قدس آنلاین- ماجرا فقط از یک اعتراض محکم به یک ظلم مضاعف آغاز شد. پس از چند دهه غصب خاک و سرزمین فلسطینیان، حالا متجاوزان چشم به مسجد و نماد معنوی دین شان دوخته اند. حالا دشمن شمشیر برای شهری که قرار بود مثلا پس از امضا کردن صلح نامه ها برای همه ادیان ابراهیمی باشد، تیز کرده است. صهیونیست ها با هدف اشغال تمام و کمال بیت المقدس تصمیم گرفتند پایتخت شان را از حیفا به بیت المقدس منتقل کنند و این دولت آمریکا بود که به عنوان نخستین دولت خارجی پیشقدم انتقال سفارتش برای به رسمیت شمردن این اقدام متجاوزانه بود.

اقدام رژیم صهیونیستی در کشتار وحشیانه روز دوشنبه فلسطینی‌ها که با فضاسازی آمریکا از طریق برگزاری مراسم افتتاح سفارت آمریکا در بیت‌المقدس در هفتادمین سالگرد اشغال فلسطین همراه بود، بیش از پیش مظلومیت مردم بی‌فاع فلسطین را نمایان کرد.

فاجعه تکرار شدنی روز نکبت برای فلسطینان

تحولات فلسطین در هفتادمین سالروز فاجعه اشغال فلسطین نشان می دهد که مصیبت‌های مردم فلسطین در برابر جنایات اسرائیل و حامیان غربی‌اش نه فقط تمامی ندارد، بلکه هر بار با مصیبت‌های بزرگتری مواجه می‌شوند.

واژه «نکبت» یادآور دو خاطره بسیار بد در حافظه فلسطینی‌ها و افکارعمومی است؛

نخست استقرار رژیم اسرائیل در سال ۱۹۴۸ و دوم اخراج بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از وطن خود در این مقظع زمانی است  که شمار آوارگان فلسطینی تا کنون به حدود شش میلیون تن رسیده است.

روز نکبت نه تنها نماد فاجعه‌ای است که در آن سال بر سر سرزمین فلسطین حادث شد بلکه نمایانگر سختی‌ها و معضلاتی است که طی چند دهه گذشته به این ملت تحمیل گشته است.

در واقع «یوم النکبه» روایت یک تراژدی انسانی است که تخریب بخش اعظمی از بنیان های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و حقوقی فلسطینیان را درپی داشت تا راه برای اعلام موجودیت یک رژیم نامشروع گشوده شود.

تخریب بیش از ۶۷۵ شهر و روستا، اشغال مناطق فلسطینی‌نشین و تبدیل آنها به شهرک‌های صهیونیستی، اخراج فلسطینی ها، نابودی میراث و آثار هویت ملی فلسطین و جایگزینی نام‌های عربی مکان‌ها با نام‌های عبری از جمله  اقدامات اسرائیل از سال ۱۹۴۸ تاکنون است.

«روز نکبت» همچنین به دهها مورد قتل عام و جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی که هزاران زن، مرد و کودک فلسطینی را به خاک و خون کشانده، اشاره دارد.

در این زمینه می توان به کشتارهای رژیم صهیونیستی در «کفر قاسم»  و «دیر یاسین»  اشاره کرد.

۲۹ اکتبر سال ۱۹۵۶، چهل و هشت فلسطینی از جمله شش زن و ۲۳ کودک  ساکن روستای کفرقاسم در کرانه باختری رود اردن بدون دلیل با شلیک صهیونیست‌ها نزدیک مرز اردن، جان باختند.

پیش از این جنایت، یعنی نهم آوریل سال ۱۹۴۸ میلادی نیز دو گروه تروریستی صهیونیستی (ایرگون و اشترن) با یورش به روستای دیر یاسین در غرب قدس اشغال شده،  ۳۶۰ تن از ساکنان بی دفاع این روستا را قتل عام کرده بودند.

البته جنایات رژیم صهیونیستی و توسعه طلبی های این رژیم در اراضی فلسطینی از زمان تاسیس این رژِیم نامشروع تا کنون هیچگاه متوقف نشده و از آخرین نمونه های این جنایات و توسعه طلبی‌ها می‌توان به قتل عام روز دوشنبه فلسطینی ها توسط اسرائیل با چراغ سبز آمریکا اشاره کرد.

روزنامه القدس العربی چاپ لندن در پایگاه اینترنتی خود افتتاح سفارت آمریکا در قدس را نکبت و مصیبت جدیدی برای ملت فلسطین، عدالت و مشروعیت بین المللی دانست.  

این روزنامه در گزارش خود تاکید داشته است که اسرائیل به عنوان قدرتی که با اشغالگری و حمایت‌های آمریکا در منطقه ایجاد شده است همچنان  به ظلم تاریخی خود علیه فلسطینی ها ادامه می دهد.  

تحریک های سیاسی دولت آمریکا

در این میان سیاستهای تحریک آمیز آمریکایی ها بویژه تصمیم ترامپ در انتقال سفارت آمریکا به قدس در ۱۴ ماه مه سال ۲۰۱۸  به منزله آن است که مردم منطقه همچنان در معرض پیامدهای سیاستهای نکبت بار آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار دارند. نتیجه چنین سیاست و همکاری توطئه آمیزی، کشتار بیشتر فلسطینی ها است.