یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های همیشگی سرمایه‌گذاران انتخاب بهترین فرصت‌های سرمایه‌گذاری با بیشترین ارزش سرمایه‌گذاری است و با توجه به گزینه‌های مختلف برای سرمایه‌گذاری، تنوع بخشی در سبد سرمایه‌گذاری یک استراتژی مفید و مطرح در مباحث سرمایه‌گذاری می‌باشد. اما استراتژی سرمایه‌گذاری در بین دارایی‌های مختلف نظیر بورس اوراق بهادار، طلا، ارز و رمز چگونه باید باشد. اغلب سرمایه‌گذاران در میان دو موقعیت سرمایه‌گذاری با میزان ریسک مشابه، موقعیتی را انتخاب می‌کنند که بازدهی مورد انتظار بالاتری را در بر داشته باشد. این یعنی مطلوبیت سرمایه‌گذاران در گروی ریسک کمتر و بازدهی بیشتر است.
استراتژی سرمایه‌گذاری تدافعی به دنبال کاهش ریسک سرمایه‌گذاری است. در این نوع استراتژی، سرمایه‌گذار موقعیتی را اتخاذ می‌کند که از ریسک کمتری برخوردار باشد و بازدهی مورد انتظار متناسب داشته باشد. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری دفاعی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ابتدا حفاظت و در مرحله دوم رشد متوسط را ارائه دهند.
بسیاری از مدیران سبد سهام استراتژی‌های سرمایه‌گذاری دفاعی را برای مشتریان ریسک گریز، مانند بازنشستگان بدون حقوق ثابت، اتخاذ می کنند. سرمایه‌گذاری‌های معمولی در استراتژی تدافعی شامل اوراق قرضه کوتاه‌مدت با کیفیت بالا (مانند اوراق خزانه) و سهام تدافعی است.
استراتژی سرمایه‌گذاری تهاجمی معمولا بر بازدهی مورد انتظار بالایی تمرکز دارد که با وجود ریسک بالا، می‌تواند موجب سوددهی قابل توجهی شود. یک استراتژی تهاجمی به مدیریت فعال‌تری نسبت به یک استراتژی محافظه‌کارانه یا تدافعی نیاز دارد؛ زیرا احتمالاً با نوسانات بیشتری درگیر شوند و بسته به شرایط بازار ممکن است به تعدیل‌های مکرر نیاز داشته باشد. این استراژی برای افراد منعطف‌تر مانند جوانان که از آنجایی که یک افق طولانی سرمایه‌گذاری آنها را قادر می سازد تا از نوسانات بازار عبور کنند و ضررهای اولیه در حرفه تأثیر کمتری نسبت به آینده دارد مناسب‌تر است.
بنابراین سرمایه‌گذاران با توجه به روحیه ریسک‌پذیری خودشان می‌توانند اقدام به تغییر شیوه یا ترکیب سبد سرمایه‌گذاری‌شان کنند. تصمیم‌گیری برای چیدمان سبد سرمایه‌گذاری باید مبتنی بر روحیه ریسک‌پذیری، درآمدها، هزینه‌ها و ساختار سرمایه افراد باشد.
بخشی از سبد ما باید همیشه یک‌سری اقلام کم‌ریسک یا برای پوشش ریسک مثل طلا باشد، بخشی دیگر می‌تواند اقلام با ریسک بالا مثل سهام و بخشی «فری ریسک یا بدون ریسک» باشد مثل صندوق‌های درآمد ثابت و تلفیقی از این‌ها می‌تواند یک سرمایه‌گذاری اثربخش باشد.
هر چه سطح ریسک‌ها در اقتصاد کلان افزایش پیدا کند طلا به عنوان یک سرمایه‌گذاری امن مورد اقبال سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد و تقاضا برای آن افزایش می‌یابد. در داخل کشور هم علاوه بر این متغیرها، نرخ ارز هم در نرخ طلا اهمیت دارد و افزایش آن منجر به افزایش قیمت طلا می‌شود. نگاهی به بازدهی بازارها در میانه سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که در ۶ ماهه ابتدایی امسال طلای ۱۸ عیار با رشد ۱۵.۵ درصدی بیشترین بازدهی را داشته و پس از آن سکه امامی و ربع سکه به ترتیب با رشد ۱۵ و ۱۳ درصدی، بیشترین بازدهی را از آن خود کرده‌اند. البته لازم به ذکر است که رشد ۲۱.۷ درصدی انس طلای جهانی در نیمه اول امسال، محرک اصلی رشد قیمت طلا و سکه در کشور بوده است. وقتی همه این اجزای پازل در کنار هم قرار می‌گیرند به این جمع‌بندی می‌رسیم که خوب است طلا بخشی از سبد سرمایه‌گذاری ما باشد.
حال اینکه چه درصدی از سبد را تشکیل دهد مستلزم این است که فرد ببیند چه مقدار روحیه ریسک‌گریزی دارد و ترکیب دارایی‌ها و درآمد الان و آینده‌اش به چه صورت است و با توجه به آنالیز آنها می‌تواند نسبت به یک سرمایه گذاری هوشمندانه و مؤثر اقدام کند.
