«چهل‌گیس و حسن کچل» از کجا آمد؟
نمایش «چهل‌گیس و حسن کچل» یک قصه ایرانی است و خیلی از کسانی که داستانها و افسانه‌های ایرانی را دنبال می‌کنند با این افسانه آشنا هستند. این نمایش که ما آن را اجرا کردیم، در حقیقت نگاه و اقتباسی تازه از آن نمایش قدیمی را بازگو می‌کند و داستان دیگری با موضوع بیماری سرطان و اینکه سال‌ها مردم و هنرمندان ما با این بیماری درگیر هستند را مطرح می‌کند. در اینجا یک گروهی را نشان می‌دهیم که قصد دارند قصه حسن کچل را اجرا کنند. در ادامه با نقش چهل‌گیس که دچار بیماری سرطان شده است، روبه‌رو می‌شویم. داستان این نمایش تقابل امید و آرزو و امید داشتن به زندگی را به چالش می‌کشد. معجزه تئاتر در این است که افراد از طریق تئاتردرمانی هنر را به دنیای زندگی برگردانند. فضای موزیکال و مدرنی که درون نمایش قرار دادیم، باعث شده که مخاطب با نمایش ارتباط خوبی برقرار کند.
به نظر خودتان نمایش تا چه اندازه توانسته ذهن مخاطب را نبست به مضمون و محتوا روشن کند؟
در این کار به این دلیل که از همه سنین تماشاگر داشتیم، خوشبختانه مخاطبان توانستند ارتباط خوبی با نمایش برقرار کنند. چون نمایش توسط یک گروه جوان اجرا می‌شود که در حقیقت هیچ‌گونه ادعایی ندارند و خد را شکر از همه قشرها، بازخوردهای خوبی داشتیم.
ما در حین نمایش با حرکات فرم و موسیقی خاصی روبه‌رو بودیم. علت طراحی این فرم ویژه برای نمایش چه بود؟
حرکات فرم ما مضمون یک گروه نمایشی است که قصد اجرای یک تئاتر را دارند و میخواهند افسانه چهل‌گیس را به شکل مدرن اجرا کنند و وقتی که از حرکات فرم استفاده می‌کنند، با زبان نسل حاضر به نقد اتفاقاتی می‌پردازند که در اجتماع رخ می‌دهد.
در حال حاضر شاهد بازی شما در سریال‌های «گاهی به پشت سر نگاه کن» و «قرعه» در رسانه ملی هستیم. درباره این سریال‌ها هم توضیحی بدهید.
آقای هاشمی به عنوان بازیگردان به این دلیل که از بنده یک تئاتر دیده بودند، مرا برای بازی در «گاهی به پشت سر نگاه کن» انتخاب کردند. من یکی از نقش‌های جدیام در این سال‌ها را با این سریال کار کردم. همین‌طور سریال «قرعه» به کارگردانی آقای نیک‌نژاد هم از شبکه آی‌فیلم در حال بازپخش است و در این مجموعه، برخلاف کاراکترم در سریال «گاهی به پشت سر نگاه کن» به کارگردانی آقای مازیار میری، یک نقش کمدی را بازی می‌کنم. اصولاً تمام تلاشم بر این بوده که ابتدا در عرصه تئاتر کار از بنده ببینند و بعد وارد حوزه‌های دیگر شوم و خیلی هم اهل رابطه و پارتی نیستم و دوست دارم بر اساس کارم انتخاب شوم.
اما وارد حوزه استندآپ‌کمدی شویم. کار شما در «خندوانه» مورد توجه قرار گرفته است. به نظر شما استندآپ‌کمدی تا چه اندازه در بین هنرهای نمایشی ما رسمیت یافته است؟
بنده اولین استندآپ کمدی را در سال 91 و در یک کافه کوچک در میدان ولیعصر(عج) اجرا کردم. خوشبختانه مرکز هنرهای نمایشی هم این کار را حمایت کردند و از آن به بعد شروع به فعالیت کردیم. در حال حاضر استندآپ در ایران بسیار جوان است و جای کار دارد و امیدوارم که مسیر خودش را به‌درستی پیدا کند.
با توجه به اینکه شما یکی از کسانی هستید که خنده را بین مردم ترویج می دهید، آیا این موضوع تأثیری هم در زندگی خودتان گذاشته است؟
بله البته. چون من فردی استرسی هستم و کار برایم خیلی مهم است، بعضی اوقات دچار فشار کار می‌شوم. ولی هرگاه که فشارهای مختلف از طرف شرایط کار و اجتماع به بنده وارد می‌شود، سعی می‌کنم که با خنده‌درمانی آن مسایل را حل کنم چون به قول قدیمی‌ها خنده بر هر درد بی‌درمان دواست.
در حال حاضر سر کار جدیدی هستید؟
بله، در حال حاضر سر یک نمایش و یک سریال هستم که ان‌شاءالله به‌زودی از آنها رونمایی خواهد شد.
استقبال از نمایش «چهل‌گیس و حسن کچل» در بین مسؤولین و مخاطبین و اهالی رسانه چگونه بوده است؟
مسؤولین که به دلیل مشغله‌هایی که دارند، اصولاً خیلی کم به تماشای تئاتر می‌نشینند. اما از دید مخاطبین نمایش موفقیت‌آمیز بوده است چون بنده در نمایش قبلی که در این سالن اجرا کردم، با افت تماشاگر مواجه بودیم ولی در این نمایش آن کم و کاستی‌ها برطرف شد.
نظر شما