قدس آنلاین - آیت‌الله واعظ طبسی را به معنای دقیق کلمه باید از سابقون انقلاب بنامیم. در استان خراسان رضوی قبل از انقلاب چند چهره بودند که در دوران درخشان انقلاب اسلامی مطرح بودند: مقام معظم رهبری، امام خامنه‌ای، آیت‌الله واعظ طبسی، شهید هاشمی‌نژاد و مرحوم مهامی. در بین این چهره‌ها مدیریت جریان انقلاب با مقام معظم رهبری بود، مدیریتی که تا پیروزی انقلاب ادامه داشت و در ادامه، این مدیریت به تهران و شورای انقلاب رسید. آیت‌الله واعظ طبسی در عرصۀ مبارزه از چهره‌های مقاوم و نستوه بود. امیدوارم این کتابی که شامل مجموعه اسناد ساواک دربارۀ ایشان است، منتشر شود، آن‌وقت معلوم خواهد شد این مرد چگونه مثل کوه در مقابل طاغوتی‌ها و در مقابل شکنجه‌گران ساواک ایستاده است. بعد از پیروزی انقلاب هم قدیمی‌ترین چهره‌ای که نمایندۀ امام (ره) و مقام معظم رهبری تا آخر عمر بود، آیت‌الله واعظ طبسی بود. من نمی‌شناسم چهره‌ای قدیمی‌تر در این جایگاه، جایگاه تولیت آستان قدس رضوی.

 امام تا آخر به ایشان اعتماد داشت و مقام معظم رهبری هم تا آخر همین اعتماد را داشتند، با سابقۀ دیرینۀ دوستی. آنچه در رابطه با این شخصیت گفتنی است و یقیناً آشنایان ایشان می‌گویند، فضل علمی مناسب و بیان خوش درس ایشان است. بسیاری از فضلای حوزۀ علمیه خراسان از محضر درس ایشان بهره بردند. ساده‌زیستی ایشان بهت‌انگیز است. در طول مدت دورۀ تولیت خود، اصلاً از تولیت بهرۀ مادی نبرد بااینکه طبق قانون یک سهمی برای تولیت هست. در واقع آنچه که به نام ایشان بود، در خدمت زوار صرف می‌شد؛ کتابخانۀ آستان قدس، صحن جمهوری و دیگر خدمات ایشان از همین سهم است.

بنده سال ۵۴ که سالیان آغاز طلبگی‌ام بود در همین خانه به دیدن ایشان آمدم و چند سال پیش هم در همین خانه به دیدار ایشان آمدم؛ این ساده‌زیستی الگو است. یکی از مسئولان می‌گفت که آیت‌الله واعظ طبسی آخر ماه که می‌شد می‌گفت چه زمانی شهریه می‌پردازید؟ وقتی پاسخ می‌شنید که اول ماه، ایشان می‌فرمود پس اول هر ماه شهریۀ ما را نیز بفرستید؛ یعنی تا آخر ایشان با شهریۀ طلبگی زندگی می‌کرد.

یکی از مسئولان می‌گفت درِ چوبی خانۀ ایشان آسیب دید، نجار آستان قدس رفت و آسیب را برطرف کرد. آیت‌الله واعظ فرمود هزینه‌اش را از پول خودشان تأمین کنند نه آستان. به ایشان گفتند شما تولیت هستید و هزینه را از آنجا بدهید، حق شماست؛ اما آیت‌الله واعظ فرمود حق من نیست. این ساده‌زیستی ایشان هم شایستۀ الگو گرفتن است.

در مورد دلدادگی ایشان به انقلاب اسلامی هم می‌توانم بگویم که ایشان از صمیم جان تا آخر عمر دلدادۀ مقام معظم رهبری بود و در درستی این راه، ایشان تا آخر عمر دلدادۀ انقلاب اسلامی بود و درعین‌حال ارادت دیرینه‌شان را به مقام معظم رهبری داشتند.

آنچه من در اینجا به‌عنوان حسرت می‌گویم این است که مقام معظم رهبری در «شرح اسم» که زندگی‌نامۀ ایشان است -نه به قلم ایشان، بلکه جمع‌آوری از منابع مربوط است- حدود ۶۰ بار نام آیت‌الله واعظ طبسی برده شده است. علی‌رغم اینکه گفتم خاطرات شما ابعاد ناگفتۀ انقلاب اسلامی در خراسان را تبیین می‌کند، ایشان نپذیرفت خاطراتشان را بازگو کنند. از دوستان و ارادتمندان ایشان انتظار می‌رود که همۀ منابع مربوط به آیت‌الله واعظ طبسی را ببینند و یک کتاب جامع از زندگی‌نامۀ این عالم مخلص تولید کنند و برای معرفی ایشان به نسل جدید عرضه کنند.

سخن این است که اگر کار بر اساس مبنا و اعتقاد باشد خروجی‌اش استقامت است. ایشان ولایت فقیه را به‌عنوان یک مبنا پذیرفته بود و این مبنا را در طول دورۀ تولیت همراهی می‌کردند. در دورۀ مقام معظم رهبری همراه ایشان به‌عنوان یک تکلیف در سال ۸۸ مقاومت و از مقام معظم رهبری و نظام اسلامی دفاع کردند. او دفاع نکردن و ساکت بودن در مقابل فتنه را خلاف شرع می‌دانست؛ بر این اساس، با مقام معظم رهبری مواضع انقلابی همراهانه داشت.

* این مطلب در ویژه نامه «یار صادق انقلاب» به چاپ رسیده که به مناسبت نخستین سالگرد ارتحال آیت الله واعظ طبسی توسط روزنامه قدس منتشر شده است.

*جهت دریافت ویژه نامه اینجا کلیک کنید