به گزارش گروه سیاسی قدس‌آنلاین، چهار سال پس از آغاز ناآرامی و تنش در مرزهای میان اوکراین و روسیه، بار دیگر یکشنبه شب با درگیری نیروی دریایی دو کشور در تنگه کرچ، تنش‌ها از سر گرفته ‌شد.

حجم واکنش ها طی دو روز گذشته به گونه ای بود که برخی احتمال وقوع یک جنگ جدید در این منطقه را مطرح کرده اند. روایت هر دو طرف ماجرا از چرایی آغاز دور جدید درگیری ها طبق معمول متناقض است. کیف و مسکو انگشت اتهام را به سوی یکدیگر گرفته اند.

جبهه بندی سیاسی بر سر اوکراین یادآور دوران جنگ سرد است، بی جهت نیست که بسیاری از تحلیلگران معتقدند جنگ عالم‌گیر احتمالی، از این منطقه شروع خواهد شد.

درباره چرایی آغاز دور جدید تنش ها سه سناریو قابل طرح است، بر اساس سناریوی اول، حمله به ناوگان دریایی اوکراین، فقط جزئی از یک پروژه عظیم منطقه ای روسیه است. اجزای این پروژه عبارتند از: فشار طولانی مدت بر بندر «ماریوپول» و نیز فشار شدید بر امتداد نوار ساحلی اوکراین.

اگر «تنگه کرچ» بسته شود، این منطقه می تواند از بقیه دریای سیاه بریده شود. علاوه بر این دولت ولادیمیر پوتین  در داخل با مشکلات ریز و درشت زیادی روبه‌روست. تظاهرات گسترده مردمی در کشور علیه تغییر قانون حقوق بازنشستگی برپاست؛ اقتصاد کشور رو به رکود است؛ مردم ناراضی اند؛ سطح اقبال عمومی پوتین بشدت پایین آمده است؛ این را نظرسنجی ها اعلام می کنند.  

در یک چنین اوضاع و احوالی، پوتین وقت را مناسب دیده است یک نمایش کوچک فرار و تعقیب نظامی در آب‌هایش به راه بیندازد تا بلکه ذهن ها را از مشکلات داخلی منحرف کند. اما سناریوی دوم تأکید دارد که تنش های اخیر ماجراجویی جدید آمریکا و ناتو برای آزمودن آمادگی دفاعی مسکو است.  

علاوه بر این بحران داخلی در واشنگتن از یک سو و فرایند واگرایی در اروپا از سوی دیگر زمان بندی مناسبی را برای آغاز یک تنش جدید در مرزهای شرقی اروپا در اختیار ناتو و همپیمانانش قرار داده است؛ و در پایان سناریوی سوم تنش های اخیر را نتیجه طبیعی رشد ناسیونالیسم افراطی در کشورهای جهان می داند. پدیده ای که مؤلفه های آن را هم در آمریکای ترامپ، هم در روسیه پوتین و هم در چرخش به راست اروپا می توان دید. 

انتهای پیام/