بسیاری از کلانشهرهای دنیا تلاش کرده‌اند تا از طریق به کارگیری وسایل حمل و نقل مدرن و یا ترویج استفاده از وسایلی مانند دوچرخه این معضل را تا حدودی برطرف کنند اما در مشهد هنوز که هنوز است احتمالا اندرخم یک کوچه هستیم و ترافیک جزئی از زندگی روزمره ما شده و گویا قرار هم نیست هیچگاه حل شود.
پدیده‌های اجتماعی زمانی که مدتی به صورت روزانه با زندگی روزمره مردم درگیر باشند جزئی از همین فرهنگ روزمره می‌شوند و کنار گذاشتن و یا حل آنها به این سادگی‌ها نیست و باید با آن کنار آمد همچنان که امروز در مشهد نیز شاهد هستیم که گویا فکر عاجلی برای حل معضل ترافیک وجود ندارد.
اما به راستی تا امروز دقت کرده‌اید که در همین مشهد چند ساعت وقت در ترافیک گذرانده می‌شود؟ احتمالا آن قدر جزئی از زندگی عادی و روزمره شما شده که دیگر به آن فکر نکرده‌اید و البته این مسئله کار متولیان و سیاستگذران این عرصه را نیز راحت‌تر می‌کند زیرا آنها نیز دیگر دغدغه‌ای برای حل معضل ترافیک ندارند.
حداقل دو ساعت در ترافیک هستم
یکی از شهروندان مشهدی در این زمینه می‌گوید: واقعیت این است که تاکنون به این مسئله فکر نکرده‌ام اما شاید قریب به دو ساعت را در ترافیک می‌گذرانم که شامل مسیر رفت و برگشتم به منزل و محل کار می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نمی‌کند می‌گوید: ببینید نباید خودمان را گول بزنیم؛ ما در مشهد وسیله حمل و نقل عمومی بجز مترو نداریم که آن هم صرفا یک خط مستقیم و صاف را جابجا می‌کند و هر کس که خارج از این خط باشد باید همان قدر وقت و هزینه صرف کند تا خودش را به این خط برساند بنابراین با وجود این همه تبلیغات و هزینه‌ای که برای مترو صورت گرفته باید عنوان کرد بجز برای افرادی که در مسیر خط هستند مترو مزیت نسبی برای فرد دیگری ندارد.
دوچرخه سواری در کدام مسیر؟
با یکی از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد نیز در این زمینه همکلام می‌شوم که معتقد است در مشهد در حوزه حمل و نقل عمومی عمدتا شعار داده می‌شود و به صورت اصولی و بنیادی قرار نیست معضل ترافیک در شهر حل شود.
وی که دانشجوی ارشد است عنوان می‌کند: در تمامی کلانشهرهای دنیا بخشی از معضل ترافیک را دوچرخه حل می‌کند اما اگر شما در مشهد مسیر ویژه دوچرخه پیدا کردید که توسط ماشین و عابر و سایر پدیده‌ها مسدود نباشد به شما جایزه می‌دهم.
این دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان می‌کند: ایستگاه‌های دوچرخه و وضعیت آنها بیانگر حال و روز ناخوش ترافیک مشهد است. مدیریت شهری می‌آید و می‌رود اما نمی‌تواند اینها را از حالت دکوری خارج کند. نمی‌دانم وقتی قرار نیست مسئله‌ای به این سادگی حل شود چگونه قرار است مسائل کلانتر برطرف شود.
وی می‌گوید: باید صادقانه به این مسائل تامل کنیم؛ واقعا چرا باید سال‌های سال این ایستگاه‌ها خاک بخورد؟ واقعا توان و اراده‌ای برای حل اینها وجود ندارد؟ اگر ندارد که تکلیفش را مشخص کنید و اگر دارد پس چرا خاک می‌خورد؟
اتوبوس باید تمام شرایط را دارا باشد
شهروند دیگری که از قضا با اتوبوس درون شهری برای حمل و نقل استفاده می‌کند می‌گوید: اگر از اتوبوس استفاده نکنم باید روزانه یک ساعت در ترافیک باشم البته این را هم بگویم که استفاده‌ام از اتوبوس از سر ناچاری است زیرا راه دیگری ندارم.
وی خاطرنشان می‌کند: مشهد از دیرباز مشکل ترافیک دارد و امروز بنظر می‌رسد تعداد ماشین‌ها از تعداد شهروندان این شهر بیشتر باشد. هیچ اراده‌ای برای حل معضل ترافیک در این شهر وجود ندارد.
منبع : تسنیم
انتهای پیام/
نظر شما