قدس آنلاین- این انیمیشن که در ۲۹ سپتامبر (۷ مهر) سال جاری برای نخستین بار اکران شد، اولین ساخته بلند فلمینگ پس از ۱۲ سال فعالیت سینمایی و ساخت مستند و انیمیشنهای کوتاه است. وی در این اثر به زندگی و تحول فکری یک دختر نوجوان دوملیتی میپردازد که از پدری ایرانی و مادری چینی متولد شده و در ۷ سالگی پس از مرگ مادر و ناپدیدشدن پدرش به پدربزرگ و مادربزرگش سپرده شده است.
این نوجوان ۲۰ ساله که «رُزی مینگ» نام دارد و از طریق کار در رستوران زندگیاش را میگذراند، در تمام عمرش هرگز از کانادا خارج نشده و با وجود سختگیریهای تربیتی پدربزرگ و مادربزرگش هیچگاه فرصت تنهابودن را نیافته است. رزی شاعر است و خودش شعرهایش را در کتابی با نام مستعار «شاعری که هرگز پاریس را ندیده است» منتشر کرده و به همین ترتیب به فستیوال شعری در شیراز دعوت میشود. او که آرزوی دیدن پاریس را در سر میپروراند و گمان میکند مثل هر شاعر دیگری به آنجا تعلق دارد، برای تجربه یک سفر مستقل و تنها و همچنین از ذوق دیدهشدن اشعارش به ایران سفر میکند؛ سرزمینی پر از رنگ و آوا و سلیقههای مختلف که مردم در آن همه چیز را میدانند! رزی شخصیتی خام، شکلنگرفته و بسیار یکنواخت دارد که به طرز هنرمندانهای در اندام وی که یکدست سفید است و هیچ زاویه و حتی عضوی در بدن ندارد، به تصویر کشیده شده است. وی که همیشه گمان میکرده پدر ایرانیاش وی را ترک کرده است، در این سفر متوجه میشود فرهنگ و شخصیت ایرانیان به گونهای است که هرگز احتمال ندارد پدر ایرانی وی از روی اختیار او را رها کرده باشد. او که همیشه از مواجهه با گذشتهاش خودداری میکرد، حالا داستانهایی را از زبان ایرانیان میشنود که وی را وامیدارد تا با واقعیت گذشتهاش روبهرو شود و با استفاده از قدرت شعر و ادبیات از محدودیتهای درونی و روحیاش عبور کند و به نوعی از آرامش و تعالی برسد. فلمینگ در این اثر به میهماننوازی فوقالعاده ایرانیان میپردازد، بر اتحاد و شباهت میان انسانهای جهان تأکید میکند، از مولوی و حافظ میگوید و تابلویی تاریخی از ایران را به بینندگان نمایش میدهد.
اما فیلم زاویه دیگری هم دارد. کارگردان در خلال روایت داستان خود که با شعر و موسیقی همراه است، جامعه ایرانیِ پس از انقلاب و مفاهیمی مانند حجاب و ممیزیهای اخلاقی را مورد طعنه و تعریض قرار میدهد و از زبان شخصیتهای داستانش از اشتباهات حاکمیت سیاسی کشور و مسدودبودن فضای سیاسی و فرهنگی در ایران سخن میگوید. به عبارت دیگر، فلمینگ بدون اینکه بهصورت مستقیم و شعاری علیه نظام سیاسی ایران و ارزشهای مورد توجه مردم حرف بزند، آن را در لفافهای از شعر و تصویرهای خیالانگیز به مخاطب القا میکند.
«اسبهای آن سوی پنجره» که در ونکوور اکران شد، جایزه کانادینفیچر و BC را به خود اختصاص داد و از طرف هیئتداوران فستیوال تورنتو به عنوان یکی از ۱۰ فیلم کانادایی برتر سال ۲۰۱۶ انتخاب شد. با توجه به مضمون ضدایرانی و استقبالی که از انیمیشن در جهان میشود، منتقدان معتقدند احتمال اینکه این انیمیشن جایزه اسکار بهترین انیمیشن سال را به خانه ببرد، بسیار بالاست.
نظر شما