این فعال و پژوهشگر حوزه کودک ادامه می دهد: شخصیت، مجموعه ای از جنبه های چهارگانه رشد کودک است و چهار جنبه اساسی دارد که شامل رشد جسمی، رشد هوشی یا رشد شناختی، رشد جسمی- حرکتی و رشد عاطفی و هیجانی است.

قاسم زاده می افزاید: قصه گویی در سنین مختلف تأثیرات متفاوت و فراوانی دارد که البته بهترین زمان برای شروع قصه گویی، سال های اولیه کودکی است. در واقع از سن ۲ یا ۳سالگی که کودک به لحاظ درک گفتار زبانی آمادگی دارد، قصه گویی می تواند یکی از فعالیت های مفید اثرگذار در همه جنبه های شخصیتی کودک باشد.

این پژوهشگر و مشاور امور آموزشی و روانشناسی کودکان و نوجوانان می گوید: قصه گویی در دوره پیش از دبستان و هم در دوره دبستان مؤثر است. البته باید قصه متناسب با سن کودک باشد. به طور مثال قصه هایی که برای کودک ۳ یا ۴ ساله گفته می شود حتماً باید متفاوت با قصه های کودکان ۵ و ۶ ساله باشد تا بر جنبه های اساسی رشد کودک تأثیر بگذارد.

قصه گویی والدین

 استاد دانشگاه تهران ادامه می دهد: مهدهای کودک باید آموزش خانواده را در دستور کار خود قرار دهند چراکه والدین جایی برای آموزش نحوه رفتار با کودک و از جمله آموزش قصه گویی ندارند. بنابراین یکی از وظایف مهدهای کودک و دبستان ها آموزش خانواده است.

قاسم زاده می گوید: یک سری کلاس ها و دوره های خصوصی در این زمینه وجود دارد اما به لحاظ اینکه پر هزینه است، قابل استفاده همه خانواده ها نیست و تنها قشر اندکی از جامعه می توانند از این دوره ها بهره مند شوند.

قاسم زاده می افزاید: تعداد زیادی از مهدهای کودک، استانداردهای لازم در زمینه آموزش را ندارند و درصد کمی از آنان آموزش مربیان را جزو وظایف خود می دانند و به این مهم توجه کافی دارند.

عضو مؤسس شبکه یاری کودکان می گوید: متأسفانه گاهی اوقات مربی با مدرک دیپلم و بدون گذراندن دوره آموزشی، جذب مهد کودک می شود. حال اگر مربی دانش آموخته رشته علوم تربیتی باشد تا حدودی آشنایی به حوزه کودک دارد اما در غیر این صورت لزوما باید دوره آموزشی کودک را بگذراند. اما متأسفانه افرادی که دانش آموخته رشته های علوم تربیتی هستند بیشتر مایلند مدیر مهد کودک باشند تا مربی.

مدل آموزشی در دیگر کشورها

قاسم زاده درباره تفاوت آموزش در کشور ما و کشورهای دیگر می گوید: در کشورهای خارجی، دانشجویان محصل در رشته کودک باید از ابتدای تحصیل در مهد کودک ها حضور یابند تا آنچه را که در دانشگاه می آموزند در عمل نیز آموزش ببینند اما در کشور ما، دانشجویان سال آخر تحصیل آموزش عملی دارد و در نهایت یک واحد کار را در مهد کودک یا دبستان ارائه می دهند و در واقع همسو با آموزش تئوریک، آموزش های عملی نمی بینند و ارتباط مداوم با مهدکودک و مدارس برقرار نمی شود.

وی می افزاید: موضوع آموزش در مهدهای کودک حتی مهم تر از مدارس است چراکه در مهد کودک رفتارهایی در بچه ها شکل می گیرد که از بین بردن آن رفتار و جایگزین کردن رفتارهای مناسب بسیار دشوار می شود. بنابراین اگر مربیان مهد کودک اصول قصه گویی را بلد باشند در رشد همه جانبه کودک تأثیر بسزایی خواهند داشت.

قصه گویی در خانواده

عضو هیئت مدیره انجمن حقوق کودکان عنوان می کند: کودکان قصه گویی را دوست دارند اما باید امکاناتی فراهم شود که خانواده ها با قصه گویی خوب و کتاب های مناسب آشنا شوند و کودک را مجبور نکنند که همیشه یک جا بنشیند و قصه گوش کند بلکه روش های مختلف قصه گویی را اجرا کنند و همچنین قصه گویی را برای بچه های بالای ۴سال تمرین کنند و از او بخواهند که بر اساس تصاویری که در کتاب می بیند، قصه گویی کند.

قاسم زاده می افزاید: یکی از بهترین روش های تربیتی، قصه گویی است که متأسفانه امروزه والدین مشغله های بیشتر و فرصت های کمتری دارند و به همین دلیل بچه ها را به سمت فضای مجازی سوق می دهند. این در حالی است که مهدهای کودک می توانند نقش مؤثری در آشنایی و علاقه مند کردن والدین به قصه گویی داشته باشند.

این پژوهشگر حوزه کودک ادامه می دهد: چنانچه کتاب های قصه مناسب سن کودک انتخاب شود با روش قصه گویی می توان به رشد جسمی بچه ها نیز کمک کرد چراکه گاهی اوقات قصه ها ابعادی دارند که کودک باید حرکاتی را انجام دهد که انجام این حرکات علاوه بر کمک به رشد جسمی، می تواند به رشد عاطفی او نیز تأثیر بگذارد و عواطف و احساسات مثبتش را تقویت کند و همچنین می تواند به رشد شناختی و اجتماعی کودک نیز کمک کند.

تا قبل از دو سه سالگی نه تنها آموزش مجازی برای کودک مفید نیست بلکه می تواند آسیب زا هم باشد چراکه در این سن کودک باید لمس کند و با واقعیت هر چیز آشنا شود.قاسم زاده می گوید: این سئوال در ذهن والدین وجود دارد که چرا فرزندم جذب فضای مجازی شده است؟ باید گفت چون کودک شما چیز دیگری ندارد. باید سرگرمی بهتری به او بدهید تا دست از فضای مجازی بکشد. البته الگوپذیری از والدین نیز مهم است. والدینی که همواره در فضای مجازی مشغول هستند نمی توانند کودک خود را در این باره منع کنند.

وی بیان می کند: تا قبل از دو سه سالگی نه تنها آموزش مجازی برای کودک مفید نیست بلکه می تواند آسیب زا هم باشد چراکه در این سن کودک باید لمس کند و با واقعیت هر چیز آشنا شود بنابراین نباید کودک در سنین پیش از دبستان در فضای مجازی آموزش ببیند.

استاد دانشگاه تهران به رسانه ها توصیه می کند: رسانه ها تأکید بیشتری بر آموزش در مهدهای کودک و دبستان داشته باشند تا نظارت بهتر و بیشتر بر آموزش مربیان و خانواده ها صورت گیرد. چراکه جز دوره های خصوصی هزینه بر، مکانی برای آموزش خانواده ها به صورت رایگان وجود ندارد.