به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، ستاره بفروش این روزهای سینمای ایران، نه چشم رنگی دارد و نه استایل آنچنانی اما چهره‌اش بیش از دیگر بازیگران بر پرده نقره‌ای سینماها نشسته است.
محسن کیایی که بسیاری او را به عنوان بازیگر طنز می‌شناسند، در آخرین کارش «آستیگمات» نقشی متفاوت را بازی کرده است. او به خاطر بازی در فیلم‌هایی همچون «بارکد»، «خط ویژه»، «لونه زنبور» و چند فیلم دیگر و همچنین نقش طنزی که در سریال «ساخت ایران» دارد تبدیل به یک بازیگر بفروش در سینمای ایران شده است، با اینکه نقش‌های تلخ و شیرینی بازی کرده اما نقش‌های کمدی او بیشتر در ذهن تماشاگران جا باز کرده است.
با محسن کیایی در حاشیه اکران مردمی فیلم «آستیگمات» در پردیس سینمایی گلشن مشهد گفتگو کردیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
■ جزو بازیگران پرکار سینما در سال‌های اخیر هستید، مثلاً سال گذشته 5 فیلم سینمایی بازی کردید که یکی از آن‌ها آستیگمات است، دلیل این پرکاری چیست؟
این پنج فیلم برایند دو سال است که در دو فیلم فقط دو سکانس بازی کردم؛ مثلاً در فیلم «در وجه حامل»، دو سکانس بازی کردم و در فیلم دیگری هم که همزمان اکران شد، نقش کوتاهی داشتم، ولی مابقی فیلم‌ها برای برایند دوسال کار، تعداد زیادی نیست. بدشانسی من این بوده که همه آن‌ها در زمان عید و بعد از عید اکران شدند و همزمان با اکران آن‌ها سریال «ساخت ایران 2» هم در شبکه خانگی توزیع شد، این باعث شد که خیلی پرکار نشان دهم، اما دلیلش همزمانی اکران‌ها بوده است.
■ چرا این را به بدشانسی تعبیر کردید، اینکه چهره یک بازیگر دائماً روی پرده سینما باشد، باعث دلزدگی مخاطب می‌شود؟
به هرحال بازیگری که دو سال کار می‌کند، انتظار دارد که برایند کارش طی دو سال اکران داشته باشد، ولی وقتی همه کنار هم اکران می‌شود، ممکن است یکسال فیلمی برای اکران نداشته باشد و این خوب نیست. البته عده‌ای معتقدند که اکران همزمان خوب است و باعث می‌شود در ذهن تماشاگر ماندگار شوید، اما در مجموع دوست دارم که مستمر و به تدریج روی پرده باشم نه اینکه در طول دو سه ماه، چند فیلمم همزمان با هم اکران شود.
■ به دلیل نقش‌های کمدی که داشتید، بسیاری چهره شما را به عنوان یک بازیگر طنز می‌شناسند بویژه زوج بودن شما با بهرام رادان، این‌ها باعث کلیشه شدن بازی‌تان نمی‌شود؟
درباره همبازی شدنم با بهرام رادان باید بگویم که فیلم «بارکد» مربوط به سه سال پیش است و «چهارراه استانبول»، پارسال اکران شد یعنی فاصله زمانی دو ساله بین آن‌ها وجود داشت، اما اینکه چقدر از پس نقش‌ها برآمده‌ایم که کلیشه‌ای و تکراری نشویم به توانایی ما بستگی دارد. ضمن اینکه نقشی که در «بارکد» بازی کردم با شخصیتی که در «چهارراه استانبول» داشتم، متفاوت بود. بازیگرهای مکمل در همه جای دنیا وجود دارد، من با پژمان جمشیدی، بهرام رادان، امین حیایی، رضا گلزار و حامد بهداد نیز همبازی شدم.
