قدس آنلاین- این روزها کژسلیقگی و بلکه بدقریحگی سیاستمداران و رهبران احزاب بزرگ آمریکا و درنتیجه رأی دهندگان آمریکایی با انتخاب موجود عجیب و غریب و غیرعادی و کم دانشی مانند «دونالد ترامپ» برجهانیان آشکار شده و حتی در خود آمریکا او به عنوان یک فرد از خودراضی، بدخلق، گستاخ، بی‌بهره از شخصیت و معلومات رئیسان جمهور پیشین آمریکا شناخته شده است. در فضای مجازی دیدم یکی از پژوهشگران اجتماعی آمریکایی پیراهنی تهیه کرده و روی آن به دوازده زبان مختلف، از ساکنان کره زمین عذرخواهی کرده، که چرا ملت آمریکا در کمال بی فرزانگی و دوری جستن از پیشینه فرهنگی و علمی خود شخصی مانند دونالد ترامپ را به ریاست جمهوری برگزیده‌اند.

ترامپ هرگز شایستگی احراز چنان مقام شامخی را نداشته و معلوم نیست صاحبان کارتل ها و تراست‌های صنعتی و نفت و گاز و بویژه تسلیحات با آن همه اشراف به امور جهان و آن همه مشاور، دلقک گستاخ و بددهان چون او را که ۱۲۰۰ پزشک روانی آمریکا او را دارای شخصیتی نامتعال و غیرعادی و مستعد کارهای غیرمنتظره دانسته‌اند، به مقام ریاست جمهوری آمریکا رسانده‌اند.

انصراف ۱۵ تن از صاحبان شهرت در زمینه‌های مختلف هنری و فرهنگی و بویژه معماری و موسیقی از همکاری با او، عزل کردن‌های پی در پی مشاوران و همکاران و حتی وزیران و شایعاتی که در خصوص علاقه‌مند نبودن تیلرسون مدیرعامل اکسون (تراست استاندارد اویلی) در همکاری با وی در فضای واشنگتن گسترش یافته، تغییرات پی در پی در کادر همکاران کاخ سفید، انتصاب یک مانکن و مدل سابق لباس دخترش در مقام رایزنی سیاسی، زبان آوری‌های غیرضروری و دور از نزاکت در دیدار با رؤسای دول دیگر و همسرانشان از افول ستاره ترامپ حکایت می‌کند.

او در سیستم کارت های الکترال به حریف خود پیشی جست و آرای خانم کلینتون به مراتب از او بیشتر بود.

اگر شخصیت بد سابقه و ذهنیت منفی مردم آمریکا نسبت به خانم هیلاری کلینتون در میان نبود و حزب دموکرات بابی سندرز را به جای کلینتون نامزد احراز مقام ریاست جمهوری می‌کرد، احتمالاً ترامپ شانس موفقیت به دست نمی‌آورد و با این تذکر که سندرز با اینکه مردی واقع گرا و منطقی است، به دلیل یهودی بودن مورد قبول عده زیادی از رأی دهندگان نبود و آمریکایی‌ها به طوری که سوابق نشان داده بیشتر ترجیح می‌دهند رئیس جمهوری آنان یک مسیحی پروتستان باشد و حتی رئیس جمهور کاتولیک مذهب نیز چندان شانسی برای احراز مقام ریاست جمهوری ندارد.

نگارنده به یاد ندارد چند تن از رؤسای جمهوری آمریکا کاتولیک مذهب بوده‌اند و از میان آنان فقط پرزیدنت جرالد کندی ایرلندی تبار را به یاد می‌آورد، ولی رؤسای جمهوری یهودی را (با اینکه در کشور آمریکا دین و مذهب نقشی در سیاست ایفا نمی‌کند) در تاریخ آمریکا به یاد نمی‌آورم و سناتوری به نام «باری گلدواتر» را که در دهه ۱۹۶۰ رقیب جانسون و مردی بسیار تندرو و دو آتشه و خواهان برافروزی آتش جنگ جهانی بین آمریکا و شوروی بود رأی نیاورد و انتخابات را به لیتدون جانسون از حزب دموکرات باخت. در آمریکا مطبوعات طرفدار اسرائیل که لابی‌های صهیونیستی آن‌ها را هدایت می‌کنند بسیار قوی هستند و با وجود حمایت لابی صهیونیستی از گلدواتر او در انتخابات باخت. بنابراین شانس سندرز کم بود و دونالد ترامپ که افکار نژادپرستی، اندیشه‌های کوکلس کولانی جنگ طلبی و کاپیتالیستی دارد، متأسفانه افکار عمومی مردم آمریکا را تحت تأثیر قرار داد.

معامله بزرگ ۱۱۰ میلیارد دلاری اسلحه که او با سلطان آلزایمری و بیمار عربستان انجام داد و در مجموع  قرار است حدود ۵۰۰ میلیارد دلار کالا به عربستان بفروشد،

موجبات رضایت خاطر سرمایه داران آمریکایی را فراهم آورد. لغو قانون حمایت بهداشت و درمان دوران اوباما صاحبان کارخانه‌های آمریکا را از او خشنود کرده، ولی سخنان و حرکات خلاف نزاکت او سبب رنجش دوستان آمریکا شده است.

او می‌خواهد معادن زغال سنگ را از نو به کار اندازد، صنایع مخل زیست را راه اندازی کند؛ دیوار ۲۰ میلیاردی بین آمریکا و مکزیک بکشد. به ایران چنگ و دندان نشان می‌دهد. تا مرحله جنگ با کره شمالی -که دنیا رهبر جوان و تازه از راه رسیده آن‌ را جدی نمی‌گیرد- پیش رفت.

به هر ترتیب تهدیدها و خط و نشان کشیدن‌های او اغلب توخالی از آب درمی‌آید و سبب استهزای او از سوی منتقدان آمریکایی و جهانی می‌شود.

تهدیدهای او به جنگ با دیگر کشورها و رساندن مناسبات آمریکا و روسیه به باریک خط کنونی مرا یاد تهدیدها و خط و نشان‌های محمدعلی شاه قاجار پس از اخراج از ایران در سال ۱۲۸۸ ه. ش هنگام هجوم مجدد توأم با ناکامی در تابستان ۱۲۹۰ ه. ش به تهران می‌اندازد. محض تفریح خاطر خوانندگان شعری را که از خوی محمدعلی شاه سروده شده بود به نظر خوانندگان می رساند.

این قطعه شباهت تمام به تهدیدهای ترامپ دارد.

اگر سوی تهران نمایم گذر

کنم جمله را شقه قصاب وار

همه خلق را از صغیر و کبیر

به توپ شرپنل(۱) ببندم قطار

ببرم سر نایب السلطنه(۲)

که کار مرا کرده از عقل زار

بر آرم به چاقوی ذلت برون

دو چشمان احمدشه نامدار(۳)

زسردار اسعد بدرم جگر(۴)

سپهدار را می‌کنم پارپار(۵)

همان پارلمان را ببندم به توپ

که حلوای مشروطه شد زهرمار

پی‌نوشت:

۱-     شرپنل: توپ روسی که لیاخوف عمارت مجلس را در دوم تیر ۱۲۸۷ با آن بمباران کرد.

۲-     ابوالقاسم خان ناصر الملک قاجار

۳-     یعنی پسرش

۴-     علیقلی خان سردار اسعد بختیاری

۵-     محمدولی خان سپهدار تنکابن