به گزارش خبرنگار قدس آنلاین">قدس آنلاین؛ بالطبع انسان وقتی وارد محیط و مکانی می شود به دنبال تمیزترین و بهترین جا برای جلوس است، و اگر این جایگاه چهره ای ناسالم و کثیف داشته باشد کسی از آن استفاده نمی نماید. حال سوال اینجاست نظافت و بهداشت منحصر به بهداشت فردی است یا بهداشت محیط اطراف را نیز در بر می گیرد؟
در ایام عزاداری محرم و صفر وقتی که وارد صفوف عزاداری می شدم همیشه چیزی ذهنم را به خود مشغول می ساخت و آن چیزی نیست جز رعایت نظافت عمومی از سوی عزاداران! در گذر از کنار حسینیه ها، مساجد و هیأت های مذهبی خصوصأ بعد از اتمام مراسم، انبوهی از ظروف یکبار مصرف و باقی مانده نذورات و... منظره ای نازیبا برای رهگذران خلق می ساخت که دیدن آن برای هر رهگذری آزار دهنده است.
حال سئوال اینجا که امام حسین (ع) برای چه چیزی قیام کردند؟ مگر برای فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر نبود که در بر گیرنده تمام امور باشد؟
در روایات؛ امر به معروف و نهی از منکر را مسبب امنیت، آبادانی، حلال شدن درآمدها، برپائی واجبات و اصلاح امور دین و دنیا را بیان کرده اند.
حال در این میان وظیفه آمران به معرف را چگونه می تواند دید؟
چگونه می توان از امر به معروف و نهی از منکر در بهداشت محیط و نظافت بزرگترین راه پیمایی جهان (اربعین) هم در ایجاد امنیت هم آبادانی و... و. استفاده کرد؟
آیا امر به معرف و نهی از منکر فقط منحصر به مسائل دینی، اخلاقی و... است؟ آیا نمی شود امر به معروف و نهی از منکر را در تمام مسائل روزمره زندگی، کاربردی کرد؟
چرا وقتی اسم امر به معروف و نهی از منکر به گوش می رسد ناخداگاه به یاد سایر مسائلی همچون رعایت حجاب و عفاف، و ... افرادی ملبس به لباس نظامی می افتیم؟
چرا ما نیامده ایم این فریضه مهم را بصورت بنیادی در همه سطوح زندگی و سایر طبقات اجتماعی بکار ببریم؟ چرا امر به بهداشت و پاکیزگی، صرفه جویی و احترام به حقوق دیگران و ... را جزو امر به معروف نمی دانیم؟
آیا جمع آوری پسماند ظروف استفاده شده در راهپیمایی اربعین حسینی علاوه بر رعایت بهداشت و حفظ محیط زیست نمی تواند هم امر به معروف عملی و هم کمک به خلق خدا باشد؟ آیا جمع آوری زباله ها تنها وظیفه مأموران شهرداری است و وظیفه ما نیست؟
در این ایام کسانی را می دیدیم که ناخداگاه یاد می گرفتیم، اما چه دیر، بطور مثال جوانی با قد رعنا را دیدم که در حین برگزاری مراسم عزاداری اربعین حسینی، کیسه در دست داشت و در حال جمع کردن زباله های جامانده از عزادران بود. مگر فقط باید با نوحه خوانی، سینه زنی و سیا پوش شدن یاد امام حسین(ع) را نگه داشت؟
همیشه افرادی هستند که فارغ از لباس روحانیت طوری فریضه امر به معروف و نهی از منکر را به نحو احسنت بجا می آورند که انسان را دگرگون می سازد. وقتی تعدادی جوان بدون هیچ فراخوانی در پایان روز عاشورا اقدام به پاک کردن سطح خیابان ها و معابر عمومی شهر می کردند و همین کار باعث می شود سایر افراد حاضر در محل را تحت تاثیر قراد داده و به کمک آنها بشتابند تا کمکی به رفتگران و عوامل شهرداری کرده باشند. مگر این امر به معروف نیست حال چه کسی باید این امر را اشاعه دهد، مگر نباید مسئولین قدردان این حرکات باشند؟ و چرا های بسیار دیگر ...
آنچه که در پایان بر آن باید تأکید شود این است که هیات های مذهبی در جهت اشاعه امر به معروف و نهی از منکر، ضمن رعایت نظافت عمومی محیط اطراف خود، این امر را به مدعوین خود عملأ یادآوری کرده تا هم خدا و هم خلق خدا راضی باشند.
انتهای پیام/
نظر شما