در کشور ما برای خرید طلا فضاهای متنوعی وجود دارد از سکه تمام بهار تا سکه پارسیان، صندوق‌های طلا و طلای آب‌شده و... که برای افراد مختلف یک سرمایه‌گذاری خوب تلقی می‌شود. به عنوان مثال آن دسته از افرادی که کارمند هستند و حقوق ثابت دارند می‌توانند به این موضوع فکر کنند که بخشی از درآمدشان را به خرید دارایی‌های امن اختصاص دهند. این موضوع در بلندمدت به مراتب می‌تواند عملکردی بهتر از ریسک کردن و خرید دارایی‌های پراکنده برای آنها داشته باشد.
نگاهی به بازدهی بازارها در ۵ ماهه اول امسال حاکی از آن است که تا ماه گذشته نرخ سود شبکه بانکی پیشتاز بازدهی بازارها بوده است، بدین ترتیب ما باید به فکر سپرده‌گذاری بانکی هم باشیم، ولی باید بدانیم بانک هرچه سود می‌دهد، بعد در یک جهش تورمی از سرمایه‌گذاران پس می‌گیرد. این پس گرفتن با کاهش قدرت خرید سرمایه‌گذاران رقم می‌خورد و این موضوع باید مورد توجه باشد.
افرادی که سپرده بانکی دارند می‌توانند نگاه موقتی و گذرا به آن داشته و گوش به زنگ باشند تا زمانی که شرایط اقتصادی تغییر کرد بلافاصله از فضای سپرده بانکی خارج شوند و به خرید دارایی‌های مولد اقدام کنند. به کسانی که کارآفرین هستند و بنگاه اقتصادی دارند به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود برای تأمین سرمایه در گردش خودشان دارایی بفروشند تا به کسب‌وکار خودشان تزریق کنند. اگر دسترسی به منابع بانکی دارند برای اخذ وام اقدام کنند.
به صاحبان سرمایه‌های خرد توصیه می شود بخشی از سرمایه خود را از طریق صندوق‌های درآمد ثابت در فضای بدون ریسک نگه دارند. به دلیل بالا بودن قدرت چانه‌زنی این صندوق‌ها با بانک‌ها و حجم بالای سرمایه آنها، وضعیت نرخ سود مؤثر سالانه این صندوق‌ها نسبت به سپرده بانکی مطلوب‌تر است و اگر فرد بخواهد مثلاً ظرف یک ماه سرمایه خود را بدون شکست نرخ سود سپرده، نقد کند، مانعی وجود ندارد.
در نیمه اول امسال، دلار آزاد و بازار سهام نیز به ترتیب بازدهی منفی ۳.۵ درصدی و منفی ۴.۴ درصدی داشتند. آن دسته از افرادی که فکر می‌کنند سطح تنش‌ها تا همین اندازه باقی می‌ماند و افزایش پیدا نمی‌کند، می‌توانند به مرور به خرید دارایی‌هایی که ریسک بیشتری دارند مثل سهام روی بیاورند. اما چنانچه این تصور وجود دارد که ریسک‌ها و تنش‌ها افزایش پیدا می‌کند، خب بالطبع وزن سهام در سبدهای سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه کشور می‌تواند کمتر باشد.
در هر صورت برای کسانی که در این بازار هستند پیشنهاد می شود از مجموع سرمایه خویش ۳۰ تا ۴۰درصد را وارد بازارهای طلا کنند و ۶۰ تا ۷۰درصد مابقی را در بازار نگه دارند، چون بازار سرمایه نشان داده در کوتاه‌مدت عقب‌ماندگی خودش را جبران می‌کند و حتی می‌تواند در قالب یکی دو ماه صعودی شود. در این شرایط پایبندی به راهبرد خرید و فروش به صورت پله‌ای و پرهیز از رفتار هیجانی بهترین رویه‌ای است که سهامداران بازار می‌توانند به آن اتکا داشته باشند.
و اما سرمایه گذاری در دلار می‌تواند مزایا و معایبی داشته باشد، با توجه به نرخ تورم بالا در ایران، سرمایه گذاری در دلار می تواند راهی برای حفظ ارزش پول شما باشد. اما در ایران، محدودیت هایی برای خرید و فروش دلار وجود دارد. افراد حقیقی فقط می توانند حداکثر ۲۰۰۰ دلار در سال به صورت اسکناس از صرافی های مجاز خریداری کنند. همچنین، محدودیت هایی برای انتقال ارز به خارج از کشور وجود دارد. این موضوع می تواند دسترسی سرمایه گذاران به دارایی های خود را محدود کند. همچنین، اگر دلار را به صورت اسکناس نگهداری کنید؛ باید مکان امنی برای آن در نظر بگیرید تا از سرقت یا گم شدن آن جلوگیری کنید. بنابراین، افرادی که تحمل ریسک پایینی دارند یا از دانش کافی، در مورد بازار ارز برخوردار نیستند، بهتر است با احتیاط از دلار برای سرمایه گذاری استفاده کنند.
نظر شما