به گزارش قدس آنلاین به نقل از کاشان اول، می گویند تاریخ دنیا به دو نیمه تقسیم شده است: قبل از بازی «پوکمون‌گو» و بعد از عرضه آن. البته تردیدی نیست که در این جمله، نوعی اغراق طنازانه نهفته است. این بازی آمریکایی – ژاپنی چیزی است شبیه تمام بازی ها، از تبار واقعیت افزوده هایی که روی موبایل نصب می شود؛ با این تفاوت که از تاریخ عرضه خود (۱۶تیر ۹۵) بازیگرهای دیجیتال (گیمر) را مسحور خود کرده است.

فراگیری این بازی اعجاب انگیز است، آنچنان که ظرف چند روز اول ۱۸میلیون بار دانلود شده و شرکت سازنده ظرف ۲هفته، ۱۴میلیون دلار سود به جیب زده است. اما این بازی با بقیه هم نوعانش یک تفاوت مرموز دارد: بر خلاف بقیه بازی های دیجیتال نباید یک گوشه کز کنی و در حال لمیده با موبایلت بازی کنی، بلکه باید راه بیفتی و جهان اطرافت را کشف کنی.

باید دوربین موبایلت را روشن کنی و همزمان که از محیط اطرافت تصویر برداری می کنی، در کوی و برزن دنبال هیولاهای پوکمون بگردی و شکارشان کنی! اولین پوکمون را پشت کاناپه پذیرایی پیدا می کنی. دومین هیولا را زیر میز ناهار خوری آشپزخانه و سومی را به ناچار در حیاط خانه پیدا می کنی. اما شکار چهارمین هیولا سخت تر و هیجان انگیزتر می شود. باید برای شکارش لباس بپوشی و بروی ته کوچه، پشت ماشین اصغر آقا شکارش کنی. ناگهان می بینی ساعت دو بعد از ظهر زیر میز اوردور یک رستوران شیک شمال شهر به دنبال شکار پوکمون هستی، و این درحالی است که مردم بی خبر، بر و بر نگاهت می کنند و به این رفتار حماقت آمیز تو می خندند!

حوادث زیادی برای کاربران این بازی رخ داده است. چند نفر به دره سقوط کرده اند، چند نفر در خیابان تصادف کرده و عده ای هم در کوچه های خلوت و تاریک به دنبال شکار هیولا، مورد سرقت و یا تجاوز قرار گرفته اند. بعضی از کشورها برای این بازی محدودیت های شدیدی وضع کرده اند. نگرانی های امنیتی زیادی در اطراف این بازی شکل گرفته است. شرکت سازنده مجوز دارد به همه اطلاعات موبایل شما دسترسی پیدا کند و همزمان از طریق شما تصاویر کاملی از شهر و محل زندگی شما دریافت کند. عجالتا این بازی در ایران فیلتر شده است، اما باید تبیین های علمی و رسانه ای برای نسل جدید بازی های دیجیتال بین مردم توزیع شود. اصلی ترین چالش این بازی هتک «حریم خصوصی» است. مسأله ای چالش برانگیز که هنوز در سبک زندگی مدرن ایرانی راهی برای بازتعریفش نیافته ایم.