به گزارش قدس آنلاین به نقل از هفته نامه بیت المقدس؛ در شماره های قبل و در بخش های اول و دوم از این یادداشت به بررسی ریشه های سیاسی برنامه‌ریزی بلند مدت قدرت های فرامنطقه ای برای تجزیه منطقه غرب آسیا پرداختیم و به این سوال پاسخ دادیم  که «آیا این طرح های تجزیه خاورمیانه تنها یک بحث سیاسی است و یا ریشه در مباحثات تاریخی دارد؟» اکنون در بخش سوم  به بررسی «پیشگویی‌هایی که در مورد تجزیه عراق از سوی نویسندگان صهیونیست بیان شده»، می‌پردازیم:

کنفرانس دانشگاه پرینستون در واقع بنیان منحوس اندیشه‌ای را فراهم آورد که بر اساس آن برای تامین امنیت رژیم صهیونیستی و تامین منافع اقتصادی و سیاسی جبهه امپریالیزم لازم بود تا کشورهای خاورمیانه تجزیه شده و امکان درگیری‌های مداوم در منطقه فراهم شود.

 نشریه کیونیم، که از آن به عنوان ارگان مطبوعاتی سازمان صهیونیزم جهانی یاد می‌شود در شماره چهاردهم خود در  فوریه 1982 خوانشی نو از این کنفرانس را ارائه داد. در این نشریه اودئد یینون دیپلمات سابق اسرائیلی در مقاله تحت عنوان «استراتژی دهه 1980 اسرائیل» تاکید کرده بود که اسرائیل برای تامین امنیت پایدار خود مرزهایی را که پس از جنگ جهانی اول توسط اروپایی‌ها در جهان عرب و جهان اسلام ترسیم شده است باید به عنوان مرزهایی مقطعی و گذرا نگاه کند و در پی بازترسیم مرزهای موجود در منطقه باشد.

مقاله این دیپلمات صهیونیست در مقایسه با مباحث مطرح شده در دانشگاه پرینستون یک نوآوری دیگر نیز داشت و آن هم توجه به ایران و ترکیه و تاکید بر ممکن بودن تجزیه این کشور بود. او در مقاله خود پس از بررسی وضعیت قومی و مذهبی کشورهای عربی و ایران و ترکیه به این نتیجه می‌رسد که «علاوه بر کشورهای عربی این دو کشور نیز دارای گسل‌های قومی و مذهبی هستند و می‌توان به فکر تجزیه آن‌ها بود . باید دقت کرد که اقدام برای تجزیه این کشورها ریسک‌هایی را برای اسرائیل به همراه خواهد داشت اما مجموعه منافع آن بسیار قابل توجه است».

او در ادامه تاکید می‌کند که تجزیه عراق باید از اولویت بالاتری نسبت به بقیه کشورها و حتی سوریه برای اسرائیل برخوردار داشته باشد چرا که عراق کشوری بزرگ و قدرتمند است و برای تامین امنیت اسرائیل عراق باید به سه کشور تجزیه شود.

از منظر اودئد یینون برای تجزیه عراق بهترین مدل، مدلی است که در دوره عثمانی به کار رفته است و این کشور از طریق سه شهر بصره، بغداد و موصل اداره می‌شده است. هر یک از این شهرها به ترتیب از شمال به جنوب پایتخت یک کشور کردی، سنی و شیعی خواهد بود.

او در مورد سوریه نیز نظریه تشکیل 4 دولت را می‌دهد ، در این نظریه سوریه به دو دولت سنی که به جهت سیاسی با یکدیگر رقیب و دشمن باشند و دو دولت شیعی-علوی و دروزی تقسیم می‌شود. او تاکید می‌کند که با تحقق این مساله امنیت اسرائیل برای همیشه تامین خواهد شد.

رالف سکونمن، نویسنده کتاب تاریخ پنهان صهیونیزم با اشاره به این نظریه یینون می‌نویسد: «تجزیه دولت عراق چیزی شبیه معادله جبری و هندسی در ریاضیات نیست. اسرائیل دقیقا مشخص کرده است که پس از تجزیه دولت هایی که متولد می‌شوند  به چه تعداد و در کجا خواهند بود و مردم تحت حاکمیت آن‌ها چه کسانی خواهند بود».