تمام تلاش یک بازیگر این است که خودش را تکرار نکند و کار متفاوتی انجام دهد مثلاً در فیلم «آستیگمات» تلاش کردم که بازی متفاوتی داشته باشم چون ژانر متفاوتی دارد. در فیلم «رد خون» هم سعی کردم که بازی متفاوت‌تری داشته باشم، در این فیلم نقش اصلی را داشتم که کار بسیار سختی بود. در سینمای ما، بازیگری که در ژانری گُل می‌کند، فیلمسازان ریسک نمی‌کنند و در همان ژانر به او پیشنهاد بازی می‌دهند. ما باید تلاش کنیم که خودمان را از ریل کلیشه‌ای شدن خارج کنیم.
■ ژانر مورد علاقه شما در بازیگری چیست؟
من همه ژانرها را دوست دارم تجربه کنم از فیلم اکشن گرفته تا ترسناک، کمدی و اجتماعی. البته ژانر کمدی را بیشتر دوست دارم چون وقتی در این ژانر بازی می‌کنی، مردم تو را جور دیگری دوست دارند. وقتی مرا در خیابان می‌بینند، لبخند می‌زنند و این حس خوبی را منتقل می‌کند چون بازیگر ژانر طنز را از خودشان می‌دانند و با او بهتر ارتباط برقرار می‌کنند. من ژانر کمدی را به خاطر بازتابش در جامعه، بیشتر دوست دارم.
■ اما این نگرانی در مورد ژانر کمدی وجود دارد که بازیگر تبدیل به مهره‌ای برای فروش فیلم می‌شود، مثلاً برخی کارگردان‌ها برای فروش بیشتر فیلمشان از آن چهره کمدی استفاده می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود تا فرصت نقش‌های متفاوت از آن بازیگر گرفته شود؟
بسیاری از فیلمسازان دوست دارند برای پرفروش شدن فیلمشان از یک بازیگر چهره در کارشان استفاده کنند. اینکه کیفیت فیلم پایین است به آن بازیگر ربطی ندارد، البته ممکن است در مرحله انتخاب کار به او ربط داشته باشد، اما سیاست کاری هر بازیگری متفاوت است.
■ اولویت و ملاک شما برای انتخاب نقش‌ها چیست؟
بازی در نقشی متفاوت از اولویت‌هایم است تا چهره‌ام تبدیل به کلیشه نشود. علاقه‌مند به تجربه بازی در ژانرهای متفاوت هستم.
■ نظرتان درباره دستمزدهای بالای برخی از بازیگران چیست؟
موضوع میزان دستمزد بازیگران به تشخیص سرمایه‌گذار و تهیه کننده بستگی دارد. تهیه‌کننده می‌تواند با بازیگری که دستمزد بالا می‌گیرد، کار نکند و برود سراغ گزینه‌های دیگر. گاهی سرمایه‌گذار دوست دارد که یک بازیگر چهره در کارش باشد و بابت آن، پول زیادی هم بدهد. تهیه کنندگانی که به مسئله دستمزد بازیگران اعتراض می‌کنند، خودشان دارند این پول را می‌دهند. ممکن است که حضور سه بازیگر چهره در یک فیلم، هزینه‌ها را خیلی بالا ببرد، اما به همان اندازه، حضور این بازیگرها به فیلم جذابیت می‌بخشد و فروش آن را بالا می‌برد، این‌ها به برآورد سرمایه‌گذار و تهیه کننده برمی‌گردد.
