به گزارش گروه اقتصادی قدس‌آنلاین، چند روز پیش یکی از بستگان نقل می‌کرد گروهی میهمان سرزده برایش رسیده و او ظرف و ظروف کافی برای پذیرایی از آن‌ها نداشته؛ بنابراین از خانه‌اش در حاشیه شهر، به بازار می‌رود که مرکز این کالاهاست و البته نزدیک 30 کیلومتر دورتر در سمت دیگر شهر! در آنجا اما قیمت‌های جدید چنان وحشت زده‌اش کرده بود که نگران و بلاتکلیف از این اتوبوس به آن اتوبوس، آواره بازارهای دیگر شده و البته دیده بود همه جا اوضاع همین است. می‌گفت خسته و عصبی و سرخورده به خانه آمدم، با چند تکه ظروف پلاستیکی یکبار مصرف که همان‌ها هم به چندین برابر قیمت قبل خریده بودم و حیران از اینکه، چطور با این‌ها از میهمانانم پذیرایی کنم!

اگر اسمش چسبندگی قیمت‌هاست یا طمعکاری برخی محتکران یا ناتوانی نهادهای نظارتی و یا هر چیز دیگر، اما مردم از این گرانی‌های بی‌دلیل به ستوه آمده‌اند. قیمت ارز و طلا که همه آن را علت گرانی می‌دانستند، در قیاس با روزهای اوج گذشته، تقریباً نصف شده‌اند. حیرت‌آور است که قیمت اجناس از هر نوعی، همچنان گران می‌شود، برخی‌ها رکورد زده و چهار و پنج برابر شده‌اند. در چنین وضعی براستی مسئولان مربوط در دولت، برای قشری که چون کارگران و کارمندان، کمترین افزایش حقوقی نداشته، چه فکری کرده‌اند؟ آیا حضرات تصور می‌کنند با تقدیم یکی دو سبد کالا این فاصله هولناک پر خواهد شد؟ صدای همه درآمده است، از مردم عادی تا کارشناسان مربوط و حتی مراجع تقلید و دیگر دلسوزان. یکی بگوید نقشه راه برای حل این معضل که هر روز سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شود، چیست؟ سبد کالا، همین؟
به گمان این قلم باید به سرعت مراکز مرتبط وارد کار شوند. دریابند چرا با وجود تعادل ارز، فروشندگان و تولیدکنندگان به قیمت‌های پیشین بازنمی‌گردند؟ چاره کار را بیابند. اگر این وضعیت قابل اصلاح است، راه‌های تصحیح را بیابند، اگر نیست، فکری به حال افزایش درآمد اقشار با درآمد ثابت کرده و تنها به چند بسته سبد کالا بسنده نکنند، ضمن اینکه توزیع این سبدها هیچ گاه با هدف‌گذاری درست و عادلانه‌ای همراه نبوده است. چند ماه دیگر به اسفند و عید سال نو می‌رسیم. شب و روزهایی که بخش عمده مردم ناچار آواره بازارها می‌شوند و در آن ایام این رویه قیمت‌گذاری، همه را افسرده و مستأصل خواهد کرد. سمت دیگر این درخواست فروشندگان و تولیدکنندگان داخلی‌اند. صادرات و واردات بسیاری از محصولات یا ممنوع و یا به واسطه مشکلات تحریم‌ها متوقف شده است. در چنین حالی مصرف کننده داخلی تنها انتخابی که دارد، همین محصولات تولید داخل است. برخی از این جماعت با کمال تأسف وقتی پی برده‌اند یکه تاز بازارند، قیمت‌ها را به نحو شرم‌آوری افزایش داده‌اند، همان‌ها که تا دیروز التماس خرید کالای ایرانی داشتند، امروز کاری کرده‌اند که برخی از مردم به خاطر افسار گسیختگی قیمت همین کالاها، داشتن آن‌ها برایشان آرزو شده است. البته این رویه همه نیست، اما هر چه هست گرانی بیداد می‌کند و ملت بدجور گرفتار شده و هر بار که به بازار می‌روند، ناامیدتر از دفعه پیش بازمی‌گردند. به داد مردم برسید. به خدا قسم که این مردم لایق این شرایط نیستند. آن‌ها را دریابید.

انتهای پیام/