قدس آنلاین، فاطمه واعظی نسب: از جاده اش پیداست که هنوز رنگ محرومیت بر آن نقش بسته و مردمانش نیز رنج های زیادی بر دل دارند. جاده همانند ماری زخمی بر کوه های سر به فلک کشیده جلو می رود و فاصله ۱۶ کیلومتری شهرستان بیرجند را به روستای محروم چاحوض متصل می کند.

قسمی از جاده، فرعی، خاکی و دارای پرتگاه های زیادی بوده وشنیده ها مبنی بر این است که مانند مار ضحاک مغز جوان ها را خواهان است.

جاده ما را از میان درختان زرشک به روستا می رساند. خانه ها همانند نگینی از دور می درخشند اما مرواریدهای درونش نیز در دیای مواج مشکلات گم شده اند. هنوز اندک بارانی بوی کاهگل را در میان کوچه ها می پیچد. بام خانه ها یکی در میان تخریب شده است و منظره روستا را نیز به طور نامتوازنی در قاب نگاهت به تصویر می کشد. هر چند مدت رهگذری از اهالی برای برداشت اب بر سر قنات می اید.

صدای چهارپایان بیش از هر چیزی سکوت روستا را در هم می شکند. با خود می اندیشم که چگونه می توان ساعت های زیادی از روز را در این روستای مسکوت گذران کرد و یا چرا هیچ یک از اهالی رمقی برای صحبت یا همنشینی با دیگری را ندارند. گویی هر کدام در دنیایی دیگر به سر برده و با تفکرات عمیقشان نیز قدم بر می دارند.

ساعتی با اهالی

صدای عصای پیرزنی از دور رشته افکارم را درهم می ریزد. به سراغش می روم  به بهانه گرفتن آدرس، سر صحبت را با وی باز می کنم. چشمانش در میان چین و چروک صورتش پنهان شده است. دستانش به طور عجیبی می لرزد. گوش هایش اندکی سنگین است. هر صحبت را چندین بار تکرار می کنم. پاسخم را با صدایی بلند تر می دهد تا به گمان خودش بتواند به خوبی حرف هایش را به من برساند.

«نسا چاحوضی» با بیان اینکه بیش از ۹۰ سال است که با هرغروب این روستا به خواب می روم و با هر طلوعش نیز بیدار می شوم، می افزاید: این روستا به دلایل مختلفی از سالیان گذشته پیشرفتی نداشته و حتی جوان ها نیز به شهر مهاجرت کرده اند.

وی با بیان اینکه کمتر شاهد حضور مسئولان در این روستا هستیم، می گوید: من که از راه و رسم قوانین چیزی نمی دانم اما باید مسئولان هر چند مدت به این روستای فراموش شده  نیز سر بزنند.

سرم با بالا می گیرم. اهالی یکی یکی متوجه حضورم می شوند. هر کدام از چیزی سخن می گویند... یکی از بی عدالتی های ریش سفیدان روستا و دیگری نیز از غربت این مکان سخن می گوید.

نبود پل ارتباطی با شهرنشینان

یکی از اهالی روستا در گفت و گو با قدس آنلاین می گوید: اگرچه این روستا کوچک بوده اما مشکلات زیادی را در خود جای داده است.

محمد چاحوضی با بیان اینکه اینجا به دلیل کوه های زیاد، تلفن همراه نیز آنتن ندارد، می افزاید: چند سال پیش از طریق کابل نوری، خانه ها را دارای تلفن بی سیم کردند.

وی می افزاید: اما بعد از گذشت مدتی نیز گویی این خطوط هم آنتن نداده و مکالمه از طریق ان بسیار دشوار شده است.

چاحوضی با بیان اینکه این تلفن ها فقط از طریق کارت بانکی شارژ می شود، می گوید: بسیاری از اهالی دارای سواد چندانی نبوده و حتی کارت عابر بانکی نیز ندارند و عملا از این تلفن ها بهره ای نمی برند.

جای خالی شورا در روستا

یکی دیگر از اهالی روستای چاحوض بیان می کند: نبود اعضای شورای اسلامی و حتی دهیار در روستا از مهم ترین مشکلات است.

فهیمه رحمتی با بیان اینکه شورا باید حداقل سه روز در روستا حضور داشته و طی برگزاری جلساتی از مشکلات باخبر باشد، می افزاید: این در حالی است که ما خودمان باید برای گرفتن امضایی نیز در کوچه های بیرجند دنبال این افراد باشیم.

وی ادامه می دهد: به نظر من اگر شورا در روستا حضور داشته باشد می تواند مشکلات را لمس کند و برای حل آن نیز چاره ای بیندیشد.

بنا به گفته وی تا کنون گزارشات زیادی در راستای مشکلات این روستا اعم از جاده منتشر شده است اما تاکنون هیچ کدام از مسئولان پاسخگو نبوده و حتی دهیار و شورای اسلامی نیز اقدامی انجام نداده اند.

وجود نیروی کار و نبود شغل در روستا

یکی دیگر از اهالی این روستای محروم در گفت وگو با قدس آنلاین می گوید: هنوز این روستا دارای جوانانی بوده که جویای شغل هستند.

احمد چاحوضی با بیان اینکه شورای اسلامی نقش زیادی در کارآفرینی روستا دارد، می افزاید: این در حالی است که کمتر توجهی به این امر از سوی شورا می شود.

