علم، تدریس، استاد، دانشجو، محتوای درسی و دانشگاه در حال احراز تعاریف تازه هستند. جهانی‌شدن سبب شده تا در بسیاری از موارد مرزهای سنتی آموزش و فناوری‌ها از بین برود و نیازمند آن است که دوباره تعریف شود. برای مثال از بین رفتن مرز بین دولت‌های ملی و جامعه جهانی، بین فرهنگ ملی و خرده فرهنگ‌های تشکیل‌ دهنده آن، بین آموزش و کار، بین دنیای کار و مؤسسات یادگیری، بین آموزش رسمی و غیررسمی، بین برنامه درسی از پیش تنظیم شده و انتخاب‌های افراد، بین شاگرد و معلم، بین والدین و فرزندان آن ها، بین انسان و ماشین و حتی بین رشته‌های گوناگون، موجب شده تا چالش‌های عمده‌ای در آموزش ایجاد شود که به­منظور برخورد با آن ها و انطباق با تغییرات پیش­آمده، برنامه‌ریزان و مربیان آموزشی بایستی گام‌هایی فوری و متهورانه برای تجدیدسازمان آموزشی در تمامی جنبه‌ها و ابعاد بردارند و بدیهی است که غفلت از این کار به­معنی سلب مسؤولیت به نفع جهانی‌سازی و جریان متولی آن است. چالش­های جهانی آموزش در قرن بیست­ویکم را می­توان ناشی از دیدگاه­های نو به کارکردهای آموزشی دانست. این دیدگاه­ها قطعاً رویکردهای متفاوتی را به مشکلات آموزش در ایران و توانمندی­های آن اضافه و موضوعات گوناگونی را مطرح می­سازند که از تحولات علمی و فناوری­های نوین، بویژه IT  و  ITC نشأت می­گیرند. در واقع همین تحولات زمینه را برای ظهور دیدگاه­های نو هموار کرده و آن ها را فراتر از مرزهای ملی، در چارچوبی جهانی مطرح می­سازند. به علاوه آن ها را از محدوده نخبگان و اندیشمندان جامعه خارج کرده و بصورت رویکردی اجتماعی مطرح ساخته و مسؤولیت­ها و چالش­های نوینی را فراسوی نظام­های آموزشی قرار می­دهند. در اینجا به برخی از راهکارهای که می تواند در بهبود فرآیند آموزش تاثیر گذار باشد اشاره می کنیم:

1. حفظ استقلال عملیاتی مراکز آموزشی و تحقیقاتی همراه با پاسخگویی و التزام اجتماعی
2. تعامل فعال و اثربخش علمی و فرهنگی با محیط منطقه ای و بین المللی
3.  اولویت در اصلاح فرایند ها و رفتارهای مدیریتی به جای تغییرات گسترده مدیران
4.  تحول در برنامه های درسی با رویکرد تربیت نیروهای کارآفرین
5. ارتقای کیفیت آموزش عالی و اعتبار علمی رشته ها و مدارک دانشگاهی
6.  حمایت مؤثر از حفظ و ارتقای کیفیت تحصیلات تکمیلی در دانشگاه ها با توجه به توسعه کمی آن ها
7.  افزایش قانونمند و برنامه ریزی شده نقش و مشارکت بخش غیردولتی در حوزه علم و فناوری
8. تشویق و حمایت از فرآیند خودارزیابی علمی در مراکز آموزشی و دانشگاه ها
9.  بررسی و ریشه یابی عوامل منجر به رواج فرهنگ مدرک گرایی در جامعه و اتخاذ سیاست های مناسب برای تعدیل آن
10. حمایت از فرآیند تبدیل علم به فناوری های مفید مورد نیاز و تجاری سازی آن ها در خدمت اقتصاد دانش بنیان امروز
11.  تلاش برای پیاده سازی راهبرد «جهت دادن چرخه علم و فناوری و نوآوری به ایفای نقش مؤثر در اقتصاد»
12.  تسهیل و حمایت از توسعه شرکت های دانش بنیان بویژه شرکت های دانش بنیان دانشگاهی با مشارکت هیات علمی و بخش خصوصی
13.  آشنا کردن استادان دانشگاه ها با روش های کاربردی کردن و تجاری سازی نتایج علمی و پژوهشی
14.  افزودن درس های مرتبط با تجاری سازی علم و فناوری و کارآفرینی به درس های اختیاری رشته های دانشگاهی
15.   تقویت منطق خردورزی و روحیه آزاداندیشی و بازنگری در فضای عمومی و علمی مراکز آموزشی
16.  تشکیل کرسی های نظریه پردازی و تقویت فرهنگ کسب و کار دانش بنیان و تبادل آرا و تضارب افکار و آزاداندیشی علمی
17.  حمایت از تعامل اثربخش علمی و فرهنگی دانشگاه های کشور با دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی دیگر کشورها بویژه در جهان اسلام و تعامل فعال و اثرگذار در حوزه علم و فناوری با کشورهای دیگر بویژه کشورهای منطقه و جهان
18.  دستیابی به توسعه علوم و فناوری های نوین و نافع متناسب با اولویت ها و نیازها و مزیت های نسبی کشور و انتشار و بکارگیری آن ها در نهادهای مختلف آموزشی و صنعتی و خدماتی
19.  تلاش برای بالا بردن سهم مراکز آموزشی در بودجه عمومی دولت حداقل به میزان یک درصد (از حدود 1.5 درصد فعلی به حداقل 2.5 درصد)