سرورهادیان: استاد عثمان را سال هاست میشناسم. مهربانی پدرانه اش که هرزمان برای مصاحبه یا درمراسمهای مختلف اورا میدیدم و با احترام و علاقه به پرسشهایم پاسخ میداد و یک جمله که همیشه روی آن تأکید داشت، هیچ وقت ازهنرخدادادی ام پولی دریافت نکردم.
باسرپرست اداره موسیقی استان خراسان رضوی درخصوص حال این هنرمند بزرگ موسیقی، تماس میگیرم واومی گوید: جراحی استاد عثمان از ناحیه مهرههای کمر است و در آخرین خبر از او، خوشبختانه حال عمومی وی مساعد گزارش شده است.
محسن سمعی افزود: وی برای جراحی در بیمارستان سینا بستری شده است وامیدواریم بزودی بهبودی کامل حاصل شود.
می دانم، خبر بیماری استاد برای نه تنها جامعه هنری شهرمان، بلکه کشور وبسیاری از دوستان هنرمند و هنرشناس درجای جای دنیا نگرانی زیادی همراه دارد.
به بیمارستان سینا میروم وبرخورد خوب همه عوامل و پرسنل بیمارستان همه شرایط را فراهم میکند که براحتی بتوانم استاد را ببینم. وارد اتاقش که میشوم احمد پسرش وحلیمه عروس ونوه او امین کنارش ایستاده اند. با لبخند مهربان همیشگی سلامم را پاسخ میدهد و همه تلاشش را برای بلند شدن میکند اما نمی تواند.
کناراستاد عثمان که مینشینم میگوید: حالم خوب نیست و شرمنده ام که نمی توانم بنشینم. دوست ندارم دراز کشیده باشم. او از درد ناگهانی مهرههای کمرش و بی حسی پاهایش برایم تعریف میکند و حالا اشک از چشمانش جاری میشود. پدربزرگ ۸۸ ساله دوتارنوازچیره دست خراسان در پاسخ به دلداریم که به او میگویم، هنوز برای بلند شدن کمی زود است و با دعای همه مردم و همه بچههایی که به همت هنر شما در مدارسی که ساخته شده است درس خوانده اند و میخوانند، زود خوب میشوید. کمی آرام میشود و بلافاصله لبخند همیشگی اش برلبش مینشیند و ادامه میدهد: همیشه در خدمت مردم بوده ام و تا زنده هستم آنها را دوست دارم چون خدا را دوست دارم و میدانم مردم هم به من همیشه لطف داشته اند.
از او میپرسم چه توقعی از مردم و مسئولان دارید که آرام میگوید: هرکسی تماس میگیرد و یا میآید لطف میکند از فرانسه زنگ زدند که چی لازم دارم و از خیلی جاهای دیگر. من از احوالپرسی همه فقط شرمنده محبتهای شان میشوم.
استاد محمد پرست تأکید میکند: من از مرگ نمی ترسم ولی دلم میخواهد تا آخرین لحظه روی پاهای خودم باشم و افتخار من این است که ریالی برای نواختن سازم، دریافت نکردم.
هلیا مصطفوی نویسنده کتاب «زخمههای دو تار» هم دراتاق استاد است. هلیا مصطفوی که این کتاب را در خصوص زندگی استاد به نگارش آورده است، میگوید: استاد محمد پرست دیرزمانی است که دارای فعالیتهای خیرخواهانه در حوزه مدرسه سازی است. او از مؤسسان جامعه یاوری فرهنگی که یک سازمان غیرانتفاعی مدرسه ساز در ایران است.
گویااین سازمان را استاد به همراه «مجتبی کاشانی» و «نیکول ریدنی» بنا نهاده است.
وی ادامه میدهد: و در طی سالهای فعالیت، این سازمان توانسته است بیش از ۶۰۰ مدرسه را در مناطق محروم کشور بنا نهد.
حلیمه عروس استاد هم میگوید: من دختر برادر استادهم هستم. استاد مهربان است و بنویسید همه برای شفایش دعا کنند که زود خوب شود. حالاپسر و نوه استاد از میهمانهایی که مدام برای دیدار او مراجعه میکنند، تشکر میکنند.
پسر استاد میافزاید: بیحسی پاهای پدرم به یک باره شروع شد و درد زیادی داشت و با تشخیص پزشکان برای مداوا جراحی را روش درمان انتخاب کردند.
مدیربیمارستان با ابراز رضایتمندی از رویه جراحی استاد محمد پرست تأکید کرد: جراحی با موفقیت انجام شده و امیدواریم نتیجه مطلوب حاصل شود.
«جواد ظفرامیلی» توضیات تخصصی تررابه پزشک معالج این هنرمند بزرگ ارجاع میدهد.
با تماس با پزشک معالج استاد او نیز ابراز میدارد: چهارشنبه هنرمند شهرمان، دربیمارستان اورژانسی بستری شد و از ناحیه پای راست دچار مشکل بی حسی وهمچنین ضعف درپای چپ شده بود.
«دکتر ابراهیم قیم حسنخانی» تصریح میکند: او که سابقه درد درناحیه کمر وپا را داشته است اما طی ۲۰ روز گذشته پس از شدت این درد و بیحسی با انجام «ام ار ای» درمان جدی آغاز میشود.
وی علت بیماری را در ابتدای تشخیص گرفتگی چهار نقطه تنگیهای نخاع در پای راست اعلام میکند و درادامه میافزاید: اما متأسفانه گرفتگیهای خفیف که همراه با درد بود در پای چپ نیزمشاهده شد که در مجموع هفت تنگی نخاع را آزاد کردیم.
وی در خصوص نحوه ادامه درمان نیز تصریح میکند: بهبود بستگی به میزان نخاع دارد و با توجه به سن بیمار شاید روند کمی بیشتر به طول بینجامد اما امروز او از بیمارستان مرخص خواهد شد و باید دوره نقاهت جهت بهودی به مرور طی دو الی سه ماه آینده ادامه یابد.
شایان ذکراست، عثمان محمدپرست متولد۱۳۰۷ خواف معروف به عثمان خوافی از استادان دوتار نوازی خراسان است.
هنرمند دوتار نواز ایرانی، از سن ۱۰ سالگی با دوتار مأنوس بوده است.
وی از طایفه «بای» که طایفهای دامدار و چادرنشین هستند، است وعثمان محمد پرست، ۶ پسر و سه دختر دارداو از دوازده سالگی با دوتار هم نواز شد و روزها و شبها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است، بدون داشتن هیچ استادی دو تار نواختن را آغاز کرد.
عثمان محمد پرست آثار مطرح و معروفی دارد که از چاوشی و سرحدی گرفته تا دیگر مقامهای این دیار، اجراهای گوناگونی را درعین وحدت آفریده است.
گفتنی است مراسم نکوداشت و رونمایی از سردیس عثمان محمدپرست در تیرماه ۱۳۹۱انجام شد. او دارای دکترای افتخاری در این هنراست وبرای اجرا در سراسر دنیا از این هنرمند دعوت شده است. آرزوی بهبودی کامل هرچه زودتر این هنرمند مردمی و خیر را از خداوند خالق زیباییها خواستاریم.
نظر شما