تحولات منطقه

نسل من، متولدین دهه ٣٠و دهه های ۴٠ و ۵٠ خورشیدی، خاطرات بسیاری با مشهد و اماکن و سازه های گوناگون پایتخت معنوی ایران داریم. یکی از این اماکن، خاطره ساز برای ما اهالی ورزش، مجموعه ورزشی مهران است.

به بهانه تخریب سالن مهران/ خلل پذیر بود هر بنا که می‌بینی...
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین، سال‌های ١٣۴۵ تا ١٣۵١ که من در دبیرستان فیوضات ادامه تحصیل می دادم، یکی از پاتوق های همسن و سالان من، در فصل های پاییز و زمستان، همین سالن مهران بود. مسابقه های والیبال و بسکتبال آموزشگاه ها و باشگاه های مشهد، روزها و شب های پر خاطره ای بود که هنوز در زوایای ذهن ما جایگاه خودرا حفظ کرده است.  

منوچهر مهران کیست؟ 
هرگاه سخن از ورزش کشور و به ویژه خراسان به میان می‌آید، نمی‌توان از نام برخی تلاشگران عرصه ورزش به آسانی گذر کرد.  یکی از آن نام‌ها منوچهر مهران است. وی از علاقه‌مندان حقیقی و بنام ورزش خراسان بود و در رشته‌هایی مانند اسکی، کوهنوردی، دوومیدانی، فوتبال، تنیس، دوچرخه سواری، وزنه برداری، بسکتبال، کشتی، ژیمناستیک و... تبحر داشت.

مهران سال ۱۲۹۱ در مشهد متولد شد و در دبیرستان دانش نیز تحصیل کرد. از سال ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۲ دبیر ورزش دبیرستان شاهرضا(شریعتی) و از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ دبیر ورزش دبیرستان فردوسی بود. 

ساخت مجموعه ورزشی مهران
 منوچهر مهران سال ۱۳۱۴ موفق شد قطعه زمینی درمیدان معروف به دوچرخه (مجموعه ورزشی مهران فعلی)، که روبه‌روی مسجد فضل الله خان بود، برای ایجاد تأسیسات ورزشی از آستان قدس رضوی بگیرد. 
در دهه چهل خورشیدی تربیت بدنی خراسان، سالنی در این محل بنا کرد که «سالن مهران» نامیده شد و حدود ۶٠ سال است که میعادگاه عاشقان ورزش مشهد شده است.
 این سالن درابتدای ساخت، تنها دریک سمت سکوی تماشاگر داشت که پذیرای حداکثر ١٠٠٠ نفر تماشاچی می‌توانست باشد. در چند مرحله توسعه تعداد سکوها بیشتر شد، اما بعضی از سکوها، دید مناسبی نداشت و عملاً بلا استفاده بود. 
به هرحال، سالن مهران، عمرمفید خود را گذرانده و با وصله پینه هم مشکل آن حل شدنی نیست. چندروز پیش شنیدم که کار تخریب سالن آغاز شده است. من هم همانند، بسیاری از دوستداران ورزش شهرمان که خاطراتی با این سالن داریم، نگران بودم که نکند، به بهانه نبود اعتبار، ساخت مجدد سالن، حکایت «چاه نکنده و منار دزدیدن» شود. برآن شدم تا موضوع را از شخص اول ورزش استان جویا شوم.

به دیدار مدیرکل ورزش و جوانان استان رفتم. آقای تاج فیروز دراین مورد گفت: ما ابتدا کار کارشناسی را انجام دادیم و بررسی کردیم که تخریب و ساخت دوباره سالنی با تجهیزات به روز که گنجایش 2هزارو700 تماشا گر را داشته باشد، واجد همه امکانات یک سالن ورزشی مدرن و به روز باشد، ساختمان اداری و خوابگاه هم داشته باشد و در کوتاه ترین زمان ممکن با رعایت همه استانداردها ساخته شود، چه میزان هزینه خواهدداشت.
 وی درادامه گفت: درکنار سالن مهران، یک زمین هندبال روباز وجود دارد (اولین دوره مسابقه های هندبال آموزشگاه های مشهد، فروردین و اردیبهشت سال ١٣۵٠ در همین زمین و با شرکت ١٠ تیم برگزار شد که دیدار نهایی را تیم‌های بازرگانی و فیوضات برگزار کردند که من با تیم دبیرستان فیوضات به مقام دوم رسیدم.) 
این زمین سال هاست بدون استفاده است و درحال حاضر هم به عنوان پارکینگ بهره برداری می‌شود. 
 ما ابتدا مجوز تبدیل این ملک از فضای ورزشی به اداری، هتلی و پارکینگ طبقاتی را گرفتیم و با استفاده از برنامه مولد سازی، این زمین را به فروش گذاشتیم تا با مبلغ حاصل از این عملیات، کل هزینه ساخت سالن و متعلقات آن را، بدون اعتبارات دولتی، تأمین کنیم، و حداکثر ٢ سال بعد دراین سالن پذیرای دوستداران ورزش و به ویژه علاقه‌مندان به والیبال باشیم.
 ماهم آرزومی‌کنیم این وعده به سرنوشت مثل معروف «هزاروعده خوبان یکی وفانکند» مبتلا نشود.   

مولدسازی چیست؟ 
«مفهوم مولد سازی دارایی‌های دولت این است که دولت اموال بلا استفاده‌ای که دارد یا اموالی که ارزش افزوده و بهره وری پایین دارد و سال‌ها رها شده اند و استفاده مطلوبی از این اموال صورت نمی‌گیرد را شناسایی کند تا این اموال بهینه سازی شود و بهره وری و ارزش افزوده آن‌ها افزایش یابد».

*محمدرضاخزاعی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.