محمدرضا سرسالاری ، در حاشیه آیین نکوداشت «شکوه شعر خراسان» زنده‌یاد غلام‌رضا شکوهی، پیرامون وضعیت امروز شعر خراسان اظهار کرد: متاسفانه به دلیل این که خراسان هاله‌ای از تقدس و دیرینگی را در خود تنیده، چندان وضعیت خوبی ندارد، همچنین برون‌داد خوبی در بخش نشر، جشنواره‌ها و انجمن‌های شعری نداریم و نهایتا فکر می‌کنم شعر خراسان رو به شکوه و بلندی قدم برنمی‌دارد.
وی افزود: در دیگر شهرها، فکرهای جدیدی را در حوزه‌های گوناگون می‌بینیم؛ اما خراسان همان‌گونه که گفته شد، نوعی تصور باطل از بهترین بودن دارد و همین موجب می‌شود که جوان‌ترها نیز کاری نکرده و مسن‌ترها به داشته‌های خود بسنده کنند. بنابراین، در سال‌های اخیر، شعر خراسان در قسمت بازده و برون‌داد وضعیت خوبی را ندارد.
عضو شورای شعر آستان قدس رضوی پیرامون اصالت شعری در خراسان بیان کرد: وقتی صحبت از اصالت شعر می‌کنیم، مطمئنا درمورد بزرگانی که در یک خطه نفس کشیدند و قلم زدند نیز حرف می‌زنیم و این جزئی از تاریخ ماست. مسلما بزرگانی که این خطه و محدوده جغرافیایی داشته، با هیچ کجای جهان قابل مقایسه نیست.
وی عنوان کرد: اما این مساله کافی نیست و به جهت این که نسل‌های آینده آن نیز بتوانند درجه یک باشند، کفایت نمی‌کند و هرموقع ما از اصالت خود دور شدیم، اتفاقا از شکوه خود دور شدیم و زمانی که ما باب گفت‌وگوها را می‌بندیم، مجبور می‌شویم مفاهیم و آموزه‌های جاهای دیگر را به شعرمان از گوشه و کنار تزریق کنیم و این لاقل برای شعر خراسان خطرناک است.
زبان‌مندی و نجابت گفتار، مشخصه شعر شکوهی است
سرسالاری در خصوص جایگاه زنده‌یاد غلام‌رضا شکوهی در شعر آیینی و به طور کلی خراسان گفت: می‌توان برای شعر شکوهی سه ساحت جداگانه در نظر گرفت که مشخصه هر سه ساحت به نوعی زبان‌مندی و نجابت گفتار اوست که در هر حوزه‌ای وارد شده، اعم از اجتماعی، سیاسی و آئینی به این گونه است.
وی اضافه کرد: شعر شکوهی بسیار شکوه‌مند، حیامند و و مشحون از تمام آرایه‌ها، استعارات، کرشمه‌ها و غمزه‌های زبانی است و به این جهت من فکر می‌کنم که شکوهی در غزل معاصر، اگر نگوییم بهترین، یکی از بهترین‌هاست و امیدوارم بتوانیم مطالعه بیشتری درمورد شغر او، به خصوص در ساحت زبان داشته باشیم.
نظر شما