وی ادامه می دهد: تاکنون جوانان زیادی برای اشتغال به شهرستان های مهاجرت کرده اند و به همین دلیل تنها عده ای پیر در روستا به چشم می خورند.

چاحوضی با بیان اینکه باید توجه مسئولان به این روستا بیشتر باشد، می افزاید: این مردم تنها از طریق همین رسانه ها می توانند مطالبات خود را بخواهند چرا که راهی دیگر پیش روی خود نمی بینند.

زخم طبیعت و رنج کشاورزان

یکی دیگر از اهالی که بنا به گفته خودش تمام عمرش را به کشاورزی و دامداری مشغول بوده است، در گفت و گو با قدس آنلاین می گوید: خشکسالی ها، افات و نبود علوفه راه درآمد زایی را برما بسته است.

محمد رحمتی با بیان اینکه باید به دنبال شغلی جایگزین باشیم، می افزاید: اما به دلیل بالا بودن سن نیز توان انجام کاری دیگر را نداریم.

وی خواستار حمایت مسئولان به کشاورزان و دامداران این روستا شد و می گوید: باید مسئولان روستاهای حاشیه شهر را مورد توجه قرار دهند در غیر این صورت مهاجرت ان ها به شهرها مشکلات دیگری را گریبانگیر دولت خواهد کرد.

پرونده عملکرد دهیار روستا هم خالی است

دهیار روستای چاحوض در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین در خصوص جاده چاحوض اظهار داشت: با توجه به اینکه جاده دارای پرتگاه های زیادی بوده و استاندارد نیست اقدام خاصی برای آسفالت این جاده انجام نشده است.

علی کرامتی نیا افزود: این جاده مشکلات زیادی دارد برای آسفالت ۲ کیلومتر از این جاده بیش از ۱۰ بار به ادارات ذیربط مراجعه کردیم اما هر کدام نبود بودجه و نداشتن قیر را بهانه کردند.

وی خاطرنشان کرد:دراین راستا از اداره راه و شهرسازی آسفالت، نصب علائم رانندگی و نصب گاردریل در اطراف پرتگاه ها را درخواست کردیم.

دهیار روستای چاحوض یادآور شد: با پیگیری های انجام شده حدود ۲ ماه است که اداره راه و شهرسازی کار خود را در این جاده آغاز کرده و اقداماتی اعم از ایجاد شانه خاکی و نصب تابلو و غیره را آغاز کرده است.

کرامتی نیا با اشاره به اقدامات انجام شده در خصوص کارآفرینی در این روستا گفت: در روستای چاحوض متأسفانه اکثریت پیر و دارای سنین بالا هستند و افراد ساکن در روستا حدود ۳۰ خانوار هستندو به دلیل نزدیک بودن به شهر و خشکسالی و نبود آب اکثر افراد در شهرهستند و در این راستا تاکنون اقدامی انجام نشده است.

وی خاطرنشان کرد: برای بازگرداندن افراد از شهر به روستا تاکنون زیربنای لازم درست شده است و برای زیاد شدن آب قنات سد احداث کردیم.

دهیار روستای چاحوض اظهار داشت: همچنین در این روستا لوله کشی انجام شده است تا شاید افراد به روستا برگرداند.

بهسازی جاده چاحوض- شوشود نیز در دستور کار قرار دارد

رئیس نظارت بر راه های روستایی خراسان جنوبی در گفت و گو با قدس انلاین بیان کرد: مرمت راه های روستایی از چند سال اخیر در دستور کار قرار گرفته است.

مودی بیا بیان اینکه بهسازی جاده چاحوض- شوشود نیز در دستور کار قرار دارد، بیان کرد: امید است بتوانیم تمامی راه های روستایی را مرمت و بهسازی کنیم.

وی با اشاره به نبود شانه خاکی در جاده روستایی شوشود- چاحوض اظهار کرد: این جاده در زمان وقت خودش، با استاندارهای لازم احداث شده است.

رئیس نظارت بر راه های روستایی خراسان جنوبی خواستار رعایت نکات ایمنی از سوی رانندگان شد و بیان کرد: با توجه به اینکه بیشتر تصادفات مربوط به جاده های روستایی است، از رانندگان رعایت نکات ایمنی را خواستاریم.

این گونه که پیداست این روستا تاکنون مشکلات زیادی اعم از قهر طبیعت، خشکسالی، هجوم آفات به مزارع، نبود آب شرب و نبود وسیزه ارتباطی دارند.

از این مشکلات که بگذریم جاده روستا به دلیل عرض کم، نداشتن شانه خاکی و کمبود علائم رانندگی قربانیان زیادی داشته است و بنا به گفته اهالی پرتگاه های حاشیه این روستا تاکنون مشکلات زیادی به بار آورده و حتی خانواده ای را داغدار کرده اما سال ها است که هیچ تغییری در آن ایجاد نشده است. گویی اعضای شورای اسلامی روستا و مسئولان ذیربط منتظر حادثه و کشته ای دیگر در این جاده هستند تا اندکی درد این روستاییان را درک کرده و شاید باید ضجه های شبانه پدردیگری بر داغ جوانش آن ها را متوجه این پرتگاه ها سازد.