*خسرو معتضد
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات دولت آقای دکتر روحانی نداشتن صراحت در خبررسانی و روشن کردن افکار عمومی، نداشتن یک تیم رسانه‌ای قوی و مورد قبول مردم، ابهام پراکنی و به طور کلی نداشتن صراحت است.
از مطالبی که آقای نوبخت، سخنگوی دولت در جلسات گفت‌وگو با خبرنگاران بیان می‌دارد جز تناقض گویی، اعلام بی‌خبری در بیشتر موارد، توضیحات اضافی و غیرضروری، مقداری تعارف تیکه پاره کردن برای جلب نظر عده‌ای از منتقدان صاحب نفوذ و مردم را سرکار گذاشتن چیزی عاید رسانه‌ها و افکار عمومی نمی‌شود. ایشان حتی عاجز و قاصر از آنند که درباره‌شان گفته شود «به عمل کار برآید به سخندانی نیست»، زیرا حتی سخندان و سخنران خوبی نیستند.
بتازگی «مارک دوبویتز»، دبیر اجرایی بنیاد موسوم به «دفاع از دموکراسی» طی سخنانی که به سراسر جهان مخابره شده، ادعا کرده که دولت آقای اوباما تاکنون نزدیک به 33 میلیارد و 600 میلیون دلار به صورت نقدی یا به شکل طلا یا دیگر فلزات گرانبها به ایران پرداخت کرده است (منبع فاکس نیوز به نقل از وب سایت خبری واشنگتن فری بیکن). این غیر از 7/1 میلیارد دلاری است که آمریکا پس از اجرایی شدن برجام به ایران تأدیه کرده است.
در ماه‌های پایانی نزدیک به امضای توافقنامه هسته‌ای بین ژانویه 2014 و ژوییه 2015 آمریکا ماهانه 700 میلیون دلار از وجوه مسدود شده ایران را نقدی پرداخت کرد. مارک دوبویتز به صراحت می‌گوید 11 میلیارد و 900 میلیون دلار نقدی به حساب دولت ایران ریخته است. او کل پرداختی‌های دولت اوباما به ایران را 33 میلیارد و 600 میلیون دلار دانسته است که چه نقد و چه به صورت طلا یا فلزات بهادار به خزانه دولت ایران تحویل داده شده است. چندی قبل خبرگزاری آسوشیتد پرس اعلام کرد، ایران کمتر از 20 میلیارد دلار را به صورت نقدی دریافت کرده است.
تدکروز، سناتور جمهوری‌خواه نیز پرداخت 7/1 میلیارد دلار به ایران را نوعی پولشویی دولت اوباما برای ایران دانسته است. این روزها دونالد ترامپ دیوانه زنجیری هر جا می‌نشیند و در هر سخنرانی که دهان می‌گشاید، می‌گوید: اوباما میلیاردها دلار پول به ایران داده است. اوباما چندی پیش بدهی‌های آمریکا بابت مسدود کردن پول ایران را 160 میلیارد دلار دانسته بود. این خبرها یا راست است یا دروغ. اگر راست است، چرا آقای روحانی و سخنگوی دولت ایران خبر این پیروزی‌های بزرگ و شادکننده را به عنوان اولین دستاورد جدی دولت ایشان و بازگرداندن پول مردم ایران به خزانه کشور اعلام نمی‌کنند؟ اگر راست است، چرا به مردم نمی‌گویند که دیدید سرانجام حق به حقدار رسید و آمریکایی‌ها بخش اعظمی از پول ما را بازگرداندند؟ اگر راست است، پس چرا وزیر نیرو و وزیر ارتباطات و فناوری با اضافه کردن ماه به ماه حق اشتراک و مالیات و مالیات بر ارزش افزوده و تبصره‌های من درآوردی، سفره خانواده‌ها را خالی، طلاق‌ها را افزون و در مجموع سبب فنا شدن خانواده‌ها می‌شوند؟ آری اگر راست است، چرا وزارتخانه نیرو و ارتباطات و فناوری دست از سرکچل مردم برنمی‌دارند و هر روز بیش از پیش تلکه‌شان می‌کنند؟
اگر راست است، باید تجارت و داد و ستد و وضعیت صنعت و تولید بهبود یابد. سرانجام 10 میلیارد دلار هم که صرف کارهای عمرانی ناتمام بشود، وضعیت مردم بهبود می‌یابد و آثار شکوفایی پیدا و نمایان می‌شود. اگر دروغ است، چرا آقای دکتر روحانی، آقای نوبخت و وزارت خارجه این اخبار مشعشع را تکذیب نمی‌کنند؟ مگر تشکیل یک کنفرانس مطبوعاتی با حضور نمایندگان مطبوعات و خبرگزاری‌ها و بویژه نمایندگان رسانه‌های خارجی چقدر وقت و خرج می‌برد؟ چرا آقای نوبخت نمی‌آید و بگوید که این خبرها همه دروغ است، همه جنگ روانی است، همه برای بالا بردن سطح توقعات ملت است.
