به گزارش قدس آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی محیط زیست (پام)، پس از اینکه گروهی از دانشمندان انگلیسی، متوجه تخریب لایه ی ازن شدند، ۲۸ کشور به منظور ایجاد یک مکانیزم همکاری برای حفاظت از لایه ازن، در تاریخ ۲۲ مارس ۱۹۸۵ در کنوانسیون وین، با یکدیگر هم پیمان شدند و در سپتامبر ۱۹۸۷، پیش نویس پروتکل مونترال در مورد تخریب لایه ازن تهیه شد. در سال ۱۹۹۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز ۱۶ سپتامبر راروز بین المللی حفاظت از لایه ازن اعلام کرد.

پروتکل مونترال از تصویب حدود ۵۰ کشور جهان گذشت تا بلکه بتوانند با رعایت برخی تمهیدات فنی و مدیریتی، از تخریب بیشتر آن جلوگیری کرده و بدین ترتیب، این مهم‌ترین و حیاتی‌ترین سپر دفاعی نیوار (اتمسفر) در برابر آثار خطرناک گروهی از پرتوهای خورشیدی (مانند ماورای بنفش) مجدداً ترمیم و محافظت شود.

لایه ازن، نه تنها زمین را از تابش پرتوهای مضر خورشید محافظت کرده و زندگی انسان و اکوسیستم ها در این سیاره را حفظ می کند، بلکه به طور قابل توجهی تلاش های جهانی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را امکان پذیر می سازد.

تعدادی از مواد شیمیایی که توسط انسان ساخته می شوند و معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، به شدت به لایه ی ازن آسیب می رسانند.

متیل برمید، متیل کلروفرم، تتراکلرید کربن و خانواده های شیمیایی به نام هالون، کلروفلوئوروکربن ها (CFCs)  و هیدروکلروفلوئوروکربن ها (HCFCs) دارای کلر و برم هستند که موجب تخریب ازن می شوند. هالوکربن ها مواد شیمیایی هستند که در آن، یک یا چند اتم کربن با یک یا چند اتم هالوژن (فلوئور، کلر، بروم یا ید) مرتبط هستند.

هالوکربن های حاوی برم، معمولا پتانسیل تخریب ازن (ODP) را بیشتر از کلر دارند. هدف اصلی پروتکل مونترال این است که با اقدامات لازم برای کنترل تولید و مصرف جهانی این مواد  و امکان حذف آنها بر اساس پیشرفت های دانش علمی و اطلاعات تکنولوژیکی، لایه ازن را حفظ کند.

پیاده سازی پروتکل مونترال در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، به خوبی پیشرفت کرده است. کوفی عنان، دبیر کل سابق سازمان ملل متحد، با توجه به پیشرفت مستمر در این پروتکل، در سال ۲۰۰۳ اظهار داشت:شاید تنها توافقنامه ی موفق بین المللی تا به امروز، پروتکل مونترال بوده است. دیدگاه-های وی به طور گسترده ای در جامعه بین المللی به اشتراک گذاشته شده است.

توجه اولیه در مورد مواد شیمیایی، به پتانسیل تخریب ازن از جمله CFC ها و هالون ها متمرکز بود. برنامه کاهش فاضلاب برای HCFC ها با توجه به پتانسیل تخریب ازن پایین تر بوده و به عنوان جایگزین‌های انتقالی CFC نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در سال ۲۰۰۷، طرفین پروتکل مونترال تصمیم گرفتند که برنامه ی کاهش HCFC را برای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه تسریع کنند.

امسال سی امین سالگرد پروتکل مونترال است و به عنوان بخشی از جشن سالگرد، دبیرخانه لایه ی ازن، پیش از این مناسبت جهانی، برای مراقبت  از زندگی همه ی زیستمندان زیر تابش خورشید، یک کمپین ارتباطات راه اندازی خواهد کرد.

کمپین #OzoneHeroes که در تاریخ ۱۴ سپتامبر راه اندازی خواهد شد، به دنبال جلب موفقیت های عمده ی پروتکل مونترال برای حفاظت از لایه ی ازن، افزایش شناخت عمومیِ این موفقیت ها و تاثیر پروتکل، ایجاد پشتیبانی بیشتر برای پروتکل و دستورالعمل جدیدِ آن برای کاهش فلوئوروکربن های گرم کننده آب و هوا، مصوب سال ۲۰۱۶ است.

مطالب کمپین و اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه همه می توانند در جشن این مرحله ی مهم شرکت کنند، از ۱۴ سپتامبر در www.ozoneheroes.org در دسترس خواهند بود.