قدس آنلاین، گروه استان‌ها- راضیه کشاورز: همه چیز از مهرماه ۹۶ و با سقوط یک دختربچه از بالای سی و سه پل در بستر خشک زاینده رود آغاز شد، پس از این حادثه مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در توجیه حصارکشی آزمایشی سی و سه پل اینگونه گفت که وقتی اتفاقی حادث می شود در محاکم، دستگاه‌های مورد شکایت شهرداری و میراث فرهنگی هستند و ما برای حفاظت از جان مردم الزام حقوقی داریم.

اما بیستم مهرماه وقتی پیمانکاران میراث با دریل برای نصب نرده های چوبی، دیواره های پل را سوراخ کردند و برای یکی از دهانه های پل نرده نصب شد، واکنش ها به چنین طرحی بالا گرفت.

یکی از شهروندان اصفهانی اظهارمی‌کند: از ۸ سالگی با برادرم از این پل عبور می کردیم، زمانی که اینجا خودرو فیات دو درب عبور می کرده و تا حالا عبور اتفاق خاصی نیفتاده است.

احمد زراعتی تاکید می کند: سی و سه پل نباید از حالت سنتی و تاریخی بودن خود خارج شود، اگر نرده نباشد بهتر است.

دیگر شهروند اصفهانی معتقد بود نرده گذاری سی و سه پل برای امنیت کودکان خوب است، اما نمای این اثر تاریخی را مخدوش می کند.

نسرین نریمانی ادامه می دهد: تمام زیبایی سی و سه پل با نصب نرده ها از بین می رود، گردشگران هم میل دارند این پل را به همان شکل تاریخی خود ببینند، از این رو انتظار داریم مسئولان در نصب حصارها تجدید نظر کنند.

در پاسخ به این نگرانی ها، «ناصرطاهری» معاون میراث فرهنگی استان با اشاره به آزمایشی بودن این طرح می گوید: در همه جای دنیا هر جا گردشگران از یک اثر تاریخی بازدید می کنند،  حفاظت از جان آنها و ایمن سازی محل اهمیت دارد.

با وجود این توضیحات، باز هم مخالفت دوستداران میراث فرهنگی استان ادامه داشت تا اینکه در تاریخ ۲۰ آبان ماه ۹۶  معاون میراث فرهنگی استان اعلام کرد :طرح نرده‌کشی سی و سه پل توسط کارشناسان میراث فرهنگی رد شده و در حال بررسی موضوع هستیم.

چند ماه بعد، دی ماه ۹۶ و پس از اعلام سقوط مجدد یک جوان ۱۷ ساله بابلی از سی و سه پل، باز هم از شورای فنی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان خبر رسید که قرار است حفاظ‌هایی برای دهانه‌های سی و سه پل که با بخش بیرونی پل ارتباط پیدا می کند، با هدف ایمن سازی نصب شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان نیز اعلام کرد که در این طرح هیچ گونه پیچ یا میخی به بدنه پل وارد نمی شود و نصب در پایه ها صورت می گیرد، اما باز هم با توجه به حساسیت موضوع فراخوان اعلام شده و آماده شنیدن نقطه نظرات کارشناسان هستیم.

ایمن‌سازی سی و سه پل موضوع جدیدی نیست

چندی پیش غفور راستین مدیر مرکز فوریت های اورژانس اصفهان اعلام کرده تعداد افراد سقوط کرده از روی پل به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد، از این رو اینکه چرا میراث فرهنگی اصرار  بر حصار کشی سی و سه پل دارد؟ سؤالی است که مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در پاسخ به آن می گوید: ایمن سازی سی و سه پل مربوط به امسال نیست بلکه طی چند سال اخیر بارها مطرح شده است.

فریدون الهیاری در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین می افزاید: به طور میانگین سالانه دو حادثه سقوط از سی و سه پل اتفاق افتاده که در برخی از موارد منجر به فوت افراد شده است، در یکسال اخیر نیز سه نفر از این پل تاریخی به بستر خشک زاینده رود سقوط کرده اند که خوشبختانه افراد حادثه دیده جان سالم به در بردند و بی شک ما در برابر این اتفاقات مسئول هستیم.

وی با بیان اینکه از نظر قانون دستگاه های متولی باید نسبت به ایمن سازی فضاهای عمومی شهر اقدام کنند، تاکید می کند: ایمن سازی سی و سه پل موضوع جدیدی نیست، تصاویری از دهه ۴۰ هجری شمسی وجود دارد که ایمن سازی در این پل انجام شده است و نرده های آن زمان به شکل زیبایی که امروز انجام می شود، نبوده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اظهارمی کند: حساسیت های ما به دلیل افزایش توجه و حفظ میراث فرهنگی است و بی شک ایمن سازی‌ها دقیق و ضابطه‌مند انجام می شود.

