این سازمان در تداوم مسیر متعالی دستیابی به هدف مرجعیت علمی آستان قدس رضوی و انجام رسالت دیرین خود، مبنی بر معرفی میراث گرانبهای موجود در گنجینه رضوی و همچنین در راستای نهضت نشر نفایس این گنجینه، موفق به انتشار چاپ عکسی (فاکسیمیله) مصحف زرنگار، با همکاری انتشارات «سفیر اردهال» در سال ۱۴۰۳ در شمارگان ۱۰۰۰ نسخه شد.  
جزء سی‌ام از مصحف زرنگار با شماره ۹۹۱، که بخشی از قرآن سی‌پاره و در کتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود، یکی از آخرین قرآن‌های نفیس چندجلدی ایران است که برترین ویژگی‌های هنر قرآن‌آرایی ایرانی را به نمایش می‌گذارد و در راستای ارائه هر چه ‌بهتر و نزدیک‌تر به اثر اصلی آن، منتشرشده است.  
اگرچه اطلاعاتی درباره کاتب، واقف، تاریخ و محل کتابت این نسخه وجود ندارد، ویژگی‌های بصری آن نشان از پیروی از سبکی منسجم دارد که می‌تواند به یکی از مراکز فعال قرآن‌نگاری ایران در سده‌های نهم و دهم هجری قمری نسبت داده شود.  
 این جزوه قرآنی به‌احتمال ‌زیاد برای قرائت هم‌زمان چند قاری در مکانی عمومی مانند مقبره یا مسجد، به‌ویژه در ماه مبارک رمضان، تهیه‌شده بوده است.
همچنین پژوهشی از منظر مصحف‌شناسی و هنری این اثر انجام‌شده که در قالب کتابچه‌ای با عنوان «مصحف زرنگار، نگاهی به جزء سی‌ام قرآن کریم»، به اهتمام سید حسین عابدینی در ۱۸۲ صفحه مصور رنگی، همراه با این نسخه نفیس، عرضه‌شده است.
در این کتابچه، علاوه بر مقدمه ناشر، دو مقاله با عناوین «بررسی جزوه ۹۹۱ آستان قدس رضوی» از مهدی صحراگرد و «ویژگی‌های علمی و نسخه‌شناختی جزوه ۹۹۱» از مرتضی توکلی، به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی نیز، منتشرشده است.