خیلی خندیدم که آقای بعیدی نژاد، سفیر جدید ایران در انگلیس و از جمله اعضای اسبق مذاکره کننده هسته‌ای ایران در پست اینستاگرامی جدید خود دربی شهر منچستر را شرح داده و گزارشگر فوتبال شده است!
آقای بعیدی‌نژاد گویا سال‌ها پیش مترجم و تحلیلگر بوده و حالا هم به جای اینکه سعی کند خبرنگاران کنجکاو جراید انگلیس و رادیوها و تلویزیون‌های انگلستان و سایر نماینده‌های رسانه‌ای را به سفارت ایران در لندن دعوت کند و با آنان آشنا شود، دربی منچستر را معرفی کرده است.
من خیلی مبهوت شدم که این چه سفیری است که پس از چندین سال قطع رابطه، وقتی به لندن می‌رود باید تحبیب قلوب رسانه‌ها و مردم را بکند و از مظلومیت و نجابت ملت ایران سخن بگوید و نمایشگاه مثلاً تصاویر تاریخی یا نقاشی‌های سنتی ایران را بگذارد، اما رفته گزارشگر ورزشی شده است.
سفرای ایران در قرن نوزدهم و بیستم هر چه بودند، افرادی بودند که در جامعه انگلستان و فرانسه و بسیاری از کشورها جلب توجه می‌کردند و خبرنگاران زیادی را به سوی خود جذب می‌کردند. در دوران دکتر مصدق بسیاری از جراید لیبرال و چپ انگلستان از مظلومیت ایران و حق داشتن مردم این کشور می‌نوشتند. آخر دربی منچستر چه مشکلی از مشکلات ما را حل می‌کند؟
آقای سفیر به جای خودنمایی و اینکه تظاهر کند ورزش دوست است، مصاحبه‌هایی ترتیب دهد و با چای و شیرینی و حتی خاویار که انگلیسی‌ها عاشق آنند، از افراد بانفوذ و خبرنگاران پذیرایی کرده به مردم انگلستان بگوید که ایران کشوری شامخ و متمدن و مترقی است و تبلیغات اسراییل و تندروان آمریکایی بیهوده است. راستی علت سکوت دولت چیست؟
فرض می‌گیریم این خبرها که تمام مقام‌های ضد اوباما در آمریکا می‌گویند، دروغ و ساختگی باشد، چرا دولت تکذیب نمی‌کند؟ سخنگویان سایر دول، کوچک‌ترین اخبار دروغ را تکذیب می‌کنند. حتی وزیر دارایی و اقتصاد این کابینه می‌تواند جلسه مصاحبه فوری تشکیل دهد و بگوید: آقا این حرف‌ها چرند و پرند است. ولی دولت آقای روحانی گویا با مردم ملاحظه و رودربایستی دارد. گویا همه عالم بدانند عالی و عادی است، ایرانی بداند پررو می‌شود! باور کنید انتشار این خبر همان طور که اعلام یک پیروزی بزرگ سیاست خارجی است، چون مردم را متوقع می‌کند، از انتشار آن ابا دارند. من نمی‌فهم تکذیب این خبر چه اشکالی دارد؟ تأیید آن اگر مایه خوشحالی مردم می‌شود، چه مشکلاتی برای دولت ایجاد می‌کند؟ این روش کج‌دار و مریز و متناقض و مبهم چه نصیب دولت می‌کند؟
نظر شما