به گزارش قدس آنلاین، در اینکه جامعه ایران یک جامعه موزاییکی است که نیاز به تحلیل جدی دارد تردیدی وجود ندارد، اما باید تأکید کرد کاهش مشارکت اجتماعی در ادوار مختلف می‌تواند به تدریج منجر به گسست اجتماعی و حتی شکاف طبقاتی شود.

با تداوم این اتفاق، به‌تدریج شرایط برای نارضایتی عمومی و ناامیدی مردم رقم خواهد خورد. انتخاب مردم در روز جمعه نشان داد برخی افراد مطرح و احزاب و مراجع اجتماعی پایگاه‌های نفوذ خود را از دست داده‌اند و در این بین باید به طریقی به باز تولید نقش پررنگ مردم پرداخت. بدیهی است با توجه به نزدیک بودن آرای هردو نامزد محترم، تقریباً هرکدام ۴۰ درصد رأی واجدان را کسب کرده‌اند و با توجه به میانگین ۶۰ درصدی مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری ادوار گذشته، همچنان شکاف ۲۰ درصدی وجود دارد و می‌بایست در هفته جاری تلاش‌ها برای به پای صندوق آوردن آرا انجام شود. 

اینجاست که زنگ خطر جدی در صورت عدم حضور اجتماعی و کمرنگ شدن حضور مردم رقم خواهد خورد و آن کاهش امنیت اجتماعی است. همان طور که «آلوین تافلر» در کتاب جابه‌جایی قدرت می‌گوید: در شرایط کنونی عمدتاً مثلث قدرت، دانایی و شاخص‌های نرم بر شاخص‌های سخت پیشی می‌گیرند .در حوزه امنیت نیز چنین است .اگر امنیت را به معنی سلامت و دوری از خطر تعریف کنیم، نقش شاخص‌های نرمی همچون دانایی، مشارکت اجتماعی مردم، بسیج‌کنندگی، اعتماد اجتماعی و امید از سوی مردم در امنیت اجتماعی اضافه می‌شود و در مجموعه امنیت، نقش امنیت نرم، امنیت اجتماعی و فرهنگی بر امنیت سخت و نظامی پیشی می‌گیرد.

باید تأکید کرد درصورت کاهش امنیت اجتماعی باید شاهد تکرار حوادث تلخی همچون ۱۴۰۱ و آبان ۹۸ باشیم که حوادث تلخ و تکان دهنده‌ای بود. قطعاً ارتقای امنیت اجتماعی منجر به همگرایی اجتماعی خواهد شد و شکاف‌های متقاطع سخت مانند شکاف قومی و نژادی و حتی طبقاتی را پر خواهد کرد.

اکنون فرصت مناسبی برای دو نامزد محترم است. فرصت مغتنمی برای پای کار آوردن افرادی که با صندوق قهر کرده اند و یا از شرایط اقتصادی دلخورند. هفته پیش رو فرصت بی‌بدیلی است که بتوان با آن شرایط جدی را برای افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی خلق کرد. افزایش مشارکت شعار نیست یک نیاز است؛ یک نیاز برای رئیس جمهور آینده به منظور استفاده از فرصت‌ها و ظرفیت‌های عظیم پیش رو و حل مشکلات که توسط همین مردم حل خواهد شد.

نماینده آینده ملت اگر بر قلب مردم حکومت کند، می‌تواند مشکلات کف جامعه را راحت‌تر حل کند و مردم او را از خودشان می‌دانند و پای کار خواهند بود. اما اگر نتوانند اکثریت را پای کار بیاورند کار سخت و کارشکنی‌ها جدی خواهد بود. به نظر می رسد وجه تشابه هر دو نامزد محترم صداقت است و این اعتماد نسبی مردم نشان داد می‌توان رأی‌های خفته را نیز بیدار کرد. از سویی دیگر در صورت حضور پررنگ مردم پای صندوق‌های رأی راحت‌تر می‌توان برای اصلاح ساختار و حل مشکلات اقتصادی نیز قدم برداشت. پس تا دیر نشده باید برای افزایش آرای صندوق در روز جمعه فکری جدی کرد.