سید ابوالحسن مصطفوی غمام با انتقاد از بی تفاوتی دولت‌ها نسبت به نوسازی مدارس فرسوده کشور، گفت: سال‌های طولانی قرار بر این است تمام مدرسه‌های کانکسی، کپری و فرسوده در کشور به نوعی جمع‌آوری شوند، اما نه ‌تنها این مهم ممکن نبوده بلکه شاهد فرونشست آن ها نیز هستیم، از ‌طرفی عمر بسیاری از مدرسه‌ها هم رو به پایان است و متاسفانه هر ساله بخشی از آن ها به دلیل استهلاک زیاد در معرض بروز فاجعه هستند.

نماینده مردم رزن و درگزین در مجلس شورای اسلامی با اشاره به حادثه تلخ دانش آموزان شین آباد، افزود: یک حادثه کوچک می‌تواند فاجعه‌ای جبران ناپذیر را در تاریخ رقم بزند، چنین حوادث تلخی از اذهان عمومی پاک نمی‌شود و هنوز که هنوز است کودکان سوخته در حادثه شین آباد برای جبران سوختگی زیر تیغ جراحی می‌روند و یا قربانی شدن کودک پنج‌ساله بر اثر ریزش دیوار مدرسه در روستای بجار و مصدومیت هفت دانش‌آموز و سه مربی بر اثر ریزش مدرسه‌ای در علی‌آباد کتول در استان گلستان، همگی نمونه‌های تلخی از اتفاقات ناگوار مدارس فرسوده در کشور هستند.

مصطفوی با تاکید بر اینکه مدارس با عمر بیش از ۴۰ تا ۷۰ سال باید در کل کشور بصورت دقیق شناسایی شوند، اظهار داشت: نوسازی تمام مدرسه‌های فرسوده نیازمند بودجه سنگینی است، حدود ۲۰ درصد مدارس کشور فرسوده هستند قطعاً این رقم بر روی کاهش راندمان حوزه آموزش و پرورش تاثیر مستقیمی دارد بی توجهی به نوسازی آن ها قطعا خطر آفرین خواهد بود.

عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی با اشاره به حضور رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور و معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش در شهرستان‌های رزن و درگزین برای بررسی مدرسه‌های فرسوده حوزه انتخابیه، گفت: به دلیل اعتبارات اندک بودجه‌ای تنها ۶ مدرسه در حوزه انتخابیه اینجانب تزریق بودجه شدند، در نهایت وعده تامین اعتبار برای بسیاری از مدارس کددار فرسوده را داده‌اند؛ با تزریق قطره چکانی منابع مالی برای این مهم امیدواریم حوادث تلخی را شاهد نباشیم.

عدم همکاری انبوه‌سازان در ساخت مدرسه

مصطفوی با انتقاد از همکاری نکردن انبوه‌سازان در ساخت مدرسه، گفت: بیشتر انبوه سازان با شهرداری‌ها همکاری و مشارکت دارند بر همین اساس خود را ملزم به اجرای قانون ندانسته و نسبت به این همکاری، شهرداری‌ها را نیز وادار به سکوت کرده‌اند، بر همین اساس انبوه سازان در برابر این قانون خود را موظف نمی‌بینند و سازمانی همچون شهرداری آن ها را مکلف به اجرای قانون نمی‌کند.

وی با بیان اینکه در روستاها و بسیاری از شهرستان‌ها انبوه سازی وجود ندارد، ادامه داد: در کلانشهرهایی همچون تهران هم با حجمی از مدارس فرسوده و تخریبی مواجه هستیم که باید نوسازی شوند، بر اساس قوانین موجود از جمله قانون( ۱۸) شوراهای آموزش و پرورش، انبوه‌سازان موظف هستند به ازای هر ۲۰۰ واحد مسکونی، یک مدرسه بسازند اما این قانون اجرایی نمی‌شود و تاکنون بازخواستی برای اجرا نشدن آن صورت نگرفته است.

این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از فرسودگی مدارس کشور که تعداد آن ها کم نیستند، یادآور شد: اگر حوادث ناگواری در سایه بی توجهی به این مدارس رخ دهد که متاسفانه کم هم نیستند، کسی در زمان وقوع حادثه پاسخگو نخواهد بود، در حد چند تیتر جنجالی مسئولان در رسانه‌ها به دنبال مقصر خواهند بود، حتی بیمه هم خسارات ایجاد شده را متقبل نمی‌شود.

وی با بیان اینکه نمایندگان مجلس با دعوت از وزرا و معاونان مربوطه و همچنین نمایندگان سازمان‌ها و نهادها، پیگیر نوسازی مدارس هستند، ادامه داد: مجلس با پیگیری مسائل و موضوعات مردم از وزرا و مسئولان مربوطه پاسخی جز اطاعت نمی‌شنود اما در عمل واکنشی را از دولت نمی‌بیند! و در سایه جمله "سمعا و طاعه" کاری که باید در عرض یکسال به سرانجام برسد در نهایت در ۷ تا ۸ سال در دستور کار قرار می‌گیرد. متاسفانه دولت‌های مختلف با شعار بهبود وضعیت معیشتی و از بین بردن ناعدالتی آموزشی به میدان آمده‌اند اما در عمل نمی‌دانند در کدام منطقه از ایران مدارس فرسوده، کانکسی و کپری وجود دارد.