معاون پیشین آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش با عنوان این مطلب به قدس آنلاین می گوید: به نظر می رسد ما در حوزه پرورشی از جمله پوشش دانش آموزان، کوتاه بودن ناخن و موی دانش آموزان، استفاده از موبایل در مدرسه و غیره آیین نامه یا شیوه نامه ای مصوب نداریم؛ البته کلیاتی از قبل در این باره وجود دارد؛ اما بخشی از این موضوع سلیقه ای رصد می شود یا اصلا رصد نمی شود.

نظارت در مدارس غیر دولتی کمتر از دولتی ها است

ابراهیم سحرخیز ادامه می دهد: موضوع کمرنگ بودن نظارت در مدارس غیردولتی تا حدی صحیح است اما در مجموع نظارت های بالینی نسبت به سال های قبل کاهش پیدا کرده است که بخشی از آن به کمبود منابع مالی و نیروی انسانی و بخشی دیگر به شرایط جامعه برمی گردد.

جامعه امروز ما نسبت به ۲۰ یا ۳۰ سال قبل تفاوت زیادی کرده و تغییرات از دیروز تا امروز بسیار محسوس است.

این کارشناس آموزشی می افزاید: فراموش نکنیم مدرسه یک مدل مینیاتوری از جامعه است و مانند یک خانواده و در سطحی بزرگ تر از خانواده است.

یکی از مشکلات درباره حواس پرتی در یادگیری دانش آموزان آوردن موبایل به مدرسه است. متأسفانه درباره موضوع موبایل نتوانستیم در کشورمان قانونی وضع کنیم و درباره آیین نامه اجرایی مدارس شیوه نامه ای داشته باشیم. این در حالی است که دنیا به شدت به این مسئله توجه می کند.

در مدارس دولتی؛ مدیر، عوامل اجرایی را به اختیار خود انتخاب نمی کند بلکه کارکنان مدرسه مثل معاون پرورشی، مربی پرورشی و حتی معلمان را اداره آموزش و پرورش تعیین می کند بنابراین چنانچه عوامل مدرسه تعصبی به امور پرورشی داشته باشند مدیر از ترس عوامل وادار می شود کنترل ها را منظم انجام دهد که مبادا گزارشی از سوی کادر مدرسه به آموزش و پرورش ارسال گردد و یا رسانه ای شدن برای او گران تمام شود.

چنین اتفاقی در مدارس غیردولتی رخ نمی دهد چراکه همه عوامل مدرسه اعم از معلمان، معاونان و مربیان به اراده مدیر و موسس مدرسه چیده می شوند و بیشتر سلیقه ای رفتار می کنند.

مشتری مداری در مدارس غیردولتی

معاون پیشین آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش می گوید: مدارس غیردولتی امروزه مشتری مدار هستند و تنها به آموزش و معدل بالا توجه می کنند و کاری ندارند که دانش آموز به لحاظ پرورشی چگونه است. در واقع ملاک بالا بودن نمره دانش آموز است تا سبب برند شدن مدرسه شود.

بنابراین آزادی عمل در مدارس غیردولتی بیشتر از مدارس دولتی است. برای بیشتر مدارس غیردولتی باحجاب یا بی حجاب بودن دانش آموز، کوتاهی یا بلندی مو و ناخن، همراه داشتن موبایل و غیره مهم نیست چراکه این مشتری ها را به زور پیدا کرده و  پول خوبی هم از آن ها می گیرد.

سازمانی به نام سازمان مدارس غیردولتی

ابراهیم سحرخیز با اشاره به وجود سازمانی به نام «سازمان مدارس غیردولتی» در آموزش و پرورش می گوید: در حوزه مدارس غیردولتی، سازمانی به نام سازمان مدارس غیردولتی داریم؛ اما وزارت آموزش و پرورش نمی تواند خود را با فلان آقا یا خانم که یک زمانی وزیر، معاون وزیر، عضو کمیسیون آموزش، رئیس مجلس و ...  بوده درگیر کند. در نهایت هم اگر یک گزارش بنویسد کافی است توسط آن آقا یا خانم یک تماس به وزیر یا معاون وزیر گرفته شود همه چیز وتو می شود.  چراکه این مدیران سابق، صاحب نفوذ هستند و وزارتخانه زورش به آن ها نمی چربد بنابراین با توجه به تعداد بالای دانش آموزان در هر کلاس مدرسه دولتی، وزارتخانه با خود می گوید همین که مدارس غیردولتی، زحمت ۳۰ دانش آموز را از سر ما کم کرده این برای ما یک نعمت است و در واقع برای آموزش و پرورش مهم نیست که شرایط و چارچوب ها توسط مدارس غیردولتی رعایت می شود یا خیر.

ابراهیم سحرخیز که خود چهار سال مدیرکل بوده است می گوید: برخی گزارش های رسیده از مدارس غیردولتی، از لایه های کارشناسی بالاتر نمی رود مگر مواردی که خیلی داغ باشد و یک شهر را به غلیان درآورد و برای دستگاه های نظارتی و امنیتی سوال برانگیز شده باشد. در چنین شرایطی یا به مدرسه تعلیق می دهند یا آن را منحل می کنند که البته این موارد هم بسیار نادر است.

در مدارس غیردولتی چون پول می گیرند، آزادی عمل دانش آموزان بیشتر است و ما قبول داریم که این وضعیت از مصادیق نابرابری است اما دولت خواسته یا ناخواسته زمینه ای فراهم کرده که در شهرهای بزرگ روز به روز مشتریان مدارس غیردولتی افزایش پیدا می کند.

شرح وظایف مربی پرورشی

معاون پیشین آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش با اشاره به سال های خدمت خود در آموزش و پرورش اذعان می کند: هنوز برای مربی یا معاون پرورشی یک وظیفه مشخص یا شرح شغل درستی که عینیت داشته باشد تعریف نشده است. تنها یکسری برنامه های معمول وجود دارد که ممکن است مدارس از همدیگر یاد بگیرند که برای مثال سالی یک بار با پولی که از دانش آموزان دریافت می شود آنان را به  اردو ببرند یا در ایام الله و روزهای مناسبتی با فشار اداره دو یا سه کلاس را تعطیل کرده و آن هم چند قدم دورتر از مدرسه دانش آموزان پراکنده می شوند.

یا درباره برگزاری نمازجماعت در مدارس یا مراسم صبحگاهی، در همه مدارس برنامه مدونی نداریم؛ همه این برنامه ها سلیقه ای و داوطلبانه برگزار می شود. بنابراین حتی در مدارس دولتی نیز مسائل پرورشی چندان سفت و سخت گرفته نمی شود.

سحرخیز تصریح می کند: در چنین شرایطی آیا انتظار داریم در مدارس شق القمر اتفاق بیفتد؟ دولت هم مایل نیست از گل نازک تر به مدارس غیردولتی گفته شود. به همین دلیل شاخص ها را جدی نمی گیرند چراکه برخی از مدیران و موسسان مدارس غیردولتی افراد با نفوذی هستند که می توانند وزیر جا به جا می کنند چه برسد به اینکه بازرس بفرستند و برای آن مدرسه خط و نشان بکشند و گزارش منفی بنویسند.