وی با بیان اینکه استارت ایمن سازی سی و سه پل با درخواست های مکرر شهرداری اصفهان طی ۴ سال گذشته به عنوان معبر شهری آغاز شد، ادامه می دهد: سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان طرح های مختلفی برای ایمن سازی این پل تاریخی ارایه کرد که مورد بررسی قرار گرفت، در شورای فنی میراث مطرح شد و البته بسیاری از طرح ها مورد موافقت قرار نگرفت، اما در نهایت پس از بررسی های متعدد کارشناسان میراث معتقد به اجرای یکی از طرح های ارایه شده بودند.

الهیاری می گوید: سال گذشته طرحی در یکی از دهانه های پل اجرایی شد، البته اشکالاتی داشت و از نظر کارشناسان میراث طرح قابل قبولی نبود، اما با بررسی طرح های مختلف آنچه برای دومین نمونه در یکی دیگر از دهانه های پل اجرایی شد، جوانب مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

وی با بیان اینکه در نصب نرده های جدید هیچ مداخله ای در سازه های تاریخی اتفاق نمی افتد، می افزاید: در این طرح نصب در کف انجام می شود، پروفیل انتخاب شده پشت دیواره قرار می گیرد و از نظر سیما و منظر تأثیر چندانی بر پل ندارد به طوری که اعضای شورای فنی میراث پس از بازدید اعلام کردند نرده ها قابلیت اجرایی دارد.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در پاسخ به این سؤال که آیا در سایر ابنیه تاریخی نیز سابقه نرده گذاری و حفاظ داشته ایم؟، می گوید: بله، در بناهای تاریخی استان از جمله در عمارت وسط پل تاریخی خواجو نیز حفاظ های چوبی برای جان پناه ایجاد شده است.

وی تصریح می کند: باید طبق منشورهای مرمت اقدامات لازم را انجام دهیم، گاهی لازم است مداخلاتی در بناهای تاریخی صورت گیرد، اما این مداخلات نباید ماهیت سی و سه پل را تحریف کند.

سیما و منظر بناهای تاریخی مخدوش نشود

رییس دانشکده مرمت و حفاظت از آثار تاریخی دانشگاه هنر اصفهان و از منتقدان طرح حصارکشی سی و سه پل در پاسخ به این سؤال که مشکل این حفاظ‌ها و نرده‌ها برای سی و سه پل چه می‌تواند باشد؟ به خبرنگار قدس آنلاین اظهارمی‌کند؟ استانداردهای مرسوم برای اینگونه بناهای ویژه را نمی توان جاری و ساری کرد، وظیفه و هدف ما این است که سیما و منظر بناهای تاریخی نباید تحت تأثیر عوامل جدید قرار گیرد.

شهریار ناسخیان تاکید می کند: من حرف دل مدیر کل میراث فرهنگی استان را هم درک می کنم و بی شک باید ایمن‌سازی آثار تاریخی مورد توجه قرار گیرد، ولی به عنوان مثال هیچ کدام از پله های قدیمی بناهای تاریخی استانداردهای لازم را ندارند، به طوری که ارتفاع پله های برخی از بناها تا ۴۰ سانتی متر هم می رسد یا اینکه لبه بام‌ها و ارتفاع آنها استاندارد نبوده است، اما برای اینکه شکل قدیمی خود را از دست ندهند، دخالتی برای اصلاح آنها انجام نشده است.

وی می افزاید: اگر منشورها و قطعنامه‌های بین‌المللی را بررسی کنیم، وظیفه ما این است که به حفظ نمای بناهای تاریخی توجه داشته باشیم، برای منشورهای بین المللی موقعیت بصری بنا مهم است و هر گونه بار اضافه بر بناها را هشدار می دهد، از این رو ما نیز باید این منشورها را رعایت کنیم.

رییس دانشکده مرمت و حفاظت از آثار تاریخی دانشگاه هنر اصفهان می گوید: زمستان سال گذشته که نرده‌های سی و سه پل را مشاهده کردم با خود گفتم حیف است این بنا اینگونه مخدوش شود و می‌توان با کارشناسان خبره‌تر ایمن‌سازی بنا را بهتر و ظریف‌تر از این انجام داد.

وی ادامه می دهد: البته دومین طرح اجرا شده بر روی دهانه های پل بسیار بهتر و ظریف تر از طرح نرده های فلزی اول است و برای ما قابل قبول است زیرا منظر تاریخی پل نیز مورد توجه قرار گرفته است.

ناسخیان می افزاید: یکی از اندیشمندان حوزه میراث جهانی در یکی از نوشته‌های خود در خصوص طرز ساخت و نحوه اضافه شدن شیء به یک بنای تاریخی، تاکید کرده که نباید این اقدامات سیمای مجموعه را مخدوش کند، این موضوع باید مورد توجه مسئولان میراث قرار گیرد.

به گزارش قدس آنلاین، بیش از ۴۰۰ سال است که سی و سه پل بر روی بستر زاینده رود بنا شده است، حالا سؤال اینجاست که فرجام این پل قدیمی و میراث گرانبها چه خواهد شد؟ آیا با نصب جان پناه‌های جدید روی پل، جان پل به خطر نمی‌افتد؟