■ در سال‌های گذشته شاهد بودیم که برخی از بازیگران در یک سال چندین فیلم بازی می‌کردند و حتی چند فیلمشان به طور همزمان روی پرده می‌رفت، اما رفته رفته حضورشان از صحنه بازیگری، کمرنگ می‌شد دلیل آن را چه می‌دانید؟
خب، دلایل مختلفی دارد. گاهی بی‌محابا کار کردن، روی آینده کاری یک بازیگر تأثیر می‌گذارد. سینما، حرفه بی‌رحمی است. خودش آدم‌ها را انتخاب می‌کند و خودش آن‌ها را حذف می‌کند. ضمن اینکه، کمرنگ شدن حضور برخی بازیگران به نوع انتخاب‌هایشان هم برمی گردد، اینکه در چه ژانری خودشان را چطور حفظ می‌کنند و چطور نه می‌گویند. بسیاری اوقات نه گفتن به کارهای ضعیف، یک بازیگر را ماندگار می‌کند. بازیگر باید مراقب خودش باشد که به موقع نه و بله بگوید تا بتواند ژانرهایش را تغییر دهد و به ورطه تکرار نیفتد.
■ اتهامی به شما وارد بود که محسن کیایی فقط در فیلم‌های برادرش بازی می‌کند یا به واسطه بازی در فیلم‌های مصطفی کیایی وارد عرصه سینما شده، ولی بازی در فیلم‌های دیگر و توانایی شما در ژانرهای مختلف، این اتهامات را از شما زدود. آیا بازی در فیلم‌های برادرتان جزو اولویت‌های شماست یا اگر احساس کنید که نقش‌هایتان در فیلم‌های مصطفی دارد تکرار می‌شود، حاضرید که کار برادرتان را قبول نکنید؟
از زمانی که مصطفی، کارگردانی را شروع کرد با کمی تأخیر من هم وارد عرصه سینما شدم. ما با هم کار می‌کردیم و من دستیار مصطفی بودم، برایش فیلمنامه می‌نوشتم یا طراحی صحنه انجام می‌دادم. بسیاری اوقات با هم فیلمنامه می‌نویسیم و من در کنارش هستم، ما یک گروه هستیم. به خاطر هم فامیلی بودن ما، شاید برای برخی شبهه رابطه و پارتی پیش بیاید در حالی که اینطور نیست. من از سال 77 دارم تئاتر بازی می‌کنم و 11 جایزه تئاتر حتی در حوزه کارگردانی دارم، کلی خاک صحنه خوردم، برخی که این حرف‌ها را می‌زنند، چقدر از این‌ها اطلاع دارند؟ فکر می‌کنند که برادرم مرا جلوی دوربین برده و گفته که بازی کنم و جای خیلی‌ها را هم تنگ کردم! در مورد پیشنهاد کاری هم بگویم که کار مصطفی، کار من است. سال گذشته کارگردان یک فیلم مطرح که فیلمش جشنواره فجر، کلی جایزه گرفت به من پیشنهاد بازی در نقش اصلی فیلمش را داد، همزمان قرار بود «چهارراه استانبول» را بازی کنم، خب من در «چهارراه استانبول» بازی کردم در حالی که کاراکتر خاصی هم نداشتم که دیده شود چون فیلم، حادثه محور بود. شاید اگر آن نقش را بازی می‌کردم سیمرغ هم می‌گرفتم، اما بدون معطلی کار خودمان را پذیرفتم.
■ با خانوادگی کار کردن در سینمای ایران موافقید؛ مثلاً انتقادات زیادی به تیم پدر- دختری جعفری جوزانی یا خانوادگی داوودنژاد وارد بوده است؟
در همین وضعیت، برادران محمودی و برادران جلیلوند را هم داریم که موفق عمل کرده‌اند. ما هم برادران کیایی هستیم، به نظرم همکاری برادران تا همکاری خانوادگی در سینمای ایران بیشتر جواب داده است.
■ چه کار جدیدی دارید؟
سینمایی ماجرای نیمروز 2 «ردّ خون» را دارم. در حال حاضر هم یک کار سینمایی به کارگردانی سروش صحت دارم که اولین فیلم سینمایی‌اش است و فیلمنامه بسیار خوبی دارد، امیدوارم به جشنواره امسال برسد. ضمن اینکه من و مصطفی یک کار جذاب و کمدی داریم که ان شاءالله بزودی کلید می‌خورد.
انتهای پیام/
نظر شما