سن نوجوانی، یکی از دورانی است که والدین با دغدغه‌هایی مضاعف در روند تربیت فرزندشان مواجه می‌شوند؛ به عنوان مثال متوجه می‌شوند که دیگر مانند سال‌های گذشته نمی‌توانند به راحتی با او ارتباط برقرار کنند، نوجوان در زمینه‌های مختلف نظر خودش را دارد و به ندرت می‌تواند همچون دوره کودکی، پیرو تفکرات پدر و مادرش رفتار کند.

در این موقعیت است که بسیاری از والدین را به فکر وامی‌دارد تا در شرایط مختلف، پاسخ مناسبی به فرزندشان بدهند، ارتباط صمیمی‌شان را از بین نبرند. یکی از پرتکرارترین پرسش‌های والدین، این است که هنگام مطرح شدن یک موضوع توسط فرزندشان، پاسخ مناسب چیست تا ارتباط میان نوجوان و والدین نه تنها قطع نشود، بلکه مستحکم‌تر از پیش ادامه پیدا کند؛ پاسخ متخصصان به این پرسش معمولا تاکید بر گوش دادن به نوجوان است تا راه‌ حلی برای جواب دادن.

کارشناسان معتقدند گوش دادن بدون قضاوت به مشکلات نوجوانان، کلید اصلی ارتباط با آنها است. اگر والدین نتوانند صحبت‌های فرزندشان را بشنوند و مدام به فکر نقد و ایراد گرفتن از رفتارهایشان باشند، در گام اول موجب می‌شوند نوجوان در موقعیت‎های بعدی موضوع را با والدین مطرح نکند و در مراحل بعدی، این رفتار او را از فضای صمیمی و دوستانه خانواده دور می‌کند.

در نوجوانی هم نقطه امن بمانید

طبیعی است که پدر و مادرها نسبت به فرزندشان نگرانی‌هایی داشته باشند. خصوصا هنگامی که او در سن نوجوانی قرار دارد و بسیاری از احساساتی را تجربه می‌کند که ممکن است او را از مسیر درست زندگی خارج کند اما در درجه اول والدین باید به این نکته توجه کنند که مهم‌تر از مراقبت کردن از نوجوان، حفظ کردن او در قلب خانواده است.

هنگامی که نوجوان پس از طرح موضوع با قضاوت مواجه می‌شود، فضای امن خود را برای گفت‌وگو با خانواده از دست می‌دهد و طبیعتا هنگام مواجهه با مشکل بعدی دیگر سراغی از والدین نمی‌گیرد و ممکن است با مشورت با افراد نامناسب، حود را غرق مشکلات عمیق‌تری کند.

رفاقت کنید

گاهی لازم است خود را در قالب یک نوجوان همسن فرزندتان ببینید و با او مانند یک دوست بسیار صمیمی رفتار کنید. سعی کنید نقدها و نکات خود را نیز درست مثل یک رفیق عنوان کنید و به هیچ عنوان او را در جایگاه متهم برای بروز یک رفتار یا احساس قرار ندهید.

زمانی که نوجوان حرف از یک احساس غلط می‌زند، به جای بحث و محکوم کردن او تلاش کنید خاطره‌ای مشابه را از زمان نوجوانی خودتان به میان آورید و گام به گام با فرزندتان آن را مرور کنید تا کم کم نوجوان متوجه خطای رفتار، احساس یا واکنش خود در طول این مکالمه شود. در ارتباط با فرزند نوجوانتان همیشه آن همراه و دوست صمیمی باشید که می‌تواند تاریک‌ترین نقاط ذهنش را با شما در میان بگذارد.

عقایدتان را تحمیل نکنید

طبیعی است که ارزش‌ها، نظرات و عقاید یک نسل با نسل دیگر متفاوت باشد اما مسئله مهم برای درک این تفاوت‌ها این است که والدین بتوانند نظرات خود و مبنای آن را بدون هیچ قضاوتی برای نوجوان مطرح کند و تصمیم‌گیری را به عهده خود فرد بگذارد که عقیده خودش را حفظ کند یا به سمت نظرات شما کشش پیدا کند. بسیاری از مواقع پیش می‌آید که والدین با تحقیر نوجوان یا دوستانش، می‌خواهند تفکرات او را به خودشان نزدیک کنند اما مهم است بدانید که این رفتار موجب می‌شود فرد حتی بر عقاید نادرست و تقلیدی استوارتر بایستد.

کم گوی و گزیده گوی...

والدین هیچ وقت به آن میزانی که صحبت می‌کنند شنیده نمی‌شوند! این نکته را به یاد داشته باشید و با توجه به آن تصمیم بگیرید بر سر چه مسائلی با نوجوان چقدر صحبت کنید. نوجوانان در این دوره کمتر از هر زمان دیگری حوصله و صبر شنیدن دارند بنابراین بسیار مهم است که بدانید چه زمانی کلماتتان را خرج کنید.

منبع: healthy children

ترجمه: تکتم شریفی نژاد – خبرنگار تحریریه جوان قدس