چه قوانین و مقرراتی در زمینه خروج دستساختههای نقره، طلا و گوهرسنگ وجود دارد، گفت: متولی خروج و ورود فلزات گرانبها شامل طلا، نقره و پلاتین، بانک مرکزی است و بانک مرکزی به گمرک بخشنامه میکند چه مواردی را برای خروج و ورود این کالاها مدنظر قرار بدهد. به طور کلی باید تأکید کرد گمرک یک سازمان اجرایی است.
داود هوشمند ادامه داد: موارد ابلاغ شده برای خروج زیورآلات گرانبها شامل طلا به میزان ۱۵۰ گرم در عرف هدیه و سوغات است که مسافر میتواند به صورت ساخته شده همراه خود خارج و یا وارد کند و این برای زیورآلاتی است که معمولاً خانمها همراه خود دارند.
وی افزود: به تازگی در بخشنامه بانک مرکزی برای واردات شمش طلا با عیار ۹۹۵ در هزار عنوان شده وزن آن دستکم یک کیلوگرم باشد و کسی که تعهد ارزی دارد، میتواند با ثبت سفارش در سامانه «ایپلال» گمرک بدون حقوق ورودی و مالیات، کالای خود را ثبت و اظهار کند و مؤسسه استاندارد هم باید عیارسنجی این طلا را انجام دهد.
هوشمند در خصوص گلایه صنعتگران نقره توضیح داد: مواردی که این افراد مدنظر دارند باید از طریق بخشنامه بانک مرکزی به ما ابلاغ شود؛ چون گمرک فقط مباحث اجرایی را پیگیری میکند. مصنوعات ساخته شده از نقره به میزان سه کیلوگرم به عنوان بار همراه مسافر میتواند از کشور خارج شود؛ یعنی ظروفی که از نقره هستند، به شرط آنکه جنبه میراث فرهنگی نداشته باشند، تا این حد مجاز به خروجاند.
میزان کالا مهم است نه ارزش آن
کارشناس امور گمرکی فرودگاه بینالمللی مشهد به تفاوت میزان طلا و نقره خروجی از کشور اشاره کرد و گفت: بانک مرکزی میان طلا و نقره یک تفاوت گذاشته و گفته هر نفر میتواند ۳۰۰ گرم نقره خارج کند که شامل همان انگشتر و چنین مواردی است. بنابراین صنعتگران اگر بخواهند به عنوان نمونه کاری را خارج کنند، گمرک تا ۳۰۰ گرم را اجازه میدهد اما نظر آنها این است که به صورت کیلویی خارج کنند و گمرک طبق قانون نمیتواند اجازه بدهد.
هوشمند خاطرنشان کرد: در بخشنامههای بانک مرکزی آمده است ارزشگذاری گوهرسنگها در اختیار این مرجع نیست و در مورد خروج گوهرسنگها باید وزارت صنعت، معدن و تجارت اظهار نظر کند. به عنوان مثال اگر یک نفر بخواهد انگشتری را با نگین خارج کند، باید از دو مرجع یکی بانک مرکزی برای فلز گرانبها و دیگر از صنعت، معدن و تجارت برای نگین استعلام ارزشگذاری بگیرد. این سیاستهای دوگانه چند سال است وجود دارد.
وی ضمن تأکید بر وجود ابلاغیههای رسمی برای اقدامات گمرک عنوان کرد: باید همه موارد به صورت مستند به گمرک ابلاغ و مشخص شود هر مسافر چقدر یا چه مقدار و چه چیزی را میتواند همراه خود خارج کند. بحث مقدار برای ما مهم است نه ارزشگذاری.
کارشناس امور گمرکی فرودگاه بینالمللی مشهد ادامه داد: مسافر به استناد قوانین گمرکی میتواند کالای ایرانی همراه خود راخارج کند به شرط اینکه حالت تجاری نگیرد. اگر کسی میخواهد صادرات انجام دهد، باید از طریق کارت بازرگانی اقدام و هر مقداری را پس از طی مراحل قانونی خارج کند؛ اما قوانین همراه مسافر این اجازه را نمیدهد. به طور مثال وقتی میگویند ۱۰۰ گرم زعفران، مشخص نشده زعفران درجه یک باشد یا درجه ۲ و فقط میزان آن مشخص است و گمرک باید براساس رعایت بخشنامهها پاسخگو باشد.
آنچه در بررسی و پیگیری حل معضلات صادرات طلا، نقره و گوهرسنگها به سادگی به چشم میخورد، این نکته است که قوانین و بخشنامهها به روز نیست. درست است که بار همراه مسافر به عنوان هدیه و سوغات در نظر گرفته میشود و حالت تجاری ندارد؛ اما سهل و شفاف بودن قوانین آن میتواند تأثیر زیادی در صادرات کالاهایی داشته باشد که میتوانند چراغ بسیاری از کارگاهها را روشن نگه دارند.
نکته قابل توجه، درج این مهم است؛ چرا اصلاح قوانین و یکسانسازی آنها مدت زیادی طول میکشد و این در حالی است که برای هر موضوعی در سازمانهای عریض و طویل دولتی، بخشی ویژه وجود دارد و مراجعان آن بیشک برای حل مشکلات خود به آن بخش مراجعه کردهاند و متولیان امر از وجود مشکلات آگاه هستند. این پرسش مطرح میشود که از نظر قانونی هر سازمان تا چه اندازه مکلف به حل مشکلات مراجعان خود است و حل هر مشکل چه میزان طول میکشد؟
خبرنگار: طاهره فجرداودلی
نظر شما