تحولات لبنان و فلسطین

«مگه دیوانه‌ای؟»، «‌چرا می‌خواهی بروی؛ مگر پولت اضافه کرده»، «مشکلت چیه به من بگو حلش می‌کنم» و... بیشتر افرادی که برای حل مشکل روحی و روانی تصمیم می‌گیرند سراغ یک روانشناس بروند، این سخنان برایشان آشناست.

مردم قادر به پرداخت تعرفه های روانشناسی نیستند!

به گزارش قدس آنلاین، «مگه دیوانه‌ای؟»، «‌چرا می‌خواهی بروی؛ مگر پولت اضافه کرده»، «مشکلت چیه به من بگو حلش می‌کنم» و... بیشتر افرادی که برای حل مشکل روحی و روانی تصمیم می‌گیرند سراغ یک روانشناس بروند، این سخنان برایشان آشناست. سخنانی که هر چند ضعف فرهنگی را نشان می‌دهد اما گوشه‌ای از مشکلات روانشناسان کشورمان است.

 یک عضو هیئت مدیره انجمن روان‌شناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه اگرچه طی سال­های اخیر مردم بیشتر با روان‌شناسی و خدمات آن آشنا شده­اند اما هنوز هم بیشتر افراد،روان‌شناسی را فقط با روان‌شناسی بالینی می­شناسند به خبرنگار ما می‌گوید: روان‌شناسی یک رشته پایه و مادر است که بیش از ۵۶ شاخه و گرایش دارد و روان‌شناسی نظامی، ورزشی، اجتماعی، جنایی، صنعتی، سیاسی، مصرف­کننده، شهری، محیط زیست، رسانه و بین­المللی برخی از آن‌هاست. برای نمونه، روان‌شناسی اجتماعی خود چند زیر شاخه دارد مانند روان‌شناسی اجتماعی کاربردی، روان‌شناسی اجتماعی نظری، روان‌شناسی اجتماعی بالینی و روان‌شناسی اجتماعی جامعه. اما متأسفانه مدیران و مسئولان نیز با اهمیت و گستره  روان‌شناسی آشنا نبوده و گویا تمایلی به آشنایی هم ندارند! برای مثال در بحث ترافیک شهری، مسئولان موضوع را فقط فنی و مهندسی می­بینند، در حالی که بخش عمده این معضل رفتاری و روان­شناختی است.

جای روان‌شناسی علمی در صداوسیما نیست

دکتر مجتبی دلیر اضافه می‌کند: با وجود گسترش برنامه­های صداوسیما و پرداختن زیاد رسانه­های مکتوب به روان‌شناسی هنوز هم جنس این مطالب علمی نیست. چرا که اصولاً جای روان‌شناسی علمی، بویژه خدمات روان‌شناسی بالینی در صداوسیما نیست. مثل اینکه بخواهیم اعمال جراحی را به صورت زنده از شبکه اول سیما پخش کنیم که امکان ندارد و مخاطب نمی­پذیرد. محتوای ارائه شده در رسانه­ها بر اساس ملاحظات خاص آن رسانه است و در بیشتر آن‌ها اثری از  روان‌شناسی ناب و علمی وجود ندارد. اما اغلب افراد برداشت­شان از روان‌شناسی را همین مطالب مطرح شده در رسانه­ها شکل می­دهد. بنابراین شما  می­شنوید که برخی می­گویند من خودم روان­شناسم. هر کسی روان­شناس خودش است!

جای خالی بیمه روا­نشناسی محسوس است

از صنف مهندس و پزشک و دندانپزشک تا افراد فاقد مدرک و تحصیلات، مدعی و ارائه­دهندۀ خدمات روان‌شناسی هستند و شگفت­آور است که مشتری هم دارند! حتی در رسانه ملی برنامه ثابت دارند. این متخصص روان‌شناسی در ادامه می‌گوید: تعرفه­های خدمات روان‌شناسی در مقایسه با خدمات مشابه بسیار کمتر است، اما پرداخت همین مقدار هم در توان بیشتر افراد جامعه نیست. ایجاد بیمه خدمات  روان‌شناسی، راهبردی مؤثر در گسترش این نوع خدمات تخصصی برای طیف وسیعی از مردم است که اتفاقاً نیازمند دریافت چنین خدماتی هم هستند. از آنجا که بخش عمده سلامت در ارتباط با سلامت روان بوده و فقدان سلامت روان عامل بروز انواع بیماری‌های جسمی و آسیب­های اجتماعی است بنابراین سرمایه­گذاری در این بخش منجر به کاهش قابل توجه هزینه‌های بهداشت و درمان کشور خواهد شد.

