به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری شبستان، «تفاوت میان ظهور و قیام» عنوان مطلبی است که حجت الاسلام خدامراد سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است که در ذیل مرور می شود:

در برخي روايات، «ظهور» و «قيام» در يک مفهوم به کار رفته است  و اين خود سبب شده تا افرادي، هر دو را در يك معنا به كار برند. اما از برخی روايات به دست مي‌آيد كه ظهور می‌تواند با قيام، متفاوت باشد و قيام، مرحله‌اي است که پس از ظهور رخ می‌دهد.                                                                                                                                                                                                                           

ديدگاه نگارنده

1. اگرچه از برخی روايات و سخنان برخي از بزرگان، يگانگي ظهور و قيام استفاده مي شود، اما برخي روايات نيز قيام را رخدادی پس از ظهور دانسته است.

2. با متفاوت دانستن ظهور با قيام مي توان بين رواياتي که زمان هاي گوناگونی را براي ظهور و قيام بيان کرده جمع کرد؛ به اين بيان که برخي روايات به زمان ظهور و برخي به زمان قيام اشاره کرده است.

3. متفاوت‌ دانستن ظهور با قيام، با آموزه هاي ديني و منطق اهل بيت عليهم‌ السلام سازگاري بيشتري دارد، چرا که يکي‌ دانستن ظهور با قيام بدين معنا است که حضرت حجت(عج) همين که ظهور کردند قيام جهاني خود را آغاز مي کنند، در حالي که با توجه به جهاني‌بودن قيام، اين دگرگونی بزرگ، نياز به زمینه‌ها و مقدماتي دارد؛ از جمله اينکه مردم با دقت و انتخاب خود، حضرت(عج) را بپذيرند و نه از ترس شمشير.

4. اگر چه فراهم‌ شدن ياران خاص(313 نفر) از شرايط ظهور دانسته شده، اما در برخي روايات، گردآمدن ياوران براي کمک در آن قيام جهاني پس از ظهور دانسته شده است؛ چه اينکه در روايات گفته نشده به طور لزوم، همه ياوران حضرت مهدی(عج) پيش از ظهور، شرايط ياري حضرت(عج) را به دست مي آورند.

بنابراين، دست کم اين که قيام، متفاوت از امر ظهور و متأخر بر آن است، دور از ذهن نخواهد بود. 

برای مطالعه کامل به کتاب «نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی عليه السلام» مراجعه  کنید.