سیدحسن موسوی چلک با اشاره به روز مددکار مصادف با ولادت حضرت علی (ع) بیان کرد: امسال ۳۸امین سالی است که روز مددکار توسط انجمن مددکاری اجتماعی جشن گرفته می‌شود که به واسطه اهمیتی که موضوع میانجی‌گری دارد، عنوان همایش امسال «مددکاری و میانجی‌گری» انتخاب شده که در واقع شعار سال ۱۴۰۳ انجمن نیز همین عنوان خواهد بود.
وی درخصوص زمان برگزاری این همایش بیان کرد: این همایش سه شنبه سوم بهمن در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود که رئیس فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی، رئیس منطقه آسیا و اقیانوسیه فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی و پروفسور ادوراد کروک بزرگترین تئورسین حوزه میانجی‌گیری در دنیا، مسئولانی از کمیته امداد، دادستانی، ستاد مبارزه با موادمخدر، وزارت دادگستری و نمایندگان مجلس از سخنرانان این همایش خواهند بود.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه موضوع میانجی‌گری موضوع بسیار مهمی است، چراکه معتقدیم اگر میانجی‌گیری در جامعه تقویت شود شاهد کاهش جرایم و پرونده‌های قضایی خواهیم بود، گفت: در قانون آیین‌نامه دادرسی به صراحت در مورد نقش مددکاران اجتماعی در حوزه میانجی‌گری اشاره شده است و مرکز وکلای قوه قضاییه هم مجوز فعالیت میانجی‌گران را صادر می‌کند. معتقدیم ترویج میانجی‌گری موجب می‌شود افراد در فضایی مسالمت‌آمیز بتوانند درباره موضوعات مختلف صحبت کنند و در نهایت میانجی‌گری می‌تواند صلح را در جامعه افزایش دهد.
موسوی چلک در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به پرسشی درمورد مشکلات مددکاران و امنیت شغلی آن ها نیز توضیح داد: ثبات شغلی مددکاران اجتماعی به ویژه در بخش خصوصی دغدغه جدی ماست. ممکن است بسیاری از مددکاران در مراکز بیمه نباشند و یا بیمه کامل نباشند. همچنین پرداخت حقوق آن ها کمتر از قانون کار است. آن ها امنیت شغلی ندارند و مجبورند این شرایط را تحمل کنند.
وی نبود سازمان مددکاری اجتماعی، مشخص نبودن تعرفه مددکاران اجتماعی، حضور مددکاران اجتماعی غیرمتخصص و عدم حضور مددکاران در مدارس را نیز از دیگر دغدغه‌های جامعه مددکاران عنوان کرد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در مورد حملات به مددکاران اورژانس اجتماعی حین انجام عملیات و امنیت شغلی آن ها نیز بیان کرد: در مورد مداخلات مددکاران کارابزارِ بازدید منزل را داریم که از ۶۵ سال پیش با راه‌اندازی این رشته، مددکاران آن را انجام می‌دهند که البته مختص ایران هم نیست. طبق قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال ۱۳۹۹ و آیین‌نامه اجرایی مصوب دولت در سال ۱۴۰۰، اختیارات مددکاران به ویژه در حوزه حمایت از کودکان و نوجوانان افزایش یافت. به این معنی که طبق قانون حمایت از اطفال و آیین‌نامه اجرایی ماده ۶، مددکاران این اختیار را دارند که اگر تشخیص دهند حتی «احتمال» خطر در مورد کودکی وجود دارد، می‌توانند به موضوع ورود کنند، اما طی ۱۲ ساعت باید دلیل فوریت را به سیستم قضایی منعکس و گزارش دهند؛ لذا محور اجرای این قانون مددکاران هستند، اما مشکلاتی نیز وجود دارد، به طور مثال ممکن است مکان ورود مددکاران ناامن باشد، گرچه در قانون هم پیش‌بینی شده که پلیس موظف است در صورت تقاضای مددکار اجتماعی، نسبت به تامین امنیت مددکار و کودک مداخله کند، اما هرچه جلوتر می‌رویم مسائل اجتماعی عمیق‌تر و پیچیده‌تر می‌شود و از همین رو نیاز به مددکار اجتماعی در جامعه افزایش می‌یابد و به تناسب این اهمیت از نظر سطح و کمیت، مراکز ارائه‌کننده خدمات بیشتر شده است، اما بسیاری از مراکز و افراد صلاحیت حرفه‌ای کار را ندارند و میزان استخدام مددکاران نسبت به نیاز جامعه بسیار بسیار کم است.
موسوی چلک در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به این که در ردیف‌های استخدامی، ردیف شغلی برای مددکاران دیده می‌شود؟، توضیح داد: در استخدام هم در پست مددکاری و هم کارشناسان مورد نیاز سازمان‌ها، این فضا وجود دارد؛ اما واقعیت این است که در ۲۰ سال اخیر میزان جذب مددکاران به عنوان مستخدمان دولت بسیار کم بوده و به دلیل اینکه سقف استخدام کم و محدود است سهمیه استخدام را به مشاغلی همچون حسابداری و فناوری و... اختصاص می‌دهند، در حالیکه حوزه خدمات سازمان‌های اجتماعی، مسائل اجتماعی است (یعنی مددکاران)؛ لذا کمبود استخدام تهدیدی برای ثبات شغلی است و به همین دلیل است که پرداختی و دستمزد این افراد بسیار ناچیز و ممکن است آن ها را بیمه نکنند و یا بیمه پاره وقت داشته باشند.
نظر شما