به گزارش مدیسن نت، محققان گزارش دادند که در مقایسه با دو گروهی که رژیم‌های ورزشی متفاوتی داشتند، افرادی که ورزش نمی‌کردند حدود دو برابر بیشتر از بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی قرار می‌گرفتند، دچار آسیب طولانی‌مدت عصبی می‌شدند.

«فیونا استرکمن»، محقق ارشد از دانشگاه بازل در سوئیس، در بیانیه خبری گفت: «پتانسیل فعالیت بدنی بسیار دست کم گرفته شده است.»

محققان می‌گویند حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد افرادی که شیمی درمانی می‌شوند از درد، مشکلات تعادلی یا احساس بی حسی، سوزش یا گزگز شکایت دارند.

این علایم عصبی می‌توانند پس از درمان سرطان ناپدید شوند.

برای این مطالعه، محققان ۱۵۸ بیمار سرطانی را که یکی از دو داروی شیمی درمانی، اگزالیپلاتین یا آلکالوئیدهای وینکا را دریافت می‌کردند، انتخاب کردند و آن ها را به سه گروه تقسیم کردند.

دو گروه در طول شیمی‌درمانی خود، دو بار در هفته هر هفته ۱۵ تا ۳۰ دقیقه تمرینات ورزشی را انجام دادند. یک گروه در حالی که بر روی سطح ناپایدار تعادل برقرار می‌کردند و گروه دیگر روی صفحه ارتعاشی ورزش می‌کردند.

گروه سوم مراقبت‌های استاندارد، بدون رژیم ورزشی دریافت کردند.

به گفته محققان، معاینات منظم در طول پنج سال آینده نشان داد که تمرینات انجام شده در کنار شیمی درمانی، بروز آسیب عصبی را بین ۵۰ تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.

ورزش همچنین کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید، به آن ها کمک کرد دوزهای سنگین شیمی درمانی را تحمل کنند و خطر مرگ را کاهش داد.

استرکمن گفت: «آسیب عصبی مربوط به شیمی درمانی تأثیر مستقیمی بر درمان بالینی دارد. به عنوان مثال، بیماران ممکن است نتوانند تعداد برنامه ریزی شده دوره‌های شیمی درمانی را که واقعاً به آن نیاز دارند دریافت کنند، ممکن است دوز عوامل نوروتوکسیک در شیمی درمانی کاهش یابد، یا ممکن است درمان آن ها پایان یابد.»

وی خاطرنشان کرد: «هنوز هیچ دارویی پیدا نشده است که بتواند از آسیب عصبی ناشی از شیمی درمانی جلوگیری یا آن را معکوس کند.»