نظریه یینون بعدها از سوی انیستیتوی صهیونیستی «ابتکار آمریکایی قدس» مورد فرآوری قرار گرفت. در گزارشی راهبردی که این انیستیتو ارائه داد آمده است: «باید حس ملیت و هویت ملی در کشورهای خاورمیانه از میان برداشته شود. با این هدف نیز خاورمیانه باید وضعیت شبیه دوران عثمانی را به خود بگیرد. به این ترتیب هیچ توان ملی که بتواند در برابرمنافع غرب در خاورمیانه مقاومت کند وجود نخواهد داشت و چرخمان به راحتی در آن منطقه خواهد چرخید».

این نظریه پردازی‌ها بسیار بیش از آنچه که احتمال داده می‌شد به محقق شدن نزدیک شد. جنگ خلیج فارس و بحران کویت حکم کاتالیزوری را داشت که فضا را به سمت تحقق این معادلات هدایت می‌کرد.

پس از جنگ خلیج فارس آنچه که در عالم واقع محقق شده است منحصر شدن وجود یک دولت به نام عراق تنها بر روی کاغذ است چرا که فضا به سمت خودمختاری بخش شمالی یک کشور در حال حرکت است و اراده ای بین المللی در پس این صحنه قرار دارد.

در حالی که جنگ خلیج فارس در حال تداوم است یک افسر عالی‌رتبه آمریکایی با یک خبرنگار ترک صحبت هایی را می‌کند که نشان از افقی بسیار بد برای آینده از سوی آمریکایی ها دارد.

گونری جیوااوغلو، خبرنگار شناخته شده ترک در یادداشتی که در سال 2010 در روزنامه ملیت ترکیه نوشته این خاطره خود را بازگو کرد. جیوااوغلو در سال 1991 با هماهنگی سفیر ترکیه در عربستان با یک افسر عالی رتبه آمریکایی که توانایی مکالمه ترکی را به خوبی داشته است دیدار می‌کند. محل دیدارشان در هتلی در ریاض بوده که به عنوان مقر فرماندهان ارتش آمریکایی که در جنگ خلیج فارس مامور به خدمت هستند، مورد استفاده قرار می‌گرفت.

خبرنگار ترک خاطره آن روز خود را وحشت آور توصیف می‌کند و ادامه می‌دهد: «فرمانده آمریکایی بر روی نقشه‌ای که بر دیوار نصب کرده بود به قسمتهای شمال عراق و جنوب ترکیه اشاره کرد  و گفت: جنگ تمام خواهد شد و آمریکا از عراق خارج خواهد شد. به هنگام خروج از عراق بخش قابل توجهی از سلاح‌های خود را جا خواهد گذاشت که در میان این سلاح ها راکت و سلاح های سنگین هم خواهد بود. کردها این سلاح ها را به دست خواهند گرفت و علیه ترکیه استفاده خواهند کرد. آن‌ها از ترکیه خاک خواهند خواست و اگر ترکیه این خاک را به آن‌ها داد که داد و اگر نداد باید جنگ کند.

خبرنگار ترک ادامه می‌دهد: به آن افسر که بسیار سلیس ترکی حرف می‌زد گفتم پس ما عضو ناتو هستیم و بین کشورهایمان (بین ترکیه و آمریکا) روابط دوستانه‌ای برقرار است اما پاسخی از او نشنیدم. فکر می‌کردم که این حرف‌ها تنها فانتزی یک افسر است اما دقیقا همین حرف‌ها را در دیدار با یک افسر دیگر نیز از فرماندهان آمریکایی شنیدم».

در شماره آینده به این موضوع بیشتر خواهیم پرداخت/

انتهای پیام

مسعود صدر محمدی

هفته نامه بیت المقدس دوشنبه هر هفته ضمیمه روزنامه قدس منتشر می شود.