روایت زیر از کتاب «بحارالأنوار» منتشر می‌شود.

پیامبر خدا صلی‌ الله علیه و آله و سلم:

مَن عالَ یَتیما حَتّی یَسْتَغْنیَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ بِذلِکَ الْجَنَّةَ کَما أَوْجَبَ اللّه‌ُ لآِکِلِ مالِ الْیَتیمِ النّارَ

هر کس یتیمی را سرپرستی کند تا آن که بی‌نیاز گردد، خداوند به سبب این کار بهشت را بر او واجب سازد؛ همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال یتیم واجب ساخته است.