حسن رحیم پور ازغدی  در نشست بازخوانی اندیشه رهبر معظم انقلاب که به‌منظور بررسی سیره مبارزاتی اهل‌بیت(ع) که دومین جلسه از بازخوانی سیره مبارزاتی امام باقر(ع) بود در حسینیه آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای(ره) برگزار شد؛ گفت: براساس برخی از احادیث امام باقر(ع)، فقط باقر علم اولین و آخرین و یک جراح زبردست و موشکاف در عرصه نظری در چندین رشته علمی نیست.

امام باقر(ع) یک تاکتیسین بسیار دقیق، ماهر و پیچیده است

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: ایشان یک تاکتیسین بسیار دقیق، ماهر و پیچیده است که می‌داند چگونه از بین هزار مانع بدون ایجاد هیچ هزینه‌ای با بیشترین سرعت عبور کند، بهترین دستاورد را به‌دست آورد و بدون اینکه ضربه بخورد به حاکمیت ضربه بزند و از چند طریق دست و پای حکومت را ببندد.

وی با بیان اینکه برای درک اهمیت این موضوع باید بدانیم در برابر امام باقر(ع) چه کسی قرار گرفته؛ یادآور شد: خلیفه‌ای که در مقابل ایشان بود از ابرقدرت‌ترین خلفا بود، خلافت اموی در زمان امام باقر(ع) در اوج قدرت و در عین حال مست قدرت بود، در واقع به‌قدری مست بود که متوجه نبود امام باقر(ع) در حال ضربه زدن به آن است.

رحیم‌پور ازغدی اضافه کرد: امام باقر(ع) به مشروعیت و مقبولیت رژیم بنی‌عباس ضربات سنگینی زد و نقش مهمی در سقوط آن داشت، بنی‌عباس با شعار پیروی از اهل‌بیت و بنی‌هاشم به‌روی کار آمد و در ابتدا خود را شیعه معرفی کرد اما بعد ادعا کرد منظور از اهل‌بیت خودمان هستیم!

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به رده‌بندی نیروها توسط امام باقر(ع)؛ بیان کرد: در یک سطح زید شهید، برادر ایشان و انقلابی بزرگ اهل‌بیت قرار داشت که یک شیعه خالص جهادی بود بود و تاکتیک متفاوتی با امام داشت.

وی با اشاره به اینکه زید بنا داشت وارد جنگ مسلحانه شود؛ تشریح کرد: زید به امام(ع) گفت شما رهبری جریان را بر عهده بگیرید اما من با آن‌ها درگیر می‌شوم زیرا شمشیر نکشیدن در مقابلشان به‌نوعی مشروعیت دادن به آنان است.

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به اینکه امام(ع) به زید گفت من به آن‌ها مشروعیت نمیدهم بلکه در حال زدن ریشه آنان هستم؛ اظهار کرد: امام(ع) اعتقاد داشت روش درگیر شدن با این حاکمیت و ابرقدرت، جنگ مسلحانه نیست و به نتیجه نمی‌رسد، این به معنی حرام دانستن این امر نبود.

الگوبرداری امام خمینی(ره) از امام باقر(ع)

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه این کار را می‌توان اقدامی که امام خمینی(ره) در زمان شاه انجام داد را به این روش امام باقر(ع) تشبیه کرد؛ توضیح داد: در همین خصوص نقل شده که امام(ره) جهاد مسلحانه را حرام و نامشروع نمی‌دانست اما آن را کارآمد هم نمی‌دانست و معتقد بود نتیجه‌ای ندارد و می‌گفت اینگونه عده‌ای را می‌کشید و بلافاصله عده‌ای دیگر را جایگزین می‌کنند، در پایان هم امام(ره) رژیم را به زمین زد نه نیروهای مسلح.

وی در همین خصوص اضافه کرد: طبق اسناد ساواک در سال 55 هیچ گروه مسلح ضدشاهنشاهی فعال باقی نماند، همه یا تسلیم و جزو نیروهای ساواک شدند، یا فرار کردند و یا کشته شدند، کسانی که به‌صورت مخفی باقی ماندند در جلسات داخلی‌شان اذعان کردند با جنگ مسلحانه به‌جای اینکه رژیم را از بین ببریم، خودمان را از بین بردیم.

رحیم‌پور ازغدی با بیان اینکه در سال 55 فعالیت نیروهای التقاطی و چپ تمام شد و در سال 56  امام(ره) با ملت به صحنه آمد؛ گفت: تز امام(ره) این بود که معتقد بود ممکن است زمانی نیاز به اسلحه باشد، اما در حال حاضر زمان آن نیست زیرا با کشتن چند نفر حتی شاه و نخست‌وزیر، رژیم از بین نمی‌رود و آمریکا و انگلیس فرد دیگری را جایگزین می‌کنند، راه‌حل از نظر ایشان آگاه کردن مردم بود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه امام خمینی(ره) به خدا و مردم ایمان داشت و در نهایت مردم را به صحنه آورد؛ متذکر شد: با کودتا و جنگ مسلحانه می‌توان انتقام گرفت اما نمی‌توان انقلاب کرد، به همین علت برخی می‌گویند امام(ره) با جنگ مسلحانه موافق بود و برخی می‌گویند ایشان مخالف این موضوع بود.

وی ادامه داد: از نظر شرعی امام(ره) با این مسأله مشکلی نداشت اما این شیوه را موفق نمی‌دانست و معتقد بود فایده‌ای ندارد و نیروهای خودی را به کشتن می‌دهد اما کاری از پیش نمی‌رود، در نهایت شاهد بودیم همین‌گونه شد.

رحیم‌پور ازغدی در خصوص سیره مبارزاتی امام باقر(ع) بیان کرد: در روایتی نقل شده است که امام باقر(ع) به زید فرمود این نهضت مسلحانه هم مانند همه نهضت‌های مسلحانه بعد از کربلا شکست می‌خورد، برخی اینگونه گفتند این روایت امام(ع) برای این بود که به نیروهای حکومتی القا کند زید شلوغ‌کار است و امام باقر(ع) اهل مبارزه مسلحانه نیست و اگر همه شهید شدند این نهضت باقی بماند، برخی هم گفتند امام باقر(ع) چنین تحلیلی داشت که کار به‌جایی نمی‌رسد.

ضربات امام باقر(ع) به حکومت اموی

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی یادآور شد: اهل‌بیت، فرزندانشان و کسانی که توسط ایشان تربیت می‌شدند سوای عصمت، ولایت و تقوایشان، به‌لحاظ سیاسی، تشکیلاتی و مدیریت بسیار قوی، پیچیده، دقیق و هوشمند بودند و همه می‌دانستند امام باقر(ع) با حکومت درگیر است ولی هیچکس نمی‌توانست سندی بیاورد.

وی با اشاره به اینکه امام(ع) ضربه حیثیتی به حکومت زد و همه متوجه شدند که این حکومت فاسق و ظالم است اما یک سند هم به‌دست آنان نداد؛ تشریح کرد: از ایشان سخنان تند صریح فراوانی علیه خلیفه وجود ندارد اما شروع سقوط حکومت توسط ایشان پایه‌ریزی شده است.

رحیم‌پور ازغدی درباره اقدامات حکومت علیه امام باقر(ع) اظهار کرد: آنان تا مدت‌ها تصمیم بر حمله وحشیانه علنی داشتند اما آخرین تحلیل سیاسی نیروهای سیاسی حکومت این بود که اگر به‌صورت خشن و علنی با امام(ع) و نیروهای حلقه اول ایشان برخورد شود دوباره ماجرایی مانند اقدام زید، برادر ایشان رقم می‌خورد بنابراین باید آنان مدیریت شوند تا تحریک نشوند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی یادآور شد: دستگاه اطلاعاتی خلیفه به او گزارش می‌کند که وضعیت کنونی مانند 20 یا 30 سال قبل نیست و تعداد همراهان افزایش یافته اما اقدام علنی نمی‌کنند در حالیکه افکار عمومی با آن‌هاست و اگر اقدام صریح خشنی علیه امام صورت گیرد، علیه ما شعله می‌کشند.

وی با بیان اینکه خلیفه اعتقاد داشت اگر برخورد خشنی هم نشود باز هم شورش شکل می‌گیرد زیرا این‌گونه هم یک انقلاب آرام آغاز می‌شود؛ ادامه داد: خلیفه اموی دستور بازداشت امام باقر(ع) و فرزندش امام صادق(ع) را صادر کرد و دستور داد آن‌ها را با توهین از مدینه به دمشق ببرند به‌گونه‌ای که در مسیر کاروان با مردم تماسی نداشته باشند تا مردم تحریک نشوند.

رحیم‌پور ازغدی افزود: امام در شام به زندان منتقل می‌شود و سپس جلسه‌ای با هدف تخریب و توهین ایشان در قصر خلیفه برگزار می‌شود تا بعد گزارشی با این مضمون که ایشان از خلیفه ترسید و در مقابلش هیچ پاسخی نداشت، برای مردم مخابره شود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه هشام دستور می‌دهد هرکسی که در جلسه حاضر است برخورد توهین‌آمیزی با امام(ع) داشته باشد؛ گفت: امام(ع) با سلام به جمع حاضر و بدون اهمیت دادن به خلیفه و سپس نشستن بدون اجازه وی، ضربات اول و دوم را به خلیفه وارد کرد و از همان لحظه فضای جلسه تغییر کرد.

وی اضافه کرد: هشام با تندی به امام(ع) گفت شما اولاد علی و فاطمه به‌دنبال جنگ داخلی و تفرقه هستید و مسلمین را دو دسته کرده‌اید، شما ضدوحدت هستید و تو فکر میکنی رهبر امت اسلام هستی، سپس نوکران با توهین و تهدید شروع به ملامت امام کردند.

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به اینکه امام(ع) در تمام مدت صحبت حاضران ساکت بود و بعد از اتمام سخنان آنان، همه منتظر واکنش ایشان بودند؛ یادآور شد: حضار در جلسه تصور کرده بودند جواب ایشان همراه با خشونت یا ذلت است و راه سومی وجود ندارد اما امام(ع) به آنان گفت «شما هرکدام حرفی میزنید و خودتان هم متوجه نیستید چه چیزی می‌گویید، شما آلت دست و بازیچه هستید.»

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی  با بیان اینکه سخنان امام مانند تازیانه‌ای بر سر و صورت خلیفه و سایر حاضران فرود می‌آمد؛ اضافه کرد: امام(ع) در پایان فرمود «به کجا میروید؟ چه سرانجامی برای شما در نظر گرفته شده؟ شروع شما به‌دست ما بود و مهر پایان شما را نیز خواهیم زد، شما حاکمیت موقت و محدودی دارید و کارتان تمام است اما ما حاکمیت ابد را داریم و پایان تاریخ در دست ما بوده و پس از حاکمیت ما دیگر حاکمیتی نخواهد بود. خداوند در قرآن فرمود عاقبت به نفع اهل تقوا است و ما همان کسانی هستیم که عاقبت با ما است.»

وی با اشاره به اینکه در واقع ایشان تمام صحبت‌های امام حسین(ع) در کربلا را در همین چند جمله بیان کرد و این‌گونه از به‌وجود آمدن کربلایی دیگر جلوگیری کرد؛ بیان کرد: در این سخنان تظلم، افشاگری، تحکم انقلابی و نوید پیروزی اثبات حق و رد باطل وجود دارد.

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به اینکه گروهی برای انتشار خبر این جلسه به بیرون آمده بودند اما هیچ خبری از این جلسه بیرون نیامد و فقط به گفتن اینکه رهبرشان به دیدار خلیفه آمد، بسنده شد؛ اظهار کرد: پروژه ارعاب شکست خورد و امام(ع) را به زندان بردند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: از زندان به خلیفه خبر رسید که در زندان شورش شده و مأموران شکنجه‌گر هم تحت تأثیر قرار گرفتند، زندانیان عادی غیرسیاسی هم سیاسی شدند و زندانیان سیاسی و به‌ویژه علوی‌ها پرجرأت شده‌اند، به امام(ع) هم سخت نمی‌گذرد و زندان را به‌هم ریخته؛ بنابراین دستور داده شد امام به انفرادی منتقل شود.

وی یادآور شد: مدینه و کوفه به دلیل زندانی کردن امام به‌هم ریخت و سر این قضیه که چه اقدامی باید صورت گیرد، توسط حکومت بحث شد، برخی گفتند اگر در همینجا امام را شهید کنیم قیام‌های بسیاری شکل می‌گیرد به‌همین دلیل تسلیم بر شهادت ایشان در مدینه گرفته شد.

رحیم‌پور ازغدی اضافه کرد: برای بازگرداندن امام(ع) به مدینه به تیم ویژه‌ای دستور داده شد ایشان را انتقال داده و در مسیر وارد هیچ شهری نشوند، که در همین مسیر بعد از سه شبانه‌روز آب و غذای کاروان تمام شد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تشریح کرد: کاروان که به مدین رسید با دروازه‌های بسته آن شهر مواجه شد، در آنجا امام درخواست توقف کرد، سپس در کنار دژ شهر از بالای بلندی فریاد زد «ای مردم، من بقیه‌الله ذخیره خدا هستم، دروازه شهر را به‌خاطر ترس از خلیفه به‌روی ما بسته‌اید؟»

وی با اشاره به اینکه پس از این سخنان پشت دروازه درگیری صورت گرفته و آن را باز کردند؛ بیان کرد: یک‌نفر از اهالی شهر هم فریاد میزند «این صدایی که شنیدید صدای شعیب پیغمبر بود که همین حرف را بر سر گمراهان زمان زد، شما دوباره بر سر دوراهی هستید و تاریخ دوباره امروز در مدین تکرار می‌شود و شما همان کاری را می‌کنید که با ایشان کردند».

رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: گزارش این اتفاق به خلیفه رسید و دستور داد آن مرد را پیدا کرده و اعدام کنند و تمام کسانی که در این خصوص با وی همکاری کرده و در را باز کرده بودند دستگیر شوند، که این دستور اجرا می‌شود، امام باقر(ع) به یارانش فرمود برای مقابله دست به شمشیر نزنید زیرا این اقدام برای تحریک و شمشیر کشیدن شماست.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه امام باقر(ع) هم شالوده ایدئولوژیک حکومت اسلامی را پایه‌ریزی کرد و هم مبارزه پیچیده با حاکمیت را انجام داد؛ تأکید کرد: برخی فکر می‌کنند تقیه به این معنی است که ضربه نزنید تا ضربه نخورید اما در واقع به این معنی که طوری ضربه بزنید که ضربه نخورید، است.

وی با بیان اینکه امام باقر(ع) حتی تاریخ پیروزی را در صورتی‌که مسیر تغییر نکند و اشتباه و خطایی در آن نباشد، را مشخص کرد؛ متذکر شد: امید به تشکیل حکومت اسلامی، ساختار ایدوئولوژیک، ساختن و تربیت فرد، تاکتیک مبارزه، ساماندهی تشکیلاتی جمع،  حفظ خط سیاسی و در عین حال تقیه و مبارزه مخفی و عبور از این همه موانع کارهای بزرگی بود که امام باقر(ع) انجام داد.

رحیم‌پور ازغدی با اشاره به اینکه ایشان حتی برای پس از شهادت خود هم نقشه کشید؛ اظهار کرد: امام باقر(ع) وصیت کرد بعد از شهادتش به‌مدت 10 سال در موسم حج در منا برای شهادتش مجلسی برپا شده و اشک بریزید، زیرا منا تنها جایی که کل امت اسلامی به‌مدت چندروز در آنجا جمع می‌شوند و برای مردم توضیح داده شود که ایشان را به شهادت رساندند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: بزرگترین قدرت پلیسی و امنیتی جهان تمرکز خود را بر امام(ع) گذاشته بود که این موضوع نشان می‌دهد حضور ایشان بسیار مهم بوده، امام باقر(ع) بدون باقی گذاشتن هیچ سندی زیر پای حکومت را خالی کرد که این نشانگر اوج مهندسی مبارزه است.