همه دوست دارند روان‌شناس باشند

دکتر دلیر در پایان با تاکید بر اینکه این روزها همه روان­شناس­اند یا دوست دارند روان­شناس باشند بیان می‌کند: از صنف مهندس و پزشک و دندانپزشک تا افراد فاقد مدرک و تحصیلات، مدعی و ارائه­دهندۀ خدمات روان‌شناسی هستند و شگفت­آور است که مشتری هم دارند! حتی در رسانه ملی برنامه ثابت دارند. سؤال این است که آیا شما حاضر هستید در سایر امور به یک غیرمتخصص اعتماد کنید؟ برای مثال آیا می­پذیرید که عصب­کشی و ترمیم دندان­هایتان را به فردی غیر از یک دندانپزشک بسپارید؟ مثلاً به یک روان­شناس علاقمند به دندانپزشکی که اتفاقاً چند کتاب هم درباره دندانپزشکی خوانده است؟ چه رسد به فردی که هیچ تحصیلات معتبری ندارد؟ اگر پاسخ منفی است، چرا خدمات  روان‌شناسی را از متخصصان آن دریافت نمی­کنیم؟ خوشبختانه، متخصصان روان‌شناسی با تابلوهای رسمی سازمان نظام  روان‌شناسی و پروانه اشتغال نصب شده در دفترشان به راحتی قابل تشخیص و در دسترس همگان هستند.

روان‌شناسی با روان‌پزشکی فرق دارد

یک عضو هیئت مدیره انجمن روان‌شناسی ایران نیز در گفت‌وگو با قدس در همین خصوص می‌گوید:روان‌شناسی در کشور ما عمری طولانی ندارد اما با این وجود خیلی خوب مورد اقبال قرار گرفته است، هر چند که با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است. بعضی از دانش آموختگان این رشته، آنطور که باید و شاید برای ارائه خدمات، مجرب نیستند. گاهی نیز انتظار از روان‌شناسان معقول نیست و نباید توقع داشت وقتی شخصی سال ها با یک تفکر و مشکلاتی رشد کرده، با یک یا دو جلسه تغییری اساسی در او رخ دهد. باید سطح اطلاعات مردم از این رشته بالا رود.

دکتر پروانه محمد خانی اضافه می‌کند: روان‌شناسی با روان‌پزشکی تفاوت اساسی دارد. در واقع می‌توان گفت روان‌پزشک ابعاد فیزیولوژی و جسمی یک اختلال روانی را بررسی می‌کند و روان‌شناس با ابعاد محیطی فرد سر و کار دارد. ابعاد وجودی انسان به سه بخش اجتماعی، فیزیکی و روانی تقسیم می‌شود که روان‌شناس با ابعاد روانی و اجتماعی آن در ارتباط است. با این همه در ایران بسیاری روان‌پزشکان کار روان‌درمانی نیز انجام می‌دهند. ضمن اینکه انتظارات از روانشناسان نیز باید معقول باشد و مردم بدانند در راستای کار روان‌شناس چه نقشی دارند و روان‌شناس چگونه می تواند فایده بیشتری داشته باشند. روان‌شناسی شغلی بسیار ظریف است و برای تعالی این رشته نیاز است در دوره‌های دانشگاهی نیز بازنگری صورت پذیرد. به نظر می‌رسد وزارت علوم، بهداشت و افراد متولی آموزش روان‌شناس‌ها تلاش کنند تا وزن کاربردی کردن رشته را بالاتر ببرند، هر چند که این کار نباید به قیمت از دست دادن جنبه‌های نظری روان‌شناسی که بسیار ارزشمند است تمام شود.

برای جسم هزینه می‌کنند برای روح نه!

این روان‌شناس با تاکید بر اینکه تعرفه‌های ارائه خدمات یک روان‌شناس زیاد نیست می‌گوید: اگر حرفه روان‌شناسی را با کارهای خدماتی و یا مشاغل غیردانشگاهی مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که بر خلاف ادعای برخی افراد، تعرفه بالایی ندارد. علاوه بر آنکه تعرفه‌های پزشکی بر اساس هر جلسه مشاوره یک ساعته تعریف شده است، در صورتی که در این یک ساعت، سایر پزشکان تعداد بیشتری بیمار و در نتیجه ویزیت و درآمد بیشتری کسب می‌کنند. ضمن آنکه مشکلات یک روان‌شناس با بیمارانش بسیار گسترده است و قابل قیاس با سایر بیمارهای‌های جسمی نیست. مردم مایل هستند که به راحتی و به وفور برای جسم‌شان هزینه کنند اما برای روان‌ که در صورت بیمار بودن تمام لذت آن هزینه‌کردها و احساس خوب را می‌بلعد، هزینه‌ای نمی‌کنند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه تعرفه این خدمات را در کشور دو مرکز سازمان نظام روان‌شناسی و بهزیستی تعیین می‌کند توضیح می‌دهد: مراکزی که تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند، از آنجایی که این تعرفه‌ها پایین است، یارانه‌هایی دریافت می‌کنند اما سازمان  روان‌شناسی به علت اینکه بودجه دولتی ندارد، تعرفه‌هایی بالاتر نسبت به بهزیستی دارند که باز هم تاکید می‌کنم این مبلغ در مقایسه با زمانی که روان‌شناسان برای بیمار می‌گذارند قابل مقایسه با سایر خدمات درمانی و پزشکی نیست.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.