تکتم دره‌کی// این‌که بتوانیم خاطره‌های یک سفر را ثبت کنیم، خیلی مهم است و شاید پنجاه‌درصد از لذت سفر باشد، چون مدت‌زمانی که سفر رفته‌ایم می‌گذرد، اما سال‌ها با خاطراتش زندگی می‌کنیم. هرچه بهتر این خاطرات ثبت شده باشد، شیرینی سفر بارها و بارها زیر زبان‌مان می‌آید. البته معمولاً کلیات هر سفری خوب یادمان می‌ماند و نکات بیشتر و جزئی‌تر خیلی زود فراموش خواهند شد. مثلاً بعد از پانزده‌سال دیگر فقط یادتان خواهد بود که یک سفر به تبریز رفته‌اید، اما این‌که چه ماهی بود و هوا چطور بود و حتی نکات جزئی‌تر دیگر یادتان نخواهد بود و همین از لذت سفر برای شما کم می‌کند. پس بهتر است که خیلی دقیق به ثبت خاطرات بپردازید و این موضوع را جدی بگیرید. ثبت خاطره، راه‌های مختلفی دارد.
دسته اول این‌کارها، اقداماتی است که باید در هنگام سفر انجام دهید و حتی می‌شود گفت مواد خام خاطره‌نویسی هستند. بعداً می‌توانید با آن محصولات اختصاصی خیلی جذابی بسازید.
دسته دوم همان محصولات اختصاصی جذاب است که با کمک موادی که در دسته اول جمع کرده‌اید، باید خیلی زود و در اولین روزهای برگشت از سفر دست به‌کار شوید.
ذوق و خلاقیت و حوصله در تمام این مراحل حرف اول را می‌زند. حتی اگر سایر همسفران شما حس و حال این‌کار را ندارند، شما دست‌به‌کار شوید، اول به‌خاطر تکمیل لذت سفر و نگهداری تجربه‌هایی که به‌دست آوردهاید و بعد هم به‌خاطر این‌که آن‌ها هم به‌زودی به‌خاطر ثبت این لحظات از شما تشکر می‌کنند.
دسته اول
دست به دوربین
قبل از سفر به این فکر کنید که خاطرات تصویری را چگونه ثبت می‌کنید. اگر قرار است دوربین به‌همراه ببرید، حتماً روش استفاده از آن را به یاد داشته باشید. برای گرفتن عکس خوب است چند نکته بدانید؛ یکی این‌که همه عکس‌ها شیک و رسمی نباشند. منظورم این است که گاهی عکس‌های ناگهانی هم بگیرید، طوری‌که هرکسی در همان‌حال طبیعی خودش باشد. این عکس‌ها بعداً از شیرین‌ترین‌ها خواهند بود. عکس‌های دسته‌جمعی هم خیلی شیرین و به‌یادماندنی هستند. در عین‌حال که سعی می‌کنید لحظات خوب را ثبت کنید، ولی آن‌قدر در عکاسی غرق نشوید که از سفر چیزی متوجه نشوید. قبل از رفتن به سفر، درمورد اصول عکاسی در سفر مطالعه کنید، ایده‌ها و نکات خوبی یاد خواهید گرفت.
نگه‌داشتن عکس‌ها روی لپ‌تاپ و گوشی خوب است، اما کافی نیست. خیلی زود تعدادی از عکس‌های سفر را چاپ کنید و بعد از چاپ، یک کار مهم انجام دهید؛ عکس‌ها را پشت‌نویسی کنید. زمان و مکان و موقعیت عکس را توضیح دهید و اگر حاشیه خاصی داشته و ماجرای خاصی هم رخ داده، پشت عکس ثبت کنید. اگر دیر بجنبید، برای چاپ و پشت‌نویسی عکس‌ها ممکن است جزئیات زیادی در ذهن‌تان باقی نماند.
سفرنامه
یک دفترچه جمع‌وجور که همه‌جا بتوانید همراه خود ببرید، بردارید. اسمش را هم به‌کمک همسفرها انتخاب کنید و اول دفتر بنویسید. زمان مشخصی از شبانه‌روز را به این اختصاص دهید که جزئیات سفر را در دفترتان ثبت کنید. تا می‌توانید خوب توصیف کنید تا هرکس آن را بخواند، در حال‌وهوای سفرتان قرار بگیرد و هروقت به‌سراغ آن رفتید، خاطرات سفر برایتان زنده شود. حتی اگر وقت ثبت تمام ماجراها و جزئیات آن‌ها را ندارید، نکات مهم و کلیدی را بنویسید تا بعد از سفر بتوانید آن‌ها را با شرح و توصیف بیشتری وارد دفتر خاطرات اصلی کنید.
درست است که اصل خاطره‌نویسی این است که یک‌گوشه دنج پیدا کنید و شروع کنید به نوشتن، اما گاهی هم دفترتان را بیاورید وسط جمع و بخواهید هریک از همسفرها در حد دو سه جمله از آخرین اتفاقات سفر را بنویسند. مطمئن باشید همین خاطره‌نویسی هم خودش خاطره‌ای می‌شود. ثبت خاطره گروهی، تجربه شیرینی است و برای خیلی از همسفرهایتان احتمالاً تازه باشد.
یادگاری‌ها
از کنار اشیاء معمولی در سفر بی‌تفاوت عبور نکنید. سنگ‌های تزئینی زیبا، برگ‌های خاص و جدیدی که کمتر دیده‌اید و هرچیز دیگری که شما را به یاد سفرتان بیندازد را همراه خودتان بیاورید. البته در انتخاب اشیاء دقت کنید که حتماً کم‌حجم باشند تا بتوانید در لابه‌لای برگ‌های دفتر خاطره یا در یک جعبه کوچک از آن‌ها نگهداری کنید.
البته سوغاتی و هنرهای دستی هر منطقه هم گزینه خوبی برای یادگار آوردن است. از این هنرهای دستی غفلت نکنید. البته سوغاتی را هم به‌اندازه‌ای بخرید که هر سفری می‌روید، لازم نباشد سوغاتی‌های سفر قبلی را جمع کنید؛ در حد یکیدو تکه کافی است، بهتر است به‌اندازه‌ای باشد که بتوانید همیشه آن‌ها را نگهداری کنید و خسته‌کننده نباشند.
دورنریختنی
بعضی چیزها در سفر ممکن است در همان لحظات ازنظر شما مهم نباشند، اما بعد از سفر به دردتان می‌خورند. پس هیچ‌چیزی را بدون فکر مچاله نکنید؛ ممکن است حاوی اطلاعات مهمی از سفر بوده و بعداً خود به خود خیلی چیزها را به شما یادآوری کنند. مثلاً بلیط‌های رفت و برگشت‌تان که اطلاعات خوبی درمورد زمان سفر و وسیله نقلیه‌تان در اختیارتان می‌گذارد، بلیط موزه، شهربازی یا هر مکان دیدنی که رفته‌اید هم مهم است. اگر سفر شما خارجی باشد، این جنس خاطره‌ها بیشتر خواهد بود، مثلاً یک اسکناس از آن کشور، بلیط یا کارت‌های سوار شدن به وسایل نقلیه عمومی در آن کشور و... چیزهایی هستند که می‌توانید آن‌ها را نگه دارید و در دفتر خاطراتتان ثبت کنید.
دسته دوم
خاطره‌دانی مکتوب
قدیم‌ترها خاطرات سفر را که بازنویسی می‌کردند، از آن سفرنامه تولید میشد، ولی حالا که تکنولوژی عکس و عکاسی هم اضافه شده، می‌توان کمی تنوع ایجاد کرد. من می‌گویم «دفتر خاطرات مصور»، ولی سوسول‌های امروزی به آن «اسکرپ بوک» می‌گویند؛ یعنی یک کتاب مخصوص خودتان که تمام طراحی‌های آن، کار ذهن شماست. از هر وسیله‌ای هم برای تزئین و جان دادن به این کتاب می‌توانید استفاده کنید. یکی از هیجان‌انگیزترین کارها، همین ساختن دفتر خاطرات مصور است. یک دفتر جادار و محکم را انتخاب کنید و دست‌به‌قلم شوید. هرچقدر هم عکس داشته باشید، بازهم لازم است بخشی از نکات و تجربیات و خاطره‌ها را به‌قلم خودتان بنویسید. از لحظه اول شروع می‌کنید و هر اتفاقی رخ داده است را ثبت می‌کنید؛ حتی موضوعاتی مثل قیمتی که هریک از اجناس‌تان را می‌خریدید، هزینه سوار شدن به تاکسی، مکان‌های دیدنی که شما نتوانستید به آن‌ها سر بزنید، عبارت یا کلمه جدیدی که از مردم منطقه آموخته‌اید، تکیه‌کلام جدیدی که بین شما و همسفرهایتان باب شده، همه را بنویسید. عکس‌های مربوط به هر اتفاق و ماجرا را هم در همان قسمت مخصوص به خودش بچسبانید. عکس‌ها را زیرنویس کنید و یادگاری‌ها را هم جا دهید (برای همین گفتم یادگاری‌های کوچک بیاورید تا در بین خاطره‌ها جا شود).
خاطره‌دانی مجازی
یکی دیگر از راه‌حل‌های امروزی برای ثبت خاطرات، مدل‌های مجازی است. وبلاگ، صفحات اینستاگرام و حتی کانال‌های تلگرام، گزینه‌هایی برای این روش هستند. هریک از آن‌ها قابلیت‌های خاص خودشان را دارند و خاطرات در آن‌ها ماندگار خواهند شد.
نظر شما