قدس آنلاین -تالاب‌های ایران حال و احوال خوبی ندارند یا خشک شده‌اند یا در حال خشک شدن هستند و این خیلی تأسف برانگیز است. بختگان دومین دریاچه بزرگ و چهارمین تالاب ایران هم خشک شده است. هرچند هنوز پرندگان مهاجر در دامن همسایه‌اش یعنی دریاچه طشک فرود می‌آیند و بسختی می‌افتند.

 در خصوص وضعیت این تالاب مهم محمد جواد رنجبر، مسئول انجمن مردم نهاد میراث ماندگار بختگان می‌گوید: اگر تالاب بختگان خشک نشده بود این روزها می‌بایست شاهد مهاجرت پرندگان به این تالاب می‌بودیم، اما در شرایط فعلی در بختگان هیچ گونه پرنده‌ای ندارد جز در قسمت شمال شرقی بختگان در دریاچه طشک که نزدیک آن چند چشمه کوچک وجود دارد که آب آن‌ها پس از عبور از نیزار به طشک وارد می‌شود و این سبب می‌شود پرندگان مهاجر یعنی دُرناها با دیدن آب فرود ‌آیند؛ هرچند این پرندگان هم در حال حاضر با دو مشکل تغذیه و آب روبه رو هستند.

این فعال محیط زیست با بیان اینکه طشک و بختگان را نباید با همدیگر اشتباه گرفت، می‌افزاید: در زمان ترسالی و زمانی که بختگان و طشک پر آب بودند به همدیگر وصل می‌شدند، اما متأسفانه سال‌هاست آن‌ها از همدیگر جدا شده‌اند.

وی درباره وضعیت حقابه تالاب بختگان نیز توضیح می‌دهد: در این بخش متأسفانه با وضعیت بسیار اسفناکی روبه‌رو هستیم یعنی آن‌هایی که متولی مدیریت آب هستند به توزیع کنندگان آب تبدیل شده‌اند و فرق بسیاری وجود دارد بین کسی که می‌خواهد آب را مدیریت کند و آن که تنها به فکر توزیع است چون مدیریت آب یعنی در نظر گرفتن همه جوانب اما وقتی ما توزیع کننده باشیم تنها به این فکر می‌کنیم که شرکت ما از آبی که پشت سد جمع شده است، کسب درآمد کند.

رنجبر تأکید می‌کند: متأسفانه دوستان در حال حاضر تنها آب فروش هستند یعنی آبی را که سهم همه است یک جا جمع می‌کنند و آن را به فروش می‌رسانند و در کنار این بی‌برنامگی وجود چند هزار حلقه چاه که عموماً هم غیر مجاز هستند، بخش دیگری از مشکلات تالاب بختگان است.

وی تصریح می‌کند: در بحث حقابه تالاب بختگان با دو مشکل روبه رو هستیم؛ اول چاه‌های متعدد و دوم برداشت اضافی از چاه‌های مجاز و با این توضیحات اگر ۳ میلیارد متر مکعب هم پشت سدها آبی ذخیره داشته باشیم، گمان نمی‌کنم بخشی از آن رهاسازی شود تا تالاب زنده شود.

زنجیر می‌افزاید: در جلسات فراوانی با حضور مسئولان ما این مطالبه‌گری را داشته‌ایم، اما هرگز به پاسخ درستی نرسیده‌ایم. پاسخ این است که آبی وجود ندارد، اما فراموش نکنیم، زمانی که آبی هم وجود داشت، باز هم حقابه تالاب رهاسازی نمی‌شد و درخواست منطقی گروه‌های فعال در زمینه محیط زیست این است که در هر شرایطی پس از تخصیص آب شرب مردم باید حقابه تالاب اختصاص پیدا کند و فراموش نکنیم که بخش آب شرب بخش زیادی از مصرف را شامل نمی‌شود.

این فعال محیط زیستی با تأکید بر اینکه ندادن حقابه تالاب سبب شده است گونه‌های بسیاری را از دست بدهیم، خاطرنشان می‌کند:به صراحت می‌گویم تا وقتی که می‌توانند آب را لیتری بفروشند به فکر رهاسازی مجانی آن برای محیط‌زیست نخواهند بود. حتی این دوستان مصوبه هیئت دولت را نیز گردن ننهادند که گفته بود بعد از تأمین آب شرب باید سهم حقابه تالاب رها شود و این یعنی یعنی زور هیئت دولت نیز به این افراد نمی‌رسد چه برسد به سازمان‌های مردم نهاد و یا استانداری و دیگر تشکیلات.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به زنده شدن دوباره بختگان امید دارید، می‌گوید: ما هیچ وقت ناامید نبوده ایم و در حال حاضر هم ناامید نیستیم، اما دو مسئله را پیش رو داریم؛ اول امیدواریم باران‌ها به وضعیت قبل از خشک سالی‌ها برگردد و دیگر اینکه امیدوارم روزی برسد که دید برخی از مسئولان نسبت به محیط زیست عوض شود.