به گزارش قدس آنلاین، ابتلاء از سنت های الهی است که به واسطه آن بندگان مورد آزمایش قرار می گیرند، آنچنان که خداوند در آیه 35 سوره مبارکه انبیاء می فرماید: «و شما را با آزمون بد و خوب مى آزماييم».
همچنین، خداوند در آیه 154 سوره مبارکه آل عمران درباره حکمت ابتلاء فرموده است: «براى اين است كه خدا آنچه را در سينه هايتان داريد بيازمايد و آنچه را در سينه هايتان است پاك و خالص گرداند و خدا به راز سينه ها آگاه است».
امیرمومنان علی (ع) فرموده اند: «به ثروت و رفاه، دل شاد مشو و از تهيدستى و گرفتارى، اندوه به دل راه مده؛ زيرا طلا با آتش گداخته و ناب مى شود و مؤمن با بلا و گرفتارى.»
به تصریح آیات و روایات ابتلائات برای انسان نشانه از ایمان و نیز حب خدا است و آنها که مبتلا نمی شوند مغبوض خدا هستند.
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «خداوند انسان خبيثِ شيطان صفت را كه بلاى جسمى و مالى نمى بيند، دشمن مى دارد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «مؤمن نيستى مگر آنگاه كه بلا و گرفتارى را نعمت شمارى و آسايش را محنت؛ زيرا بلاى دنيا ، نعمت آخرت است و خوشى دنيا، رنج آخرت.»
امیرمومنان علی (ع) نیز فرموده اند: «سلامت (بى بلايى)، خود براى دردمند بودن انسان كافى است.»
امام کاظم (ع) می فرمایند: «شما هرگز مؤمن نيستيد مگر آن كه بلا و گرفتارى را نعمت شماريد و آسايش و رفاه را مصيبت؛ زيرا صبر بر بلا و گرفتارى ارزشمندتر است از غفلت به هنگام آسايش و خوشى.»
همچنین، امام صادق (ع) فرموده اند: «بلا و گرفتارى زيور مؤمن است و كرامت خردمند؛ زيرا گرفتار بلا شدن و در برابر آن شكيبايى و پايدارى ورزيدن، مؤمن را شايسته نام مؤمن مى كند.»
پيامبر خدا نیز می فرمایند: «بنده اى نزد خدا گرامى نشد، مگر آن كه بلا و گرفتارى او فزونى يافت.»
منابع:
بحارالانوار
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما