به گزارش خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، سخنان سید محمد بطحایی وزیر آموزش‌وپرورش در شانزدهم شهریورماه امسال در شهرستان بروجرد با این موضوع که «برای مهرماه سال 97 با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، فعلاً کمبود نیرو نداریم» برای بسیاری از شنوندگان خبری خوشایند و مسرت‌بخش بود، اما اظهارات جناب وزیر در مقایسه با اظهارات مسئولان و نمایندگان مردم در این استان دارای تضاد بسیاری است که شنیدن آن خالی از لطف نیست. بازخوانی مصاحبه خبرنگار قدس در اردیبهشت‌ماه امسال با علیرضا نخعی مدیرکل آموزش ‌و پرورش سیستان و بلوچستان خود گواه ادعای کمبودها و غیرممکن بودن تأمین این‌همه کمبود در طی دو ماه است. 
مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان تیرماه امسال به قدس گفت: میانگین نرم کشوری به ازای هر ۱۲ دانش‌آموز یک معلم است و این در حالی است که بدترین وضعیت را استان سیستان و بلوچستان دارد چرا که در این استان به ازای هر ۱۸ دانش‌آموز یک معلم وجود دارد.
علیرضا نخعی اظهار کرد: در استان سیستان و بلوچستان افزون بر ۱۲ هزار و ۶۰۰ نفر کمبود معلم وجود دارد. وی البته بیان کرد: در ۶ سال اخیر افزون بر ۱۳ هزار نفر جذب آموزش ‌و پرورش سیستان و بلوچستان شده‌اند، اما همچنان کمبود 12 هزار و 600 معلم باقی است و از آنجا که نیروهای جذب‌ شده، دانش‌آموخته دانشگاه فرهنگیان نیستند از همین رو نیاز به آموزش‌های مختلف دارند که اعتبارات آموزش ‌و پرورش برای آماده‌سازی آن‌ها کافی نیست.

■ کمبود نیروی آموزشی
نماینده مردم ایرانشهر، سرباز، دلگان، فنوج، لاشار، بنت و آشار در مجلس شورای اسلامی با اشاره به کمبود نیروی انسانی در آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان اظهار ‌می‌کند: آموزش‌ و پرورش در مرکز و جنوب استان بشدت با کمبود نیروی انسانی در مقطع متوسطه روبه‌رو است و عدم گزینش نیروهای بومی در چند دهه اخیر مشکل کمبود نیروی انسانی در مدارس را در این استان دامن زده است.

■ سرانه اندک آموزشی
محمد نعیم امینی فرد درخصوص وضعیت مدارس در استان سیستان و بلوچستان می‌گوید: سرانه فضای آموزشی سیستان و بلوچستان نسبت به سایر استان‌ها در رده بسیار پایینی قرار دارد. وی ابراز می‌کند: متوسط فضای آموزشی کشور پنج و نیم متر است در حالی‌که در استان سیستان و بلوچستان سه و نیم متر است حتی این فضا نیز به‌صورت عادلانه توزیع نشده است.
نماینده مردم ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی می‌افزاید: در بخش‌هایی از استان سرانه فضای آموزشی کمتر از یک متر و حدود 52 سانتیمتر است و مناطقی نیز بیش از متوسط کشوری فضا آموزشی دارد. محمد نعیم امینی‌فرد با اشاره به وضعیت نامناسب مدارس استان سیستان و بلوچستان ادامه می‌دهد: سیستان و بلوچستان به‌عنوان پهناورترین استان کشور پایین‌ترین کیفیت آموزشی را دارد و پایین‌ترین نمره عدالت آموزشی به این استان اختصاص می‌یابد. وی ابراز می‌کند: اگرچه مشکلات نظام آموزشی در استان سیستان و بلوچستان بسیار است، اما وجود بیشترین مدارس کپری و کمبود فضاهای آموزشی را می‌توان اصلی‌ترین و حادترین موضوع دانست.وی با اشاره به کمبود وسایل سرمایشی و گرمایشی در مدارس استان سیستان و بلوچستان، اضافه می‌کند: برخی از مدارس با دمای بالای 60 درجه در کانکس برگزار می‌شود. بنابراین در بحث وسایل سرمایشی و گرمایشی مشکلات بسیاری وجود دارد.

■ توزیع نامناسب امکانات
وی با بیان اینکه حتی امکانات و نیروی انسانی اندک نیز به‌صورت متناسب در سراسر استان سیستان توزیع نشده است، یادآورمی‌شود: به این معنا که فضاها و نیروی آموزشی در برخی نقاط مازاد است و سایر نقاط دچار کمبود هستند.
وی توضیح می‌دهد: شاخص‌های آموزشی در جنوب، مرکز و شمال استان با یکدیگر اختلاف فاحشی دارند به‌طور مثال میانگین برخورداری از فضاهای آموزشی سیستان و بلوچستان حدود دو متر با استاندارد کشوری اختلاف دارد و این در حالی ‌که است که در شمال استان فضاهای آموزشی از متوسط کشوری بالاتر است، اما در شهرهایی مانند ایرانشهر و چابهار برخورداری از فضاهای آموزشی کمتر از یک متر است.

■ افت کیفیت آموزشی
وی نبود نیروهای آموزشی باکیفیت در مرکز و جنوب استان را باعث اُفت کیفیت آموزشی می‌خواند و می‌گوید: جذب نیرو در آموزش ‌و پرورش استان با اولویت بومی‌گزینی نیست به همین دلیل نیروها ماندگار نیستند و پس‌ از اینکه مدتی از جذب آن‌ها گذشت، مرکز و جنوب استان را ترک می‌کنند. وی تصریح می‌کند: نبود نیروهای آموزشی باکیفیت در مرکز و جنوب استان آسیب‌های بسیاری از جمله اُفت کیفیت آموزشی را به بار آورده است.
وی با اشاره به این موضوع که در شهرستان سرباز حداقل 700 نیروی خرید خدمت وجود دارد، ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه این نیروها از نظر مالی بدرستی تأمین نمی‌شوند و آموزش‌های لازم را نمی‌بینند، نمی‌توانند به‌صورت علمی تدریس کنند.
وی با انتقاد از عدم استقرار مدارس شبانه‌روزی تأکید می‌کند: نبود یا کمبود مدارس شبانه‌روزی بویژه برای دختران باعث افت و ترک تحصیلی در میان دختران شده است و یکی از مشکلات اساسی سیستان و بلوچستان ترک تحصیل دانش‌آموزان است. اگر تعداد دانش‌آموزان دانش آموخته سال گذشته با تعداد دانش‌آموزانی که 12 سال پیش در مدارس ثبت‌نام کردند، مقایسه شود بخوبی ترک تحصیل در این استان مشخص می‌شود.

انتهای پیام/