به گزارش قدس آنلاین- همه گمان می کنند این جمله که می گوید "فلان شیر زن پا به پای مردان در عرصه عمل خوش درخشیده" فقط می تواند معنی جنگیدن، کارهای اداری و  ورود به اجتماع بدهد، اما در دهه اخیر این پا به پا آمدن‌ها در شیوه متفاوت تری جلوه کرد و حالا نام بانوان خوش غیرتمان را بر سکوهای بلند بالای مسابقات جهانی می بینیم.

در دنیای ورزشی آقایان که این روزها علیه همدیگر بیانه های مجازی می دهند و سعی در برتر نشان دادن رشته ورزشی خود دارند، ورزش بانوان در هر رشته ای فانوس به دست و بدون داشتن پشت گرمی به دنبال دل گرمی های خود هستند تا پای ورزش بانوان را محکمتر بر زمین بکوبند و بعد از سال ها با دستی پرتر خواهان تعدیل وضعیت حرفه خود شوند.

یکی از هزار بانوی این آب و خاک که به دنبال تحقق رویاهای خود ایستادگی و برای دنیای ورزشی خود افتخار کسب کرده، زهرا خلیلی ست که دنیای مجازی بعد از چند سال ما را به هم پیوند داد تا شاهد گفتگویی گرم باشیم.

همیشه زنگ های تفریح برای چند دقیقه می ایستادم و می دیدم چگونه مثل آدم های داخل تلویزیون خوب بازی می کند، شاید آن سال ها کسی فکرش را نمی کرد داستان زهرا چنین جدی پیش برود و او مصر باشد تا به همه ثابت کند ورزش برای دختران فقط جهت تناسب اندام نیست و باید رویاهای بزرگتری داشت.

ورزشکار نشدن سخت است

از او در خصوص روند پیشرفتش می پرسم و پاسخ می دهد: وقتی در یک خانواده ی ورزشی زندگی می کنید خیلی سخت است که ورزشکار نشوید. من شانس این را داشتم که در چنین خانواده ای بزرگ شوم .رشته های زیادی را در دوره ی نوجوانی تجربه کردم که در هر کدام به نحوی موفق و تاثیر گذار بودم و اکنون بیش از ۷ساله است که فوتسال کار میکنم.

قدرت فوتسال در زندگی من بیشتر بود

زهرا خلیلی ادامه می دهد: به همراه ۳ خواهر و یکی از برادرهایم در رشته ی کیوکوشین کاراته مشغول به فعالیت شدم و تا کمربند سیاه پیش رفتم. نیوکونگفو، سپک تاکرا، هندبال و… دیگر رشته های من بودند، اما هیچ رشته ای این توانایی را نداشت که جای فوتسال را برای من بگیرد.
او می افزاید: برای شناخت استعداد و علاقه ی واقعی خودم لازم میدانستم که رشته های زیادی را تجربه کنم؛ در نهایت به رشته ی اصلی برسم و هیچوقت از یادگرفتن هیچ رشته ای پشیمان نشدم چرا که تجربه های زیادی را نصیب من کردند.

این فوتسالیست جوان، روند کسب افتخاراتش را چنین شرح می دهد: افتخارات استانی بسیاری در رشته های رزمی کسب کردم. در فوتسال نیز یک قهرمانی لیگ برتر، یک نایب قهرمانی، دعوت شدن به تیم ملی و یک بار دعوت به تیم ملی دانشجویان را در کارنامه خود دارم.

او ادامه داد: سال گذشته بعد از پایانِ اردوی تیم ملی دانشجویی، به تیم پیام نور سیرجان رفتم، تیمی که در کنار تمام کمبود ها تجارب زیادی را برای من رقم زد.

زهرا می گوید: بعد از اعلام عدم تیم داری پیام نور سیرجان، تیم دیگری از کرمان به من پیشنهاد همکاری داد که باتوجه به وجود کادرِ کارشناس و کاربلدِ تیم مس و علاقه ی زیاد من به استان کرمان و مردمانش؛ این پیشنهاد را پذیرفتم. امسال برای دومین سال متوالی در استان کرمان در خدمت دیگر باشگاهاین استان یعنی مس شهربابک هستم.

نگاه عادلانه به ورزش بانوان، افتخارات را دو چندان می کند

او در رابطه با معضلات ورزش حرفه ای بانوان می گوید: بزرگترین مسئله در ورزش بانوان نبود اسپانسر و حامی مالی ست. با وجود این همه موفقیت، هنوز هم شاهد کم لطفی در نگاه به ورزش بانوان هستیم. چه بسا که اگر نگاهِ عادلانه تری به جامعه ی بزرگِ ورزش بانوان می شد، این موفقیت ها چندین برابر جلوه می دادند.

خلیلی با اشاره به اینکه بانوان اعضای باارزشِ خانواده ی ورزش دوستِ ایران هستند و برای حضورشان در ورزشگاه ها باید شرایط لازم و کافی در نظر گرفته شود تا مثل آقایان،شانس دیدن مسابقات را از نزدیک داشته باشند،عنوان می کند: ورزش بانوان هرروز بیش از گذشته به قلل افتخار نزدیک می شود، دیدن بانوان ایرانی در بهترین جایگاه های ورزشی آن هم با حجاب اسلامی و زیر پرچم پرافتخار ایران، موفقیتی بسیار بزرگ و فراموش نشدنی ست.

