دکتر علیرضا شریفی یزدی در گفت و گو با قدس آنلاین ادامه می دهد: در واقع خودمراقبتی سه وجه روشن و مشخص دارد؛ نخست هدفمند بودن، دوم خودمراقبتی آگاهانه و وجه سوم آن آموختنی بودن خودمراقبتی است.

این روانشناس اجتماعی در تعریف خودمراقبتی بیان می کند: خودمراقبتی یعنی آگاهانه و هدفمند در راستای سلامت جسم و روان خود به نحوی رفتار کنیم که کم ترین میزان آسیب و بیشترین میزان سود و سلامتی را برای خود و اطرافیانی که به ما نیاز دارند و وابسته اند در پی داشته باشد.

شریفی یزدی می گوید: در جامعه موضوعی با عنوان خوددرمانی وجود دارد که با خودمراقبتی فرق می کند. متأسفانه برخی افراد بدون آگاهی، با داشتن اطلاعات ناقص و بر اساس تبلیغات فضای مجازی، دارو یا غذایی را مصرف یا به طور کلی آن را حذف می کنند که به این گونه رفتارها خوددرمانی گفته می شود.

نام گذاری روزی در تقویم ملی به نام «مراقبت از خود»

این استاد دانشگاه می افزاید: آنچه در خودمراقبتی اهمیت دارد استمرار آن است. در واقع اختصاص دادن، یک روز در سال به خودمراقبتی یک نماد است؛ بنابراین باید ۳۶۵ روز سال برای خود و وابستگان مان از جمله پدر، مادر، فرزند و همه کسانی که در قبال آن ها مسئولیت اخلاقی و عاطفی مستقیم داریم خودمراقبتی داشته باشیم. چراکه مراقبت از اعضای خانواده نیز نوعی خودمراقبتی محسوب می شود.

شریفی یزدی تصریح می کند: موضوع خودمراقبتی چندین مولفه دارد که برخی عبارتند از:

۱-    آگاهی فردی

۲-    مشورت با متخصصانی که در این زمینه تخصص ویژه دارند

۳-    منابعی که در اختیار داریم

۴-    محیط (محیط روی خودمراقبتی بسیار تأثیرگذار است. به همین دلیل افرادی که در زمینه حفظ محیط زیست و اهمیت دادن به آن فعالیت می کنند نیز به نوعی خودمراقبتی انجام می دهند)

شریفی یزدی می گوید: برخی بر این باورند که خودمراقبتی صرفا مصرف غذای سالم و اجتناب از رفتارهای پر خطر است اما در واقع خودمراقبتی حیطه بسیار گسترده ای دارد که چنانچه نگاه وسیعی به آن داشته باشیم خیرش به کل جامعه می رسد.

نداشتن توقع از دیگران، نوعی خودمراقبتی است

این روانشناس اجتماعی توقع نداشتن را نوعی خودمراقبتی می داند و می گوید: به لحاظ علمی استرس و اضطراب و به تبع آن خشم محصول یک کلمه است به معنای توقع یا انتظار. انسانی که به دیگران محبت می کند و در قبال آن توقع محبت دارد حتما در موقعیتی دیگر استرس و اضطراب دارد که مبادا به اندازه کافی محبت نبیند! یا دچار خشم می شود که چرا به من محبت نکردند؟

شریفی یزدی ادامه می دهد: یکی از نشانه های بارز خودمراقبتی این است که از هیچکس هیچ انتظار و توقعی نداشته باشیم تا بتوانیم راحت زندگی کنیم . اما گاهی برخی به دلیل کمال طلبی از خودشان نیز انتظارات عجیب و غریب دارند و هنگامی که این توقعات برآورده نمی شود دچار اضطراب و خشم می شوند.

چطور از تنها شدن لذت ببریم؟

عضو هیئت علمی پژوهشکده خانواده احساس تنهایی را با تنها بودن متفاوت می داند و می گوید: احساس تنهایی یعنی در استادیوم صدهزار نفری حضور داشته باشید اما خود را تنها ببینید اما تنها شدن به این معنا است که گاهی انسان نیاز دارد با خود خلوت کند و با تنهایی خود سازگار باشد   و بیاموزد که در شبانه روز چند دقیقه ای مثلا ۵ تا ۱۰دقیقه از تنهایی خود با کارهایی مانند فکر کردن به خوبی های زندگی، مطالعه، نوشتن یادداشت و غیره لذت ببرد.

شریفی یزدی تأکید می کند: خودمراقبتی در دو وجه جسم و روان جزو نیازهای اساسی انسان است و چنانچه این دو وجه را رعایت نکنیم با مشکلات زیادی رو به رو می شویم چراکه میزان تحرک در دنیای کنونی کاهش و میزان استرس و اضطراب انسان ها افزایش یافته است. بنابراین خودمراقبتی را حتما با مشورت متخصصان باید آگاهانه انجام داد تا آرامش مهمان همیشگی زندگی مان باشد.