«تجربه دینی یا شهود دینی یکی از ابعاد و اجزاء مهم دینداری و از شگفت‌انگیزترین، لطیف‌ترین، شورانگیزترین و لذت‌بخش‌ترین وجه دینداری است. تعامل، مشاهده، ادراک و زیست افراد با امور معنوی را تجربه دینی می‌گویند. 

تجربه‌های دینی معمولاً متنوع، به سختی وصف‌پذیر، رازآلود، تفسیرپذیر، معرفت‌آفرین و اثربخش‌ هستند. این تجربه در قرآن کریم، متنوع، متکثر، اعجاب‌آور، اثرگذار، جذاب، شیرین و با اسلوب‌های لطیف بیانی و زبانی‌ هستند. آنچه در این گفتارها پی‌جویی می‌شود، بیان تجربه‌های دینی است که برای افراد مختلف حاصل شده است؛ این تجربه‌ها در سوره‌ها و آیات مختلف  قرآن کریم آمده‌ است.

در سلسله گفتارهای آتی بنا داریم، ابتدا تجربه‌های دینی که وضوح بیشتری در قرآن کریم دارند؛ بررسی و شرح شود؛ ثانیاً چنانکه از نمونه‌ها و مصادیق متنوع و متکثر تجربه دینی، الگو و ویژگی‌های مشترکی قابل استنتاج و استنباط است، ارائه شود. پیشنهاد می‌شود برای بهره‌مندی بیشتر از معنویت مباحث و همدلی با تجربه‌های قرآنی، به آیه مورد استناد و آیات قبل و بعد آن مراجعه و درباره آن عمیقاً تأمل و تفکر بفرمایید.

 در آیه ۲۵۹ سوره بقره، تجربه دینی چنین آمده است: یا همانند کسی که از کنار یک آبادی ویران عبور کرد، گفت: «چگونه خدا این‌ها را پس از مرگ، زنده می‌کند؟!»  خدا او را صد سال میراند؛ سپس زنده کرد؛ و (به او) گفت: «چه‌ قدر درنگ کردی؟» گفت: «یک روز؛ یا بخشی از یک روز.» فرمود: «نه، بلکه صد سال درنگ کردی! نگاه کن به غذا و نوشیدنی خود که  هیچ‌گونه تغییر نیافته است؛ اما به الاغ خود نگاه کن! تا تو را نشانه‌ای برای مردم قرار دهیم. به استخوان‌ها (مرکب) نگاه کن که چگونه آنها را برداشته، و گوشت بر آن می‌پوشانیم!» هنگامی که حقایق بر او آشکار شد، گفت: می‌دانم خدا بر هر کاری توانا است.