هرقدم یعنی رسیدن به رویاها

از او می پرسم، رویای رسیدن به عنوان برترین فوتسالیت آسیا یا جهان را در سر میپروارانی؟ زهرا چنین پاسخ می دهد: هیچ رویایی بدونِ تلاش و برنامه ریزی تحقق پیدا نمی کند. قطعا من هم با هر قدمی که در زمین فوتسال برمیدارم رویای رسیدن به چنین موفقیت هایی را در ذهنم مرور می کنم و هیچوقت برای رسیدن به پیراهن تیم ملی و موفقیت های بزرگ تر دست از تلاش برنمیدارم.

خلیلی در پاسخ به این سوال که اگر پیشنهادی از کشورهای دیگر داشته باشی به رفتن فکر می کنی، می گوید: تجربه کردن موقعیت های جدید را همیشه دوست داشتم و شاید اگر پیشنهاد خوب خارجی داشته باشم این شانس را امتحان کنم.

ترانه سرایی، آرامشی درهیجان فوتسال

زهرا خلیلی به حرفه ورزش بسنده نکرده است و در کارنامه موفقیت های خودهمکاری با چندین خواننده را در قالب ترانه سرا دارد، او در این باره توضیح می دهد: ترانه سرایی را پیش از ورزش شروع کردم و در کنار هیجانات ورزش همیشه به آرامشِ نوشتن نیاز داشتم، با اینکه فوتسال زمان زیادی برای من و نوشتن باقی نمی گذارد.

زهرا ادامه می دهد: در کنار ترانه، متن های انگیزشی هم مینویسم. چندسال است که با بعضی از خواننده ها شروع به همکاری کردم و تک تِرَکهایی از من منتشر شده که امیدوارم آینده فعالیت من در دنیای هنر و موسیقی بیشتر و با کیفیت تر شود.

این فوتسالیست با بیان اینکه به خودم نمره ی متوسطی می دهم چرا که من هنوز در مسیر وصال به موفقیت قرار دارم و راه های نرفته ی بسیاری دارم، می گوید: الگوی من انسانهایی هستند که با حفظ اخلاق به موفقیت میرسند، همان هایی که موفقیت را با حفظ قیمت خود بدست می آورند و نه به هر قیمتی که شده.

او در پاسخ به این سوال که درست است می گویند در ورزش، حجاب همان محدودیت است؟ عنوان می کند: حجاب اگر محدودیت بود ما شاهد چنین دستاوردهایی نبودیم.
ورزش حرفه ای سختی های انکارنشدنیِ زیادی دارد اما هیچ موفقیتی را در جعبه ی کادو برای ما پست نمی کنند، پس باید این سختی ها را پذیرفت و به راه نه چندان هموار موفقیت ادامه داد.

چه استراحتی بهتر از روپایی زدن؟

زهرا خلیلی در خصوص استراحت های جالب خود می گوید؟ چه استراحتی بهتر از روپایی زدن!؟ وقتی هدفی را دنبال می کنید باید تمام اتفاقات زندگی خود را به گونه ای انتخاب کنید که شما را به هدف نزدیکتر کند. خواب، خوراک، استراحت و … همه باید در راستای رسیدن به اهداف باشد. باید این موضوع را به خاطر داشته باشیم که همه ی اهداف دست یافتنی هستند، به شرطی که دغدغه ما باشند.

از خود متشکر نیستم، اما از خودم ممنونم

او در ادامه تعریف از اتفاقاتی که منجر به قرار گرفتن در جایگاه کنونی شده می گوید:  افراد زیادی در شکست ها کنار من بودند و دست یاری به من دادند که جا دارد از همه آن ها تشکر کنم، اما یک تشکر ویژه می کنم از خودم چرا که تنها کسی بوده که هیچوقت من را تنها نگذاشته است.

زهرا عنوان می کند: اگر تنها یک شاخه گل داشته باشم تا بتوان از میان تمام انسان هایی که به من کمک کردند قدر دانی کنم، از میان آن ها مادرم را انتخاب می کردم. مدام تمام زحماتی که برای من کشیده را به خود یادآوری می کنم و قدردانش هستم، اما ناگفته نماند که از خدا بابت تمام لحاظاتی که کنارم بود سپاس گذارم و همچنین از تمام کادر فنی ها و مربیانی که افتخار همکاری با آن ها را داشته ام.

حرف آخر، قدمی برای صلح

خلیلی در رابطه با قدرت عشق، که می تواند صلح جهانی ایجاد کند، بیان می کند: من احساساتِ قدرت مندی دارم و می توانم بگویم هیچ قدرتی بزرگتر از عشق نیست.

تنها عشق است که می تواند ما را به تمام آرزوها برساند. مگر می شود به چیزی عشق نداشته باشیم و برای رسیدن به آن بجنگیم؟ همانطور که به اهداف خود عشق می ورزیم.

به خودم و دیگران یادآوری می کنم که ما زمان چندانی برای زندگی نداریم و تنها قدمی که می توانم برای صلح بردارم این است که عشق ورزیدن به دیگران را از خود شروع کنم و دوستی با مردم از ملزومات زندگی من باشد.

محدودیت ها بری ورزشکاران بانو، پله هستند

می توان امیدوار بود به حضور کسانی در عرصه ورزش  که برای رسیدن به صلحی از جنس عشق، روپایی را استراحت می کنند و می دانند تا به همه نشان دهند هیچ شرایط سختی نمی تواند به بانوان ورزشکار بگوید متوقف شوید.

انتهای پیام/