هشت برش از کیک خامه ای جشن موقت تقدیم شما.

*برگ برنده ایام زابراه!
در روز آتشبازی آبی ها یک غریبه با آنکه پاگشایی نکرد، اما سهمی وافر در رستگاری سفیران ایران داشت.پسر کوچه های خاکی آمریکای لاتین از ابتدا تا انتهای دوئل با فرارها، پروازها و دریبل های خود مدافعان مغموم الغرافه را مغبون کرد.گوستاوو بلانکو در شب توفانی قلعه حسن خان نشان داد که در دوزخی ترین روزها نقش برگ برنده لشکری متهور را ایفا خواهد کرد.شماره ۱۹ با ۱۹٠ سانتی متر قامت، تخته گاز به سوی آشیانه قطری ها تاخت و بارها سازمان دفاعی الغرافه را بهم ریخت.برای او عبور از دیوارهای نه چندان بلند در ایام زابراه اصلا سخت نبود.

*غول های الغرافه در جرزِ دیوار!
پس از لرزش سیم خاردارهای استقلال در لیگ، انگار نکو نسخه جدیدی پیچیده بود تا باروهای آبی به چشم اسفندیار بدل نشوند و با هر نسیمی فرو نریزند. در این میان هماهنگی ملموس رافائل سیلوا، سامان فلاح و روزبه چشمی سبب شد تا غول های خطرناکی چون فابریسیو دیاز و خوسلو مجالی برای بال گشایی پیدا نکنند و تا پایان نبرد در حسرت شعله ور کردن قفس توری حسین حسینی بمانند. اینجوری شد که مهمان سر از جرزِ دیوار درآورد و بی تبسم ایران را ترک کردند.

*تعویض های طلایی نکو!
از کنار تعویض های کارساز سکاندار آبی ها در شب پرستاره قلعه حسن خان نباید به سادگی گذشت. جواد نکونام برای آنکه قطری ها را در نیمه دوم زمین گیر کند با فرستادن ابوالفضل جلالی، آرش رضاوند، مهرداد محمدی و کاکوتا به میدان زودتر از حد تصور به هدف خود رسید. اینکه در راهبندان سنگین توپچی های گرانقیمت بر روی نیمکت، جواد زهردارترین ها را به آوردگاه فرستاد و کلک سربازان دوحه را با مهره های تازه نفس کند اتفاق کوچکی نیست.

*این است جادوی رامین
به راستی که یکی مرد جنگی به از صد هزار. در شب غلغله شهر قدس باز هم این رامین رضاییان بود که راست آبی ها را بیمه کرد و بارها با فرارها و سانترهای حساب شده بوی گل را به مشام دوآتشه ها رساند. پسر ۳۴ ساله مازندران برای آنکه ثابت کند سن تنها یک عدد است،عطش بی پایان خود را با گلی چشم نواز برطرف کرد و در آغوش فرمانده لالیگایی آرام گرفت.جادوی رامین برای تبعید سایه کوتاه قطری ها به هیچستان کافی بود.براوو رامین!

*شمایل یک پاسور
از ساندرلند تا استقلال برای ابراهیم دیدیه اندونگ راهی نبود. او در اولین اکران پررنگ خود پیش چشم سکوهای تب دار نقشی تاثیرگذار در دست افشانی آبی ها ایفا کرد و با تن پوش هافبک میانی تا آخرین نفس جنگید و شمایل یک پاسور ششدانگ را در قاب چشم ها نشاند.حالا نکونام می تواند به جنگجوی گابنی بیشتر اعتماد کند و با طراحی هافبک ۳٠ ساله خود به دروازه حریفان نزدیک تر شود.اندونگ پیش از سحرخوانی گنجشک ها، نغمه پیروزی را برای یاران خود خواند تا موسم روشنایی مردانی که در تاریکی گیر کرده بودند، ناگهان فرا برسد.

*حقیقت از پنجره سوزنبان!
مدت ها بود اینگونه به تماشای حقیقت ننشسته بودیم. حقیقتی بر روی زبان سوزنبانی که نه مسافران کوپه ها را متهم کرد و نه توپ را در زمین ریل های موازی انداخت. پدرو مارتینز رهبر ارکستر الغرافه پس از شکست سنگین این تیم از نمایش بد بازیکنان، تاکتیک های خنثی و تعویض های اشتباه خود به صراحت پرده برداشت. قابل توجه مربیانی که پس از هر بازی زمین را به آسمان می بافند و همه را مقصر جلوه می دهند تا در دادگاه افکار عمومی تبرئه شود. رفتار مرد پرتغالی می تواند الگویی برای بهانه گیرانِ نق زن باشد! 

* حیاکن رها کن تمام!
از کنار غریو سینه چاکانی که با شولای آبی ۹٠ دقیقه حنجره هایشان را زخمی کردند نیز نباید به سهولت رد شد.در شبی که دست ها در هم قلاب شد و نوای حیا کن رها کن هرگز به گوش ها نرسید، ارتش آبی از مغاک قطری ها گذشت تا معلوم شود اتحاد سکوها نقشی کتمان ناپذیر در اتحاد تفنگچی ها ایفا می کند. پایکوبی آتش پاره ها پس از هر گل در دیگ جوشان قلعه حسن خان به غایت تماشایی بود.

*نقش بی بدیل کاپیتان
یک کاپیتان سرد و گرم چشیده برای یک لشکر مضطرب حکم نعمتی ابدی ازلی را دارد.آن شب  سید حسین حسین بارها از درون سنگر آبی ها منویاتِ نیمکت را به بازیکنان گوشزد کرد و در لحظات بحرانی عصای دست تیمش شد. قلعه چی شیرازی چندین بار نیز با پروازهای خود بر فراز پرندگان الغرافه ثابت کرد در اوج آمادگی به سر می برد.بی هیچ گزافه تحمل عبور از تاریکی در خطرگاه فوتبال کار مردان آب دیده ای چون حسین حسینی است.